Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι καταλήψεις και η κατάληψη της εξουσίας

Σήμερα τα ξημερώματα, οι δυνάμεις της αστυνομίας έκαναν αιφνιδιαστικές επιχειρήσεις εκκένωσης τριών καταλήψεων εγκατελειμμένων κτιρίων από αναρχικές ομάδες: την κατάληψη της οδού Ζαΐμη στα Εξάρχεια, την κατάληψη Gare στην Καλλιδρομίου, στην ίδια περιοχή, και την κατάληψη Ματρώζου 45 στο Κουκάκι. Σύμφωνα με μαρτυρίες στο Indymedia μάλιστα, οι αστυνομικοί προκάλεσαν τον τραυματισμό δύο ατόμων που βρίσκονταν στον κατειλημμένο χώρο, στο Κουκάκι.

Πριν το 15′, ο Σύριζα ως αντιπολίτευση θα αντιδρούσε με επερωτήσεις, καταγγελίες, οξείες ανακοινώσεις κτλ. Και αυτό δεν είναι υποθετικό σενάριο, αλλά βασίζεται στην εμπειρία και τη στάση του Σύριζα, σε αντίστοιχες ενέργειες της αστυνομίας επί κυβέρνησης Σαμαρά, με τη “Βίλα Αμαλίας” στην Αχαρνών. Τότε που τις χαρακτήριζε “κινήσεις εντυπωσιασμού και εκφοβισμού της κοινής γνώμης”, οι οποίες δεν αποσκοπούσαν στην αποκατάσταση της τάξης και την αντιμετώπιση έκνομων πράξεων, αλλά είχαν συγκεκριμένη πολιτική στόχευση, που υπαγορευόταν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ενάντια στη δράση τέτοιων κοινωνικών χώρων.

Τα παραπάνω θα κολλούσαν γάντι στην περιγραφή των σημερινών αστυνομικών επιχειρήσεων, αφού οι ομοιότητες είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακές. Ωστόσο, μετά τα “αριστερά ΜΑΤ” και τους “αριστερούς πλειστηριασμούς”, έχουμε πλέον και “αριστερές εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων”. Σήμερα, καταγράφηκε απλώς η έβδομη αντίστοιχη επιχείρηση της αστυνομίας στα χρόνια της “αριστερής κυβέρνησης του Σύριζα”, που ίσως περίμενε την κατάλληλη χρονική στιγμή για να εφαρμόσει το σχέδιο. Πχ όπως τώρα, που έχει να επιδείξει κάποιες συλλήψεις ακροδεξιών ως επικοινωνιακό αντιπερισπασμό, ενώ το θέμα περνάει μάλλον στα ψιλά της πλούσιας επικαιρότητας. Κι αν συνεχίσει έτσι, δεν αποκλείεται ο επόμενος στόχος του Σύριζα να είναι το… “άβατο των Εξαρχείων”.

Μπορεί η αστυνομία να μη βρίσκει τον Ιβάν Σαββίδη, που κρύβεται για να αποφύγει το αυτόφωρο, αλλά δείχνει την πυγμή της ως κρατικός μηχανισμός με το δόγμα “νόμος και τάξη”, το χτύπημα της ανομίας κτλ. Εκτός πια κι αν είχαν υποψίες πως μπορεί να έβρισκαν εκεί τον Ιβάν, που αναζητούσε καταφύγιο…

Ας σημειωθεί πως το σκεπτικό των επιχειρήσεων ήταν ο περιορισμός των επεισοδίων που συμβαίνουν, σχεδόν κατ’ έθιμο, στην ευρύτερη περιοχή -κυρίως στην Πατησίων, όπου είναι μόνιμα παρκαρισμένη μια κλούβα των ΜΑΤ, στο ύψος του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Κάτι που δεν εξηγεί, όμως, τη σκοπιμότητα της επιχείρησης στο Κουκάκι, που βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά… Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως κάποιες από αυτές τις επιχειρήσεις, στα χρόνια της “αριστερής κυβέρνησης” έγιναν εναντίον κάποιων καταλήψεων στέγης που φιλοξενούσαν οικογένειες προσφύγων και μεταναστών -για να ολοκληρώσει το κάδρο με τις ανθρωπιστικές ευαισθησίες των κυβερνητικών στελεχών.

Εν κατακλείδι: οι καταλήψεις και οι δράσεις κοινωνικών χώρων ήταν χρήσιμο θέμα για το Σύριζα, μέχρι να καταλάβει την κυβέρνηση. Μετά την κατάληψη της εξουσίας -ή έστω της κυβέρνησης, γιατί ξαφνικά θυμήθηκαν στο κυβερνών κόμμα πως αυτά δεν ταυτίζονται- το αντι-εξουσιαστικό προφίλ και η ευμενής στάση προς τις καταλήψεις χώρων περισσεύουν και ουδέν λάθος-αυταπάτη αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το εκλογικό ταμείο…