Aegean: Ο «πιο ελκυστικός εργοδότης» είναι κρατιστής
Όσα και να συμβούν το επόμενο διάστημα – απολύσεις, μειώσεις μισθών, ακόμη μεγαλύτερη κρατική στήριξη, αν το απαιτήσουν οι «ανάγκες» της εταιρείας – τον τίτλο του «πιο ελκυστικού εργοδότη» τον έχει ως αγαπημένο (πλέον) «παιδί» του κράτους και του χρόνου στο τσεπάκι της.
Διαβάζουμε πως σε έρευνα που πραγματοποίησε η Randstad Employer Brand (REBR) τον Ιανουάριο του 2020, η Aegean «βρέθηκε στην πρώτη θέση της κατάταξης για τους ελκυστικότερους εργοδότες στην Ελλάδα σκαρφαλώνοντας από την τρίτη θέση της περσινής λίστας» και δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε πως δεν θα μπορούσε να υπάρξει καταλληλότερη στιγμή γι’ αυτή την «αναγνώριση» της Aegean.
Πρόκειται για μία «αναγνώριση» που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εξίσου αποτελεσματικά τόσο από τους θιασώτες της ελεύθερης αγοράς και του «αόρατου» χεριού της, όσο και από εκείνους που διακρίνουν σε αυτή την «αναγνώριση» ένα κλασικό παράδειγμα «φιλελεύθερης αριστείας».
Οι ένθερμοι και αταλάντευτοι υποστηρικτές του φιλελευθερισμού θα χρησιμοποιήσουν την έρευνα αυτή για να προσπαθήσουν να πείσουν πως «επιβάλλεται» να ενισχυθεί κρατικά η Aegean. Μπορούμε ήδη να φανταστούμε μερικά από τα επιχειρήματά τους: «Πρόκειται για το εθνικό μας brand», «Τον πιο ελκυστικό εργοδότη δεν τον αφήνεις αβοήθητο» – κοινώς «too big to fail».
Κι αν δεν μας πιστεύετε, ιδού όσα δήλωσε ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης, στις 22 Μαΐου του 2020: «Δεν θα αφήσουμε εταιρείες, όπως η Aegean, χωρίς στήριξη», «Στόχος μας είναι να μην βρεθεί η Aegean σε θέση αδυναμίας». («H Σοβιετία της Aegean Airlines…», Κώστας Λουλουδάκης)
Για να μη «βρεθεί η Aegean σε θέση αδυναμίας», ο πρόεδρός της, Ευτύχης Βασιλάκης, είχε ήδη φροντίσει να μας ενημερώσει στις 30 Απριλίου του 2020 πως «είναι μονόδρομος η μείωση του κόσμου» που απασχολεί, συμπληρώνοντας πως «μπορεί να ακούγετε σκληρό, αλλά δεν έχει επιλογές».
Τι λέτε; Υπάρχουν «επιλογές» για μια εταιρεία που τα μετά φόρων κέρδη της άγγιξαν τα 522,9 εκατ. ευρώ από το 2005 έως το 2019; («Λεφτά υπάρχουν για την Aegean: στους τραπεζικούς λογαριασμούς των μετόχων της», Λεωνίδας Βατικιώτης)
Στον «αγγελικά πλασμένο κόσμο» του καπιταλισμού, δεν υπάρχουν αδιέξοδα για την αστική τάξη και τα συμφέροντά της, που μπορεί τη μία μέρα να βραβεύεται ως «ο πιο ελκυστικός εργοδότης» εμφανίζοντας υπερκέρδη και την άλλη να ετοιμάζεται για απολύσεις ζητώντας μάλιστα κρατική στήριξη, καθώς και δάνειο με εγγυητή το κράτος. («Τα «φτερά» της Aegean θα τα πληρώσεις εσύ -Ζητά 150 εκατ. δάνεια με εγγυήσεις του κράτους!», Παναγιώτης Θεοδωρόπουλος)
Ο Αντλάι Στήβενσον ήταν Αμερικανός πολιτικός των Δημοκρατικών και υποψήφιος Πρόεδρος της δεκαετίας του ’50. Μια μέρα, ένας ψηφοφόρος του τού είπε: «Κυβερνήτη Στήβενσον, όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι μαζί σου!» κι αυτός απάντησε πως «αυτό δεν αρκεί. Χρειάζομαι την πλειοψηφία».
Έτσι και η Aegean. Δεν της αρκούν τα κέρδη της. Χρειάζεται και την πλειοψηφία των κρατικών επιχορηγήσεων για να συνεχίσει να αυξάνει την προστιθέμενη αξία των μετόχων της, να διατηρεί συγκριτικά πλεονεκτήματα στον ανταγωνισμό με τις άλλες εταιρείες και φυσικά να παραμένει ο «πιο ελκυστικός εργοδότης», έναν τίτλο που όσα και να συμβούν το επόμενο διάστημα – απολύσεις, μειώσεις μισθών, ακόμη μεγαλύτερη κρατική στήριξη, αν το απαιτήσουν οι «ανάγκες» της εταιρείας – τον έχει ως αγαπημένο (πλέον) «παιδί» του κράτους και του χρόνου στο τσεπάκι της.