Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ελληνοφρένεια και ο σεξισμός
Η Ελληνοφρένεια έχει προφανώς αδυναμίες και κακές στιγμές. Αλλά αν δεν ενοχλούσε την εξουσία, με την καυστική της σάτιρα, θα περνούσε απλώς απαρατήρητη. Αυτό είναι που ενοχλεί τους κυβερνώντες, κι όχι ο “σεξισμός” των συντελεστών της.
Η είδηση είναι πως 25 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλαν στο ΕΣΡ την Ελληνοφρένεια για σεξισμό. Συγκεκριμένα, ζήτησαν από το ΕΣΡ να επιληφθεί του θέματος των αυξανόμενων σεξιστικών κρουσμάτων στην ελληνική τηλεόραση, αναφέροντας ως πιο πρόσφατο παράδειγμα ένα σκετσάκι της γνωστής εκπομπής, από μια επιτροπή της Βουλής, με ντουμπλάρισμα της φωνής ενός υπαλλήλου και σεξουαλικό περιεχόμενο. Κάτι που -όπως σημειώνουν στην επιστολή τους- έγινε στο όνομα της σάτιρας, χωρίς να έχει καμία σχέση με τη λογική της, απενοχοποιεί τη σεξουαλική βία, και λειτουργεί υπονομευτικά εις βάρος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ίδιας της δημοκρατίας.
Μπαίνουν πολλά θέματα, βασικά και παράπλευρα, αλλά το σημαντικό είναι να μη χάσουμε την ουσία.
Η σάτιρα χτυπάει τους ισχυρούς, δηλαδή την εξουσία. Οποιαδήποτε άλλη περίπτωση εντάσσεται μάλλον στην κατηγορία του χαβαλέ, που μπορεί να είναι αποτυχημένος και κακής ποιότητας -κάτι που περιγράφει πιστά την πορεία ενός πρώην “ό,τι να ‘ναι” συνεργάτη της Ελληνοφρένειας.
Η οποία Ελληνοφρένεια έχει προφανώς αδυναμίες και τις κακές της στιγμές. Αλλά αν δεν ενοχλούσε την εξουσία, με την καυστική της σάτιρα, θα περνούσε απλώς απαρατήρητη. Αυτή η στάση κι η συνέπειά της είναι που ενοχλεί τους κυβερνώντες, κι όχι ο “σεξισμός” των συντελεστών της.
Οι βουλευτές του Σύριζα επιλέγουν όλως τυχαίως ένα τυχαίο παράδειγμα για μια εκπομπή, της οποίας έπλεκαν το εγκώμια, όσο βρίσκονταν στην αντιπολίτευση, για να τσιμπήσουν κάτι από τη δημοτικότητά της και το κοινό της, φτιάχνοντας αριστερή, κινηματική λεζάντα.
Οι 25 βουλευτές δείχνουν πως έχουν επιλεκτικές ευαισθησίες, που καθορίζονται πρωτίστως από τη δίψα τους να παραμείνουν στα κυβερνητικά οφίτσια, παρά από την έγνοιά τους για το τηλεοπτικό τοπίο. Δεν ενοχλήθηκαν από τους γραβατωμένους φαλλούς του συνεταίρου τους Καμμένου ή από τις αγοραίες φράσεις του τύπου “στα τέσσερα” που χρησιμοποιεί. Δεν έκαναν την παραμικρή διαμαρτυρία για το ρεπορτάζ της κρατικής ΕΡΤ που -κοίτα να δεις κάτι πράγματα- τα πάνε καλά στα Μαθηματικά! Ποιος να το ‘λεγε, ε; Να δεις που σε λίγο καιρό μπορεί να βάλουν και παντελόνια…
Οι βουλευτές του κυβερνητικού λόχου έχουν το θράσος να μιλάνε για αξιοπρέπεια και δημοκρατία, την ίδια στιγμή που τσαλαπατάν ζωές και δικαιώματα με φαστ-τρακ κοινοβουλευτικές διαδικασίες, που καταδικάζουν τον κοσμάκη σε φτώχεια και μνημόνια διαρκείας, που τον εξαπάτησαν με ψεύτικα μεγάλα λόγια -τα οποία σκίστηκαν σε ένα νόμο με ένα άρθρο. Ενώ παράλληλα τσακίζουν τις κατακτήσεις των γυναικών και την προστασία της μητρότητας στο… όνομα της μητρότητας (ούτε καν της σάτιρας, για να εκτιμήσει κανείς το χιούμορ τους).
Δεν αμφισβητεί κανείς (όχι εμείς πάντως) πως ο σεξισμός είναι υπαρκτό κι οξυμένο πρόβλημα που φωλιάζει σε καθημερινές συμπεριφορές και “αθώα” αστειάκια ή στερεότυπα. Αλλά αυτό που καθιστά εντελώς αναξιοπρεπείς τους κυβερνητικούς βουλευτές είναι η πρόθεσή τους να ξεπλύνουν το αντιλαϊκό έργο τους, χτίζοντας αντισεξιστικό προφίλ, και να διεκδικήσουν παράσημα προοδευτικότητας.
Τους… ρίχνεις ή δεν τους ρίχνεις μετά, κύριε πρόεδρε;