“Οι νησιώτες να απομονώσουν ακροδεξιούς κι ακροαριστερούς” – Κ. Μητσοτάκη, η θεωρία των δύο άκρων είναι ντροπαλός φασισμός

Μπορεί εσείς να είδατε τα ΜΑΤ να κάνουν απόβαση στο Ανατολικό Αιγαίο και να φέρονται σαν δυνάμεις Κατοχής ενάντια στους ντόπιους, αλλά η ματιά ενός πρωθυπουργού είναι πάντα πιο τρυφερή απέναντι σε έναν τόσο βασικό αρμό του επιτελικού κράτους.

«Θέλω να εκφράσω τη λύπη μου για τις εικόνες που είδαμε όλοι. Οι αστυνομικοί είναι κρατικοί λειτουργοί που φορούν το εθνόσημο και είναι παιδιά της διπλανής πόρτας. Και είναι άνανδρο να τους χτυπούν -και μάλιστα ενώ κοιμούνται. Και άνανδρο να τραυματίζονται από κάποιους που εκμεταλλεύονται τις εντολές για αυτοσυγκράτηση. Όσοι μετείχαν σε αυτά τα επεισόδια και στους προπηλακισμούς θα εντοπιστούν και θα λογοδοτήσουν».

Αυτό που είδατε ήταν στο πλαίσιο της αυτοσυγκράτησης. Φανταστείτε, δηλαδή, αν τους αφήσουν ελεύθερους τι έχει να γίνει. Παράλληλα, ο Μητσοτάκης είπε ότι θα διερευνηθούν και οι κατηγορίες για σοβαρή χρήση βίας από την Αστυνομία, κάνοντας έναν υπέροχο συμψηφισμό. Αλλά επ’ αυτού είχε ακόμα περισσότερα να μας πει στη συνέχεια.

«Είμαστε εδώ για να αντιμετωπίσουμε πάνω απ’ όλα τις δυσκολίες των νησιωτών. Καλούνται όμως κι αυτοί να περιφρουρήσουν οι ίδιοι την ειρήνη στον τόπο τους. Να απομονώσουν όλα τα ακραία στοιχεία, ακροδεξιούς, ακροαριστερούς, ύποπτες ΜΚΟ, τοπικούς συμφεροντολόγους. Όλοι αυτοί κερδοσκοπούν πάνω σε ένα εθνικό πρόβλημα. Και με τυφλά και βίαια συνθήματα θέλουν να επαναλανσάρουν αδιέξοδες συμπεριφορές -τις έχουμε ξαναδεί- συμπεριφορές “πλατείας”, συμπεριφορές “αγανακτισμένων”».

Ας ξεκινήσουμε από κάποια επιμέρους σημεία. Οι νησιώτες που βρέθηκαν απέναντι στα ΜΑΤ έκαναν αυτό ακριβώς: περιφρούρησαν την ειρήνη στον τόπο τους, ενάντια στους εισβολείς που έδρασαν σαν κοινοί χούλιγκαν και τραμπούκοι, έκαψαν δάση, έσπασαν αμάξια, έριξαν χημικά σε γυναικόπαιδα, ακόμα και στον παπά του χωριού.

Οι ύποπτες ΜΚΟ ήρθαν εδώ με λεφτά της ΕΕ, με ζεστό κρατικό χρήμα, για να καλύψουν τα εκκωφαντικά κενά και την απουσία του επίσημου κράτους, που βλέπει το προσφυγικό σαν μπίζνα, αδιαφορώντας για τους πρόσφυγες που καλούνται να ζήσουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, εγκλωβισμένοι σε άθλιες συνθήκες. Η ίδια πολιτική είναι που κλείνει το μάτι στο φασισμό και τους ακροδεξιούς.

Και περνάμε στην ουσία, που ήταν και το κερασάκι στην τούρτα. Ακροδεξιοί και “ακροαριστεροί” στο ίδιο τσουβάλι, όλα μαζί στο μπλέντερ, σαν “ακραία στοιχεία”, που απειλούν την τάξη. Υπονοούμενα και συγκρίσεις με τις πλατείες των “αγανακτισμένων” -όπου απαγορευόταν να πάει κανείς με την κομματική του ιδιότητα. Και πάνω απ’ όλα, η θεωρία των δύο άκρων, που είναι ίδια και εξίσου επικίνδυνα, απειλώντας το σοβαρό και υπεύθυνο κέντρο: δηλαδή την κρατική εξουσία.

Όταν ακούτε κάποιον να κρατάει χυδαία ίσες αποστάσεις, να γνωρίζετε πως τις επικαλείται ακριβώς για να μην τις τηρήσει στην πράξη. Και όταν κάποιος συγκρίνει μια πολιτική δύναμη ή έναν χώρο του λαϊκού κινήματος με τους φασίστες, το κάνει για να ξεπλύνει τους τελευταίους, και να δείξει την πολιτική του συμπάθεια -που δεν κρύβεται άλλωστε.

Η θεωρία των δύο άκρων είναι ντροπαλός φασισμός. Πώς αλλιώς άραγε θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς την πολιτική της κυβέρνησης στο προσφυγικό και απέναντι στους κατοίκους του Ανατολικού Αιγαίου, ακόμα και αν κρίνει μόνο από τα τελευταία 24ωρα; Πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τη στάση των ΜΑΤ; Και ποιος είναι τόσο αφελής για να πιστεύει ότι αυτά δρουν αυτόβουλα και ξεφεύγουν από τον έλεγχο της κρατικής εξουσίας;

Ρητορικά τα ερωτήματα…