Τη δεύτερη μεγαλύτερη πτώση στον κατώτατο μισθό κατέγραψε η Ελλάδα την προηγούμενη δεκαετία, σύμφωνα με την Παγκόσμια Έκθεση Μισθών της money.co.uk που δημοσιεύτηκε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2021. Αναλυτικότερα, πριν από 10 χρόνια ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα ορίστηκε σε 4,80 λίρες Αγγλίας την ώρα, αλλά αυτό μειώθηκε κατά 12,12% σε διάστημα 10 ετών, έτσι ώστε ο κατώτατος μισθός να είναι 4,22 λίρες Αγγλίας. Σύμφωνα μάλιστα με την έκθεση, η πλειονότητα των χωρών που αναλύθηκαν είχαν αύξηση του κατώτατου μισθού τους τα τελευταία 10 χρόνια. Η χώρα με τη μεγαλύτερη μείωση είναι οι ΗΠΑ (15,12%), ενώ στο τρίτο Βέλγιο η πτώση ήταν μόλις 0,88%!
Μάλιστα, όχι μόνο μειώθηκε ο κατώτατος μισθός, αλλά είναι και ο 8ος χαμηλότερος στον ΟΟΣΑ. Χαρακτηριστικό είναι ότι η Ουγγαρία και η Τουρκία είχαν το 2020 υψηλότερο κατώτατο μισθό (4,36 και 4,44 λίρες Αγγλίας την ώρα αντίστοιχα). Για να πάρει κάποιος μια συνολικότερη ιδέα, ο κατώτατος μισθός στη Γαλλία είναι 1537,56 λίρες Αγγλίας (1800 ευρώ), ενώ στην Τουρκία ο κατώτατος μισθός είναι 768,78 λίρες Αγγλίας (περίπου 900 ευρώ). Παρακάτω δίνεται ένας πίνακας με τους μηνιαίους κατώτατους μισθούς σε 10 χώρες. Οι δύο πρώτες στήλες (σε λίρες Αγγλίας και σε δολάρια ΗΠΑ) δίνονται στην έκθεση, ενώ η αναγωγή σε ευρώ έγινε για την διευκόλυνση των αναγνωστών με τρέχουσα ισοτιμία λίρας Αγγλίας – ευρώ 1:1,17. Υπενθυμίζεται ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι 650 ευρώ προ φόρων και ασφαλιστικών εισφορών.
Η ιστοσελίδα
wageindicator.org έχει στοιχεία για τον κατώτατο μισθό σε 197 χώρες, εκ των οποίων οι 16 δεν έχουν κατοχυρωμένο κατώτατο μισθό, ανάμεσά τους και η Δανία, η Φινλανδία, η Ιταλία και η Νορβηγία. 75 χώρες έχουν ένα εθνικό κατώτατο μισθό. 93 χώρες έχουν από ένα μέχρι 100 διαφορετικούς κατώτατους μισθούς, ενώ 13 χώρες προσδιορίζουν κατώτατους μισθούς για πάνω από 100 διαφορετικές κατηγορίες εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα γνωρίζουν πόσο ζοφερή είναι η κατάσταση, ακόμα και πριν από τη σύγκρισή της με οποιαδήποτε άλλη χώρα, ακόμα και πριν από το κύμα αυξήσεων των τιμών. Ο κατώτατος μισθός δεν διασφαλίζει τον εργαζόμενο, αλλά είναι όπλο στα χέρια του εργοδότη. Ακόμα περισσότερο, είναι η απάντηση του εν ελλάδι κεφαλαίου στην υστέρησή σε παραγωγικότητα, όχι μόνο έναντι χωρών όπως η Γαλλία και το Βέλγιο, αλλά και έναντι χωρών όπως η Τουρκία και η Πολωνία. Απέναντι στο νόμο-έκτρωμα του Χατζηδάκη που συμπιέζει ακόμα περισσότερο εργατικό εισόδημα, θα ορθωθεί το επόμενο διάστημα μια αντίσταση που δεν περιορίζεται στην κατάργηση του νόμου, αλλά διεκδικεί αυξήσεις στο μισθό και τις άλλες συνιστώσες του εργατικού εισοδήματος.
