Νίκος Αμπατιέλος στο 12o podcast της ΚΝΕ – “Ο σημερινός κνίτης είναι ένας επαναστάτης με πολλές αιτίες” (VIDEO)

Ανοίγει σήμερα την αυλαία του το 46ο φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή και δεν υπάρχει καλύτερη εισαγωγή από το τελευταίο podcast της ΚΝΕ με το Νίκο Αμπατιέλο, που γυρίστηκε στην Πανεπιστημιούπολη, όπου ως γνωστόν επιστρέφει μετά από χρόνια το φεστιβάλ λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών της πανδημίας. Ο γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ κλήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις που είχε στείλει το κοινό μέσω μέιλ και ΜΚΔ, αγγίζοντας ένα πραγματικά τεράστιο εύρος θεμάτων, από το ίδιο το φεστιβάλ, μέχρι τις μάσκες, τα ελληνοτουρκικά και το προσφυγικό, καταλήγοντας στη σημασία της οργάνωσης ενός νέου στην ΚΝΕ σήμερα.

Ξεκινώντας από το Φεστιβάλ, ο Νίκος Αμπατιέλος, αναφέρθηκε κατ’αρχάς στο “τι δεν αλλάζει”, δηλαδή ότι παραμένει μια μεγάλη συνάντηση της νεολαίας με τις ιδέες της ΚΝΕ, με πλούσιο πολιτιστικό πρόγραμμα (“θα περάσουμε και καλά” όπως χαρακτηριστικά σημείωσε), ενώ παράλληλα αλλάζει ο χώρος, αφού το φεστιβάλ προσαρμόζεται στις ανάγκες της νεολαίας και του λαού, κάτι που εκφράζεται και μέσα από την πρωτοβουλία εθελοντικής αιμοδοσίας της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα, ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα των νοσοκομειακών γιατρών, ως έμπρακτη αλληλεγγύη. 

Απαντώντας σχετικά με το πρωοθημένο φετινό σύνθημα του Φεστιβάλ, “Σοσιαλισμός, για να μπορούμε να ανασαίνουμε, για να νικήσει ζωή”, τόνισε πως είναι πρωοθημένα τα ερωτήματα που βάζει η ίδια η ζωή, ακόμα κι αν κάποιοι επιλέγουν να κρυφτούν από την πραγματικότητα, να ζουν σε ένα συννεφάκι, όμως τα μεγάλα ερωτήματα για την νεολαία πρέπει να μπουν επί τάπητος.

Σε ό,τι αφορά την πανδημία, ο Νίκος Αμπατιέλος στηλίτευσε την στάση της κυβέρνησης, κάνοντας ξεχωριστή αναφορά στη νεολαία, στην οποία κούνησαν το δάχτυλο “ότι ξεπόρτισε”, υπογραμμίζοντας το “αισχρό” όπως το χαρακτήρισε σποτ του πρωθυπουργού που ουσιαστικά ενοχοποιούσε τους νέους για τους θανάτους από την πανδημία. Δεν παρέλειψε να μιλήσει για την έννοια της ατομικής ευθύνης, που καλλιεργείται όχι μόνο για την πανδημία, αλλά και σε άλλα πεδία, όπως την πολυσυζητημένη υπόθεση με τα δομημένα βιογραφικά του Κυρανάκη. Ο Νίκος Αμπατιέλος τόνισε πως όσοι μιλούν για νέους που γυρνάνε στα πολιτικά γραφεία για δουλειά, κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Παράλληλα πρόσθεσε πως όσο μεγαλώνει η κρίση του συστήματος, προσπαθούν να χτίσουν έναν “νέο οραματισμό”, φέρνοντας ως παράδειγμα τις σταρταπ, που προβάλλονται χωρίς να λέγεται πόσες κλείνουν για κάθε μια που πετυχαίνει.  

Όσο για το “πολύκροτο” πια θέμα των μασκών και τις αντιδράσεις διάφορων κατά βάση ακροδεξιών και χρυσαυγίτικων κύκλων, επισήμανε πως και να μην υπήρχαν αυτοί οι ελάχιστοι, η κυβέρνηση θα τους είχε εφεύρει, αναφερόμενος στη συνέχεια στις μεγάλες ελλείψεις στα σχολεία σχετικά με την πανδημία και όχι μόνο, υπογραμμίζοντας πως η κυβέρνηση δεν αξιοποίησε το χρόνο που κέρδισε ο λαός κάνοντας το καθήκον του. Τόνισε πως ο μαθητής θα φορέσει τη μάσκα για να προστατεύσει τον εαυτό του, την οικογένεια, το συμμαθητή του, όχι επειδή το λέει η κυβέρνηση. Απευθυνόμενος σε νέους που αγαναχτούν ότι μας κοροϊδεύουν με τις μάσκες κλπ, ανέφερε ότι οι αντιφάσεις της κυβέρνησης ενισχύουν την όποια χαλαρότητα και ότι η επιστήμη δεν είναι ουδέτερη, αλλά ο νέος μπορεί να στραφεί στην οργάνωση και να δώσει απάντηση σε όλα αυτά. Απαντώντας στο ιδεολόγημα ότι η κυβέρνηση δεν έχει χρήματα ή χρόνο για να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα και να κάνει προσλήψεις στα σχολεία, ο Νίκος Αμπατιέλος προέβαλε το γεγονός πως η κυβέρνηση “δεν πρόλαβε” προσλήψεις και μέτρα, αλλά  πρόλαβε μες στην καραντίνα να καταθέσει αντιμαθητικό νομοσχέδιο με κλειστά σχολεία για να μην υπάρξουν αντιδράσεις. Παράλληλα, βρήκε πακτωλούς χρημάτων για το ΝΑΤΟ και τις φορολογικές ελαφρύνσεις επιχειρήσεων.

Η συζήτηση στράφηκε επίσης στο μεγάλο πρόβλημα και την αβεβαιότητα που επικρατεί στα πανεπιστήμια, τα οποία είναι κλειστά για τους φοιτητές τα μαθήματα τα εργαστήρια, αλλά η έρευνα για τις επιχειρήσεις “τρέχει κανόνι” όπως σημείωσε. Πρόσθεσε πως ομόθυμα είναι αποδεκτό ότι δεν μπορεί να αντικατασταθεί πλήρως η φυσική παρουσία στα αμφιθέατρα και τα εργαστήρια από την τηλεκπαίδευση, τονίζοντας πως χρειάζονται κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων και του εργατικού κινήματος.

Εκτενής ήταν η αναφορά του στην ερώτηση για τα ελληνοτουρκικά, αποδομώντας τη θεωρία που καλλιεργείται ότι “δε θα μας πειράξει κανείς” και ότι η ΕΕ απέτρεψε πολέμους, φέρνοντας το χαρακτηριστικό παράδειγμα των πολέμων στα Βαλκάνια. Τόνισε πως τα αστικά επιτελεία ποντάρουν στο αντικειμενικό συναίσθημα ειρήνης που επιθυμούν οι λαοί, βάζοντας εκβιαστικά διλήμματα,  είτε πολεμικό επεισόδιο είτε συνεκμετάλλευση, επισημαίνοντας πως αμφότερα είναι επικίνδυνα. Όσο για την προπαγάνδα ότι “είμαστε τα καλύτερα παιδιά του ΝΑΤΟ”, ο Νίκος Αμπατιέλος αναρωτήθηκε ρητορικά “4 δις πέφτουν ακατέβατα στο ΝΑΤΟ ή όχι κάθε χρόνο”, όπως ισχύει για την ενίσχυση των βάσεων, τις αποστολές στο εξωτερικό, καλώντας όσους προβληματίζονται να δουν αν καλυτέρευσαν ή χειροτέρευσαν όλα αυτά χρόνια οι σχέσεις με τη “νατοϊκή σύμμαχο” Τουρκία. Κάλεσε το λαό επίσης να μην παρασυρθεί από καλέσματα για “εθνική ομοψυχία” και “γεωστρατηγική αναβάθμιση”, γιατί ποτέ και πουθενά συμφωνία ανάμεσα σε αστικές τάξεις δεν ήταν προς όφελος των λαών. Πρόσθεσε την ανάγκη για απεμπλοκή από αυτά τα σχέδια ώστε ο λαός να έχει τη δική του πατρίδα, να καρπώνεται τον πλούτο που παράγει. Τα ζητήματα του ενεργειακού πλούτου και των οικονομικών πόρων με ένα άλλο σύστημα μπορούν να λυθούν προς όφελος των λαών. 

Για το Big Brother ανέφερε ότι πρόκειται για ταβρώμικα απόνερα συστήματος που σαπίζει, ενώ θύμισε την κινητοποίηση της ΚΝΕ στο σταθμό που πρόβαλε το πρώτο Big Brother. Έκανε λόγο για  έντονες φασιστικέ και ρατσιστικές φωνές, αναπαραγωγή στερεότυπων, εμπορευματοποίηση σεξουαλικής επιλογής, κάτι που γίνεται  όχι μόνο για τα νούμερα, αλλά και για την ανοχή του κόσμου σε αυτά, συνδέοντας το με την μετατροπή τάξεων σε “Μεγάλο Αδελφό” μέσω της απόπειρας για απευθείας διαδικτυακή μετάδοση των μαθημάτων.

Στο πολύ ενδιαφέρον ερώτημα για τη θέση της ΚΝΕ απέναντι στη θρησκεία, ο Νίκος Αμπατιέλος επισήμανε ότι βάση της θέσης της οργάνωσης είναι ο διαλεκτικός ιστορικός υλισμός, υπογραμμίζοντας ότι “πιστεύουμε στη δύναμη του ανθρώπου να δρα πρωτοπόρα να αλλάζει καταστάσεις χωρίς να περιμένει τη βοήθεια σωτήρα και Δευτέρας Παρουσίας”, προσθέτοντας ότι δεν παραγνωρίζεται το γεγονός πως η θρησκεία σα μορφή κοινωνική συνείδησης αναπτύχθηκε στις εκμεταλλευτικές κοινωνίες για να δοθούν ερμηνείες σε φαινόμενα μη κατανοητά επιστημονικά, τονίζοντας πως η ΚΝΕ δε διαχωρίζει τους εργαζόμενους και τη νεολαία με βάση της θρησκεία. Υπάρχει όμως κάθετη αντίθεση σε ρατσιστικές φωνές που αξιοποιούν τη θρησκεία για να ενισχύσουν την προπαγάνδα τους, όπως σε θέματα τρομοκρατίας ή τα ελληνοτουρκικά.  

Για το ρόλο της τέχνης ανέφερε πως επηρεάζει θετικά νέους “γι’αυτό είμαστε με αυτό που έλεγε ο Μαγιακόφσκι, δε θέλουμε τέχνη απλά να καθρεφτίζει αλλά να μεγεθύνει”, κάτι που αντανακλάται και στο περιεχόμενο του φεστιβάλ. Εμμέσως πλην σαφώς αναφέρθηκε και στην τραπ μουσική, με τα πρότυπα που προβάλλει για εύκολα λεφτά από ναρκωτικά, το ρόλο της γυναίκας και των διαπροσωπικών σχέσεων, αλλά και τον τρόπο που εκφράζονται ενδοϊμπεριαλιστικές μορφές από δημοφιλείς σειρές όπως του Νέτφλιξ. 

Με χιουμοριστικό τόνο, παρουσιαστές και καλεσμένος παρέπεμψαν σε επανάληψη πόντκαστ (“κάποιος ήρθε αδιάβαστος”) σχετικά με την ερώτηση για τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.  

Αναφερόμενος στο μεταναστευτικό, ο Νίκος Αμπατιέλος τόνισε πως “με τις εικόνες στη Μόρια όποιος ανήκει στο ανθρώπινο είδος δεν μπορεί να μην του σηκώνεται η τρίχα με τις συνθήκες διαβίωσης”. που αποτελούν “καθρέφτη της πολιτικής της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων που έφτιαξαν και συνέχισαν τη Μόρια”,  επαναλαμβάνοντας πάγια αιτήματα για απεγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών, ασφαλή μεταφορά τους στην ενδοχώρα και εφοδιασμό με τα απαραίτητα χαρτιά ώστε να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Ανέφερε πως το αίτημα αυτό μπορεί να ενώσει τους προβληματισμούς προσφύγων και με την αγανάκτηση του ντόπιου πληθυσμού, που μπορούν να διεκδικήσουν να μην ξανανοίξει ούτε ανοιχτό ούτε κλειστό το κολαστήριο. Αναφέρθηκε επίσης στη δράση της ΚΝΕ για το θέμα, που πρωτοστατεί στην αλληλεγγύη στην περιοχή.

Σε ό,τι αφορά τη θέση της ΚΝΕ για το Στάλιν, ο Νίκος Αμπατιέλος δήλωσε σκωπτικά πως “με τόσα νούμερα για τις εκκαθαρίσεις δεν μένουν και πολλοί παρά πίσω”, τονίζοντας πως  αυτό που δείχνει η επίθεση στο Στάλιν και την ΕΣΣΔ, είναι το μίσος τους ενάντια σε μια κοινωνία που τα έφερε όλα τούμπα. Από την άλλη, πρόσθεσε, είναι και συγκεκριμένη η συμβολή που είχε ο Στάλιν σε κρίσιμες δεκαετίες ’20 – ’30, την τεράστια συμβολή Κόκκινου στρατού για το τσάκισμα του φασισμού, εξού και η ταύτιση κομμουνισμού φασισμού που επιχειρείται. Κάλεσε τους νέους να αναρωτηθούν ποιος και γιατί τους λέει κάτι, προτρέποντάς τους να διαβάσουν και να δουν ντοκιμαντέρ, πάντα με συγκεκριμένο κριτήριο.  

Κλείνοντας, στο ερώτημα γιατί ένας νέος να οργανωθεί στην ΚΝΕ, ο γραμματέας του ΚΣ της οργάνωσης επισήμανε πως “Το να μπεις στην ΚΝΕ σημαίνει μια μεγάλη αποτυχία του συστήματος να σε βάλει στο χέρι< προσθέτονας πως πρόκειται για απάντηση ατομική μεν αλλά όχι τόσο μικρή όσο μπορεί να σκέφτεται κανείς, αφού η οργάνωση πολλαπλασιάζει τη δύναμη. Πρόσθεσε πως η ΚΝΕ είναι και σχολείο νέων κομμουνιστών και πως μέσα από αυτή, παρά τις δυσκολίες, θα δει την ομορφιά του αγώνα. Τόνισε επίσης πως είναι ανάγκη πολλοί νέοι να πιάσουν το κόκκινο νήμα των αγώνων του παρελθόντος ενάντια στην εκμετάλλευση να το πάρουν να το σηκώσουν και να το οδηγήσουν στις επαναστάσεις του μέλλοντος, προσθέτοντας πως “ο σημερινός κνίτης είναι ένας επαναστάτης με πολλές αιτίες και καθαρό το πού πρέπει να πάει και πώς να δουλέψει”.