Οι χρυσαυγίτες είναι εγκληματίες επειδή είναι ναζιστές – 4 χρόνια από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής

Με αφορμή τη συμπλήρωση τεσσάρων χρόνων από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής (20 Απρίλη 2015), ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε εφ’ όλης της ύλης με τους Χάρη Στρατή, Θεόδωρο Θεοδωρόπουλο και Μάνο Μαλαγάρη, τρεις από τους συνηγόρους της Πολιτικής Αγωγής για τη δολοφονική επίθεση στους κομμουνιστές και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, μια από τις βασικές υποθέσεις που εξετάζεται στη δίκη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης. Στην Πολιτική Αγωγή για την ίδια υπόθεση, συμμετέχουν επίσης οι συνήγοροι Αντώνης Αντανασιώτης, Αγγελος Βρεττός, Τάκης Σαπουντζάκης και στην πρώτη φάση η Ελένη Ζαφειρίου.

— Η δίκη της Χρυσής Αυγής κλείνει τέσσερα χρόνια. Πού οφείλεται αυτή η μεγάλη καθυστέρηση να ολοκληρωθεί η δίκη και ποια είναι η ευθύνη της κυβέρνησης;

— Χ. Στρατής: Η δίκη καταρχάς άρχισε μόλις στις 20 Απρίλη 2015, όταν στην πραγματικότητα ολοκληρωνόταν το δεκαοκτάμηνο της προσωρινής κράτησης για πολλούς από τους κατηγορουμένους. Ωστόσο, ο πρώτος μάρτυρας, ο πατέρας του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα, άρχισε να καταθέτει μόλις στις 29/9/2015, καθώς όλο το προηγούμενο διάστημα η υπεράσπιση αναλώθηκε σε τελείως αβάσιμες και παρελκυστικές ενστάσεις για το κατηγορητήριο και για την παράσταση των θυμάτων των επιθέσεών της ως Πολιτικής Αγωγής, οι οποίες απερρίφθησαν από το Δικαστήριο.

Την ίδια τακτική ακολούθησε και στη συνέχεια, όταν, για παράδειγμα, κατά τη διαδικασία της ανάγνωσης εγγράφων, αντί να αποπειραθεί να απαντήσει στο ιδιαίτερα βαρύ κατηγορητήριο και τα συντριπτικά στοιχεία που είχαν εισφερθεί, έφερνε για έξι μήνες τελείως άσχετα με τη δίκη και τις κατηγορίες έγγραφα, ιδίως χιλιάδες Ερωτήσεις και Επερωτήσεις που είχαν κάνει κατά καιρούς οι χρυσαυγίτες βουλευτές στη Βουλή!

Από την άλλη, η Πολιτική Αγωγή, αντιλαμβανόμενη εξαρχής τη σπουδαιότητα της δίκης και το τεράστιο αποδεικτικό υλικό της δικογραφίας, που θα έπρεπε να εξεταστεί με προσοχή, είχε προτείνει έγκαιρα τη διάθεση της αίθουσας εκδηλώσεων του Εφετείου Αθήνας για την αποκλειστική διεξαγωγή της δίκης, που λόγω του μεγέθους και της εγγύτητάς της στο κέντρο της Αθήνας είναι η πλέον κατάλληλη για την πρόσβαση δικηγόρων και κοινού, όπως και την αποκλειστική ενασχόληση των συμμετεχόντων δικαστών με τη δίκη, ώστε να είναι δυνατόν να επιτυγχάνεται ο μέγιστος αριθμός δικασίμων ανά μήνα.

Αντ’ αυτού, με κύρια ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η δίκη εξορίστηκε αρχικά και για πολλούς μήνες στην παντελώς ακατάλληλη αίθουσα συνεδριάσεων των φυλακών Κορυδαλλού, που δημιουργούσε προβλήματα πρόσβασης στο κοινό και στους μετέχοντες στη δίκη. Μάλιστα, κατά διαστήματα, λόγω των εξετάσεων που έδιναν οι μαθητές στα σχολεία της περιοχής, ορίζονταν ελάχιστες δικάσιμοι.

Παρότι αργότερα πάρθηκε απόφαση για την κατά κανόνα διεξαγωγή αυτής στο Εφετείο, τεχνηέντως μεταφέρθηκε ξανά στον Κορυδαλλό. Επιπλέον, μόλις τους τελευταίους μήνες αποφασίστηκε, κατόπιν πάλι έντονων πιέσεων και διαμαρτυριών της Πολιτικής Αγωγής, η απαλλαγή όλων των δικαστών από άλλες υποχρεώσεις, ώστε να είναι δυνατόν να έχουμε 14 συνεδριάσεις κατά μήνα, αντί των 8 με 10 που είχαμε το προηγούμενο διάστημα. Αν πράγματι υπήρχε η πολιτική βούληση να παρθούν τα μέτρα αυτά από την αρχή, η δίκη θα μπορούσε σήμερα να είχε ολοκληρωθεί.

Η ναζιστική ιδεολογία κίνητρο της εγκληματικής τους δράσης

— Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, η ναζιστική ιδεολογία της Χρυσής Αυγής αποτέλεσε το κίνητρο της συγκρότησης και λειτουργίας της ως εγκληματικής οργάνωσης. Από τη μέχρι τώρα διαδικασία, προκύπτει ο ναζιστικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής;

— Θ. Θεοδωρόπουλος: Οσον αφορά την ιδεολογία, τον εθνικοσοσιαλιστικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής (ΧΑ), υπενθυμίζουμε, γιατί έχει τεράστια σημασία για την κρίση της εκδικαζόμενης υπόθεσης, την ακόλουθη σκέψη του παραπεμπτικού βουλεύματος, που αναφέρεται στην εισαγγελική πρόταση ότι δηλαδή ο ιδεολογικός χαρακτήρας κ.λπ. της ΧΑ «…ερευνήθηκε όμως και περιγράφεται στην παρούσα, προκειμένου να προσδιοριστεί το κίνητρο της συγκρότησης και εντεύθεν της λειτουργίας της εγκληματικής οργάνωσης, το οποίο δεν αποτελεί βεβαίως στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος του άρθρου 187 Π.Κ., απαιτείται όμως ως λογική αναγκαιότητα για την κατανόηση πρωτίστως του εγκληματικού σκοπού, δευτερευόντως δε και των υπερασπιστικών ισχυρισμών των κατηγορουμένων…».

Σχετικά με τον εθνικοσοσιαλιστικό χαρακτήρα της ΧΑ, διατυπώθηκαν ισχυρισμοί εκ μέρους των κατηγορουμένων ότι το καταστατικό, που προσκόμισε ο Δ. Ψαρράς, δεν είναι δικό τους, ότι εθνικοσοσιαλιστικά κείμενα απηχούν παλιές θέσεις τις οποίες σήμερα δεν αποδέχονται κ.λπ.

Από πού προκύπτει ο ναζιστικός χαρακτήρας της ΧΑ; Προκύπτει, μεταξύ των άλλων, από τις ακόλουθες αναφορές στα έγγραφα, με ομιλίες και άρθρα του Ν. Μιχαλολιάκου και άλλων στελεχών της, όπως και από την πλειάδα των εξετασθέντων μέχρι σήμερα μαρτύρων: «Αν υπήρχαν σήμερα ναζί ίσως να ήμαστε και μαζί», «Αναγνωρίζουμε ότι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ένας πόλεμος ιδεολογιών, με τη δική μας να εκπροσωπείται από τους ηττημένους. Αν και χάθηκε η πρώτη μεγάλη μάχη, εμείς συνεχίζουμε απτόητοι να πολεμάμε ποικιλοτρόπως, αντιστεκόμενοι στην εξόντωση των διαχρονικών αξιών της φυλής και του έθνους μας», «Είμαστε χρυσαυγίτες εθνικοσοσιαλιστές και θα δώσουμε όταν πρέπει τη δική μας μάχη», «Ναι, ναζιστές είμαστε, προδότες της Ελλάδος δεν είμαστε», «Κι αν χρειαστεί να λερώσουμε και τα χέρια μας, κι ας μας πουν και φασίστες και εθνικιστές και ναζιστές και ρατσιστές κι ό,τι θέλουν, δε μας ενδιαφέρει», «Για όλο τον κόσμο εμείς οι χρυσαυγίτες είμαστε οι κακοί φασίστες, οι εθνικιστές. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν άδικο. Είμαστε όλα αυτά που λένε», «Είμαι ακραίος, το παραδέχομαι. Δήλωση μετανοίας δε διαθέτω (…) Δε μασκαρεύτηκα, “ξέρετε είχα νεανικές αμαρτίες”, οι αμαρτίες μου παραμένουν, αν είναι αμαρτίες, εις το ακέραιον», «Εγώ αν ζούσα στη Γερμανία του ’33 θα ήμουν μέλος του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος και θα αισθανόμουν ιδιαίτερα χαρούμενος γι’ αυτό», «Το ότι είμαι εθνικοσοσιαλιστής σημαίνει πρώτα ότι έχω τιμή», «Εθνικιστές; Χουντικοί; Φασίστες; Δεν αρνούμαστε τίποτα».

Για τους Εβραίους μάλιστα της Θεσσαλονίκης ο Ν. Μιχαλολιάκος είπε το φοβερό: «Οι άλλοι στη Θεσσαλονίκη πήραν το τρενάκι και πήγαν ταξιδάκι (…) σ’ ένα πανέμορφο τοπίο με υψηλές καμινάδες (…) όπου απολάμβαναν τις μεταφυσικές τους εμπειρίες». Στο άρθρο με τίτλο «Η ιστορία του εθνικοσοσιαλισμού» και υπότιτλο «Σύνοψη των ιδεολογικών θέσεων της Χ.Α. (…)», «Χρυσή Αυγή», τεύχος 34, Μάρτης 1988, μεταξύ των άλλων αναφέρονται τα εξής: «Τα SS περιέλαβαν στις τάξεις τους το εκλεκτότερο άνθος της ευρωπαϊκής νεολαίας όλων των εθνικοτήτων (…) Ο μύθος των “θαλάμων αερίων” είναι η μεγαλύτερη και συνάμα τραγικότερη σκηνοθετημένη απάτη της πολιτικής ιστορίας του 20ού αιώνα (…) Στο ίδιο μεγαλόπνοο όραμα προσβλέπουμε σήμερα κι εμείς οι νέοι εθνικοσοσιαλιστές (…), στρατιώτες πιστοί του ισόθεου Αδόλφου Χίτλερ».Στο περιοδικό «Χρυσή Αυγή» (τεύχος Ιούνη – Ιούλη 2005), υπάρχει άρθρο του Γ. Μάστορα με τίτλο «Η παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας», όπου αναφέρεται ότι «η Χρυσή Αυγή (…) θεωρεί πως ο εθνικοσοσιαλισμός ΔΕΝ είναι υπεύθυνος: α) για την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (…) β) για το περιβόητο “Ολοκαύτωμα”, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει κανένα “Ολοκαύτωμα” (…) δ) για τη γερμανική εισβολή και μετέπειτα κατοχή στην Ελλάδα, με την έννοια πως η Γερμανία, αφού εξάντλησε όλα τα περιθώρια για την εξεύρεση μιας ειρηνικής διευθέτησης (…) αναγκάστηκε να επιτεθεί ΟΧΙ ΠΛΕΟΝ ΣΕ ΜΙΑ ΟΥΔΕΤΕΡΗ ΧΩΡΑ αλλά σε μία σύμμαχο της Μ. Βρετανίας».

Στο άρθρο του Ηλία Κασιδιάρη στην εφημερίδα «Χρυσή Αυγή» στις 20/04/2011 που τυχαίνει να είναι η ημερομηνία των γενεθλίων του Χίτλερ, αφού τον εξυμνεί ως κοινωνικό αναμορφωτή και ύψιστο στρατιωτικό νου, διερωτάται ποιο θα ήταν το μέλλον της Ευρώπης και του κόσμου αν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος «δε σταματούσε την αναγεννητική πορεία του εθνικοσοσιαλισμού»…

Και όμως, παρά τους προαναφερόμενους ύμνους στον Χίτλερ και στον ναζισμό, ο Η. Κασιδιάρης σε συνέντευξή του στο «bankingnews.gr», στις 19/10/2014, αναφέρει μεταξύ των άλλων: «Είμαστε κατά του ναζισμού (…) Σας λέω απερίφραστα ότι καταδικάζουμε και αποκηρύσσουμε τον ναζισμό και όσους εγκλημάτησαν κατά της ανθρωπότητας, όπως ο Χίτλερ (…) ». Είναι λοιπόν υποκριτική η καταδίκη του ναζισμού, που αποτελεί το κίνητρο της εγκληματικής τους δράσης, όπως αποδεικνύεται από την προαναφερόμενη πρόσφατη υμνολογία στον Χίτλερ και τον ναζισμό.

Τα εγκλήματα συνιστούν υλοποίηση του πολιτικού προγράμματός τους

— Μπορεί να αναφερθεί κάτι παραπάνω για τη σύνδεση της ναζιστικής ιδεολογίας με την αποδιδόμενη εγκληματική συμπεριφορά της;

— Θ. Θεοδωρόπουλος: Το πραγματικό πρόγραμμα δράσης της ΧΑ είναι διαποτισμένο και απόλυτα εναρμονισμένο με τη ναζιστική ιδεολογία, την αρχή του ενός, τη δράση των ταγμάτων εφόδου, τη στρατιωτικού τύπου οργάνωση, την τυφλή υπακοή στους ανωτέρους κ.λπ. Αναφέρει π.χ. ο Ι. Λαγός: «… Αν είμαστε ενωμένοι, αν ακολουθείτε τις γραμμές που σας δίδονται, αν εκτελείτε τις εντολές και είστε πειθαρχημένοι, μη σας νοιάζει τίποτα άλλο. Για τα υπόλοιπα κανονίζουμε εμείς».

Εχθροί είναι οι κομμουνιστές, οι αντιφασίστες, όσοι ζουν και σκέφτονται διαφορετικά, οι πρόσφυγες, οι μετανάστες. Ετσι, σύμφωνα με στέλεχος της ΧΑ οι …αναρχοκομμουνιστές «….αποτελούν μολυσματικά στοιχεία», είναι «παράσιτα τα οποία από λάθος της φύσης φέρουν δυστυχώς τον τίτλο του Ελληνα, οπότε μικρή σημασία έχει η φυσική τους παρουσία». Οι ξένοι είναι υπάνθρωποι, κατσαρίδες, σκουλήκια. Συνιστούν κίνδυνο για τη φυλετική καθαρότητα των Ελλήνων. «…(…) είναι φορείς μεταδοτικών ασθενειών. Το κουνούπι που θα τσιμπήσει το βρωμιάρη, θα τσιμπήσει και το παιδί του γείτονα».

Αυτή η ναζιστική ρητορική μίσους διαμορφώνει την αντίστοιχη συνείδηση στα μέλη και τους οπαδούς, κάτω δε από το σύστημα της ιεραρχίας, της πιστής υπακοής των κατωτέρων προς τους ανωτέρους – που όπως λέει κι ο Παππάς, πρέπει να τηρούν την απαρέγκλιτη αρχή του στρατιωτικού δόγματος, δηλαδή πίστη και υπακοή στην ιεραρχία – δεν είναι δυνατόν αυτή η ρητορική να μη γίνει πράξη μέσα από την αξιόποινη δραστηριότητα.

Διότι, όταν φοβάσαι για την καθαρότητα του αίματός σου, όταν πιστεύεις ότι κινδυνεύεις, όταν πιστεύεις ότι οι αλλοδαποί σού φέρνουν αρρώστιες και σου παίρνουν τις δουλειές, τότε για να αποφύγεις αυτόν τον «κίνδυνο», μέχρι να πάρεις την εξουσία, πρέπει να τους κάνεις τον βίο αβίωτο, όπως έχει ειπωθεί. Οταν η ανθρώπινη αξία μετατρέπεται σε πράγμα, όταν ο άνθρωπος θεωρείται κατσαρίδα, θεωρείται έντομο, θεωρείται υπάνθρωπος, δεν χρειάζεται ειδική εντολή και οδηγία για την αξιόποινη πράξη, η οποία θα πραγματοποιηθεί γιατί αυτό σημαίνει εφαρμογή και πραγμάτωση του πολιτικού προγράμματος της ΧΑ.

Το πραγματικό πρόγραμμα δράσης της ΧΑ υλοποιεί τη ναζιστική ιδεολογία, επιδιώκεται δε να μπει το ναζιστικό πολιτικό πρόγραμμα στο μυαλό των οπαδών της, ώστε να γίνει υλική δύναμη. Η ναζιστική ιδέα δεν μπορεί να μείνει ιδέα. Αναπτύσσεται μέσω της τρομοκρατικής βίας, μέσω της αξιόποινης δραστηριότητας, όπως αποδεικνύει η επίθεση στους κομμουνιστές στο Πέραμα, στους Αιγύπτιους ψαράδες κ.λπ.

Για να εξασφαλίσουν τη φυλετική καθαρότητα επιτίθενται στους ξένους, τραυματίζοντας – σκοτώνοντας. Για να επικρατήσουν στη Ν/Ζ Περάματος και για να συγκεντρώσουν πολιτική ισχύ, υιοθετούν τα προγράμματα και τους στόχους των εργοδοτών, συκοφαντούν το εργατικό κίνημα, στήνουν ενέδρα και επιτίθενται στους κομμουνιστές… Δεν ανέχονται καν την όποια αντιφασιστική παρουσία. Ετσι, ο Ρουπακιάς και το γνωστό τάγμα εφόδου δολοφονούν τον Παύλο Φύσσα.

Αποδεικνύεται, λοιπόν, αναμφίβολα αφενός ο ναζιστικός χαρακτήρας της ΧΑ και αφετέρου ότι η εγκληματική της συμπεριφορά αποτελεί υλοποίηση του πολιτικού της προγράμματος που εκπορεύεται από τη ναζιστική της ιδεολογία, η οποία αποτελεί και το κίνητρο των αξιόποινων πράξεών τους. Γι’ αυτό, άλλωστε, η ηγεσία της ΧΑ αρνείται – ανεπιτυχώς – τον ναζιστικό της χαρακτήρα. Ακριβώς διότι αυτός αποτελεί ολοφάνερα το κίνητρο της αξιόποινης συμπεριφοράς της, που συνιστά σε μεγάλο βαθμό υλοποίηση του πολιτικού της προγράμματος.

— Ποια άλλα συμπεράσματα θα ξεχωρίζατε από την εξέλιξη της δίκης; Επιβεβαιώνεται πιο συγκεκριμένα η σχέση της Χρυσής Αυγής με τμήματα του κρατικού μηχανισμού και της εργοδοσίας;

— Χ. Στρατής: Αναδείχτηκε, εκτός από τη γνωστή προκλητική στάση αστυνομικών στην υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, ότι σε πολλές περιπτώσεις επιθέσεων σε αλλοδαπούς, π.χ. στον Αγιο Παντελεήμονα, όταν οι τελευταίοι πήγαιναν στα αστυνομικά τμήματα να καταγγείλουν τις επιθέσεις αυτές, αστυνομικοί συνελάμβαναν αυτούς ή με διάφορες προφάσεις και απειλές τούς απέτρεπαν από το να καταθέσουν μηνύσεις.

Είδαμε, επίσης, στην επίθεση κατά των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, μέλη του χρυσαυγίτικου εργοδοτικού – δουλεμπορικού σωματείου να προσλαμβάνονται σε συγκεκριμένο εργοδότη την επομένη της δολοφονίας του Φύσσα.

Επίσης, υπήρξαν επίσημες καταγγελίες από το ταξικό σωματείο της Ζώνης ότι συγκεκριμένοι εργοδότες έκαναν συμφωνία με την ηγεσία της Χρυσής Αυγής, για να αναλάβει τη με κάθε τρόπο εκκαθάριση της Ζώνης από τα ταξικά συνδικάτα. Αλλωστε, οι απόψεις εργοδοτών και Χρυσής Αυγής ταυτίζονται στο ότι οι απεργίες, τα μεροκάματα των ΣΣΕ και οι εν γένει διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος για αξιοπρεπείς συνθήκες υγιεινής και εργασίας φταίνε για την ανεργία στη Ζώνη.

Αντιφάσεις, αναιρέσεις, «άγνοια» και …κενά μνήμης

— Πώς θα σχολιάζατε τη στάση των κατηγορουμένων και τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης στη δίκη;

— Μ. Μαλαγάρης: Η πλειοψηφία των κατηγορουμένων δεν έχει έρθει ούτε μια ημέρα στο δικαστήριο, ενώ σε καθημερινή βάση εκπροσωπούνται από τους συνηγόρους τους κατά βάση μόνον οι κατηγορούμενοι βουλευτές. Κατά την εξέταση της υπόθεσης της δολοφονίας του Π. Φύσσα, όπου ήταν υποχρεωτική η παρουσία στην αίθουσα κάποιων εκ των κατηγορουμένων, γίναμε μάρτυρες απειλών και ύβρεων κατά των αυτοπτών μαρτύρων που κατέθεταν στο δικαστήριο, ενώ δεν έλειψαν και τα χλευαστικά σχόλια και οι ειρωνείες κατά της οικογένειας Φύσσα που ήταν παρούσα.

Είναι πλέον φανερή η προσπάθεια κωλυσιεργίας της διαδικασίας εκ μέρους των κατηγορουμένων. Η δε στάση τους απέναντι στο ίδιο το κατηγορητήριο χαρακτηρίζεται από σοβαρές αντιφάσεις και παλινωδίες. Καταρχάς, κανένας από τους κατηγορούμενους δεν υπερασπίστηκε τις ιδέες και τις αρχές της οργάνωσης, δηλαδή την ναζιστική ιδεολογία. Ο ίδιος ο αρχηγός της, κατά το στάδιο της ανάκρισης, δήλωσε για το ίδιο της το καταστατικό ότι «απηχεί ακραιφνείς εθνικοσοσιαλιστικές θέσεις οι οποίες ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματική ιδεολογία της ΧΑ», ενώ ο Χρ. Παππάς το χαρακτήρισε «βλακώδες», «παραληρηματικού χαρακτήρα» και «εκτός πολιτικής πραγματικότητας».

Ενώπιον δε του ακροατηρίου, ο Ν. Μιχαλολιάκος μέσω των συνηγόρων του, το προσέβαλε ως πλαστό χαρακτηρίζοντάς το μάλιστα «αποκύημα νοσηρής φαντασίας». Η εν λόγω ένσταση πλαστότητας τελικώς απορρίφθηκε…

Οι κατηγορούμενοι, ματαίως προσπαθούν να πείσουν ότι πρόκειται για γνήσιους εθνικιστές, που απλώς αγαπάνε πάνω απ’ όλα τον Ελληνα. Κατά το στάδιο των αναγνωστέων περιήλθε εις γνώσιν του δικαστηρίου κείμενο από τον προσωπικό υπολογιστή του Ν. Μιχαλολιάκου το οποίο για τη Μάχη της Κρήτης αναφέρει ανερυθρίαστα ότι «εις πείσμα των περιστάσεων ο αγκυλωτός σταυρός υψώθηκε εκεί που δεν τον ήθελαν», χαρακτηρίζοντας παράλληλα τους Κρητικούς πολεμιστές «μαχαιροβγάλτες».

Στην ίδια γραμμή απάρνησης αρχών και απόψεων κινούνται και οι μάρτυρες υπεράσπισης που εξετάζονται αυτήν την περίοδο. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι υπήρξε μάρτυρας ο οποίος σε επίδειξη φωτογραφίας όπου εικονιζόταν κατηγορούμενος να χαιρετά ναζιστικά δήλωσε ότι «μάλλον θα χαιρετάει κάποιον φίλο του», ενώ άλλος μάρτυρας δήλωσε ότι «η παρουσία φωτογραφιών του Χίτλερ στην οικία του κατηγορούμενου δεν συνιστά απαραίτητα και επιδοκιμασία της ναζιστικής ιδεολογίας» και διάφορα τέτοια τραγελαφικά.

Αντίστοιχη θυμηδία προκαλούν η στάση των κατηγορουμένων και οι αντιφάσεις τους απέναντι στα αποδεικτικά στοιχεία των εγκληματικών πράξεων που τους αποδίδονται. Ενδεικτικά, αναφορικά με την επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, ενώ αρχικά δήλωναν ότι πρόκειται περί «ψεμάτων», «φαντασιοπληξιών» και «συκοφαντιών», στη συνέχεια υποχρεώθηκαν σε στροφή 180 μοιρών κάνοντας λόγο πλέον για συμπλοκή με συμμετοχή χρυσαυγιτών.

Οι μάρτυρες υπεράσπισης επικαλούνται άγνοια και κενά μνήμης σε ό,τι αφορά τις εγκληματικές πράξεις της ΧΑ. Σχετικά με τη δολοφονία Φύσσα και τις λοιπές δολοφονικές επιθέσεις, δηλώνουν ότι δεν μπορεί να εμπλέκεται η ΧΑ καθόσον έρχεται σε αντίθεση με εγκύκλιο που είχαν λάβει οι Τοπικές Οργανώσεις, όπου απαγόρευαν πράξεις βίας.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, ο κατηγορούμενος που έχει παραδεχτεί σε τηλεφωνική επικοινωνία ότι ο Φύσσας ήταν στόχος της εγκληματικής οργάνωσης, «στολίστηκε» τόσο από τον συνήγορό του, όσο και από τους μάρτυρες υπεράσπισής του, ως «αφελής», «φαντασιόπληκτος», «ψεύτης» κ.τ.λ. Ο εν λόγω κατηγορούμενος, μάλιστα, σήμερα είναι γραμματέας του χρυσαυγίτικου σωματείου στη Ζώνη του Περάματος.

Συνεπής αντιφασισμός είναι η πάλη ενάντια στο σάπιο σύστημα που γεννάει το τέρας του φασισμού

— Η κυβέρνηση προβάλλει ως απάντηση στην ακροδεξιά τη συγκρότηση «προοδευτικών – αντιφασιστικών μετώπων». Πώς το σχολιάζετε;

— Μ. Μαλαγάρης: Είναι προκλητικό να καλεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε «μέτωπο πάλης κατά του φασισμού σε Ελλάδα και Ευρώπη». Γιατί είναι η ίδια κυβέρνηση, η οποία: Υπερασπίζεται την ΕΕ που έχει επίσημη πολιτική της την εξίσωση φασισμού – κομμουνισμού, που απαγορεύει τη δράση, τα σύμβολα ΚΚ σε χώρες της Ευρώπης, ενώ παράλληλα αθωώνει και αξιοποιεί σε στελεχικές θέσεις συνεργάτες των ναζί. Που στηρίζει πραξικοπήματα (όπως στην Ουγγαρία), ενισχύει την καταστολή (μέσω διαφόρων μηχανισμών όπως ο Ευρωστρατός, η Ευρωπαϊκή Ακτοφυλακή αλλά και η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία κ.ο.κ.), που συμμετέχει και προετοιμάζει πλήθος πολεμικών επιχειρήσεων, οι οποίες δημιουργούν ποτάμια μεταναστών και προσφύγων.

Η κυβέρνηση υλοποιεί κατά γράμμα τη βάρβαρη πολιτική της ΕΕ ενάντια σε πρόσφυγες και μετανάστες, που κρατάει χιλιάδες ανθρώπους εγκλωβισμένους στα νησιά του Αιγαίου, οξύνοντας τα προβλήματα για τους ίδιους και για τους κατοίκους των νησιών, που προβλέπει την ένταση της καταστολής, τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, διαμορφώνοντας έτσι μια κατάσταση που αξιοποιούν οι διάφορες ξενοφοβικές – ρατσιστικές δυνάμεις για να σπείρουν το μίσος, όπως κάνουν και σε άλλες χώρες της ΕΕ.

Εξυμνεί τον «δαιμονικά καλό» Τραμπ, με τις γνωστές εθνικιστικές απόψεις και τη στήριξη της ακροδεξιάς «Κου Κλουξ Κλαν». Προωθεί με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή, ως καλός «γεωπολιτικός μεντεσές», μετατρέποντας τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση.

Προχωράει ακάθεκτη την αντιλαϊκή πολιτική που τσακίζει τα δικαιώματα, τη ζωή των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας. Βυθίζει τα λαϊκά στρώματα στη φτώχεια, στην ανεργία και την εξαθλίωση, καταδικάζοντάς τα να ζουν με μερικά ψίχουλα για να εξασφαλίζει ζεστό χρήμα και προκλητικές φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο, τους εφοπλιστές, τις τράπεζες. Για αυτούς δηλαδή που συντηρούν, εκτρέφουν και ενισχύουν υπόγεια και φανερά τις ακροδεξιές και φασιστικές ομάδες, που τις θέλουν για μαντρόσκυλο του σάπιου συστήματός τους απέναντι στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, ως μια ακόμα εφεδρεία τους για ώρα ανάγκης.

Ενισχύει την κρατική καταστολή, το «μαστίγιο» ενάντια στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, με το σχέδιο για τον νέο Ποινικό Κώδικα (που εκτός των άλλων ρίχνει στα μαλακά την ηγεσία της ΧΑ), με το χτύπημα στο δικαίωμα στην απεργία, με την ανοιχτή καταστολή απέναντι στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, όπως το χτύπημα στους εργαζόμενους, στον λαό της Καλλιθέας που διατράνωνε την αντίθεσή του απέναντι στη Χρυσή Αυγή στην επέτειο της 25ης Μαρτίου.

Συγκυβερνούσε επί τέσσερα χρόνια με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, στελέχη της συναγελάζονται σε εκδηλώσεις με ακροδεξιούς, χρυσαυγίτες και δηλωμένους υποστηρικτές τους τύπου Αμβρόσιου, στελέχη της συμμετέχουν σε κοινά ψηφοδέλτια με ακροδεξιούς στις τοπικές εκλογές.

— Είναι αρκετή η καταδίκη της Χρυσής Αυγής στο δικαστήριο για την αντιμετώπισή της; Τι πρέπει να γίνει κατά τη γνώμη σας;

— Χαρ. Στρατής: Σίγουρα είναι σημαντικό η εγκληματική ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής να καταδικαστεί από το δικαστήριο στη συγκεκριμένη δίκη. Ωστόσο, δεν μπορεί να έχει κανείς αυταπάτες ότι ο φασισμός μπορεί ή αρκεί να ηττηθεί απλώς με μια δικαστική απόφαση.

Το σπουδαιότερο είναι να καταδικαστεί ο ναζισμός – φασισμός στη συνείδηση του ίδιου του λαού και το εργατικό, λαϊκό κίνημα να έχει εκείνα τα οξυμένα αντανακλαστικά ώστε να τον διακρίνει και να τον τσακίζει όποια μάσκα και αν αυτός αλλάζει, να καταδικάσει και να απομονώσει τους φασίστες σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς και μόρφωσης.

Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι παρότι ο Χίτλερ και η τότε ηγεσία του περιθωριακού εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, καταδικάστηκε το 1923 μετά το λεγόμενο «πραξικόπημα της μπιραρίας», λίγα χρόνια αργότερα βρέθηκαν στην κυβέρνηση, ως πολιτική επιλογή της γερμανικής αστικής τάξης, μετά και τη χρεοκοπία της σοσιαλδημοκρατίας, πρώτος δε στόχος τους ήταν, όπως άλλωστε είναι πάντα, το τσάκισμα των κομμουνιστών με την προβοκάτσια του εμπρησμού του Ράιχσταγκ.

Ο φασισμός έτσι δεν μπορεί παρά να νοηθεί ως καπιταλισμός στην πιο αντιδραστική του μορφή, όπως λέει ο Μπρεχτ, και συνεπώς η πάλη εναντίον του συνδέεται άρρηκτα με την πάλη για την αντικατάσταση του ίδιου του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος που γεννά τέρατα όπως αυτόν. Στον αγώνα αυτόν μπροστάρηδες ήταν και είναι διαχρονικά οι κομμουνιστές.