Μία και σήμερα – Εσείς πού θα γιορτάσετε την έξοδο από τα Μνημόνια;

Κάνατε τις απαραίτητες προετοιμασίες; Κλείσατε θέση σε κάποιο κέντρο διασκέδασης με ζουρνάδες και νταούλια, για να κρατάμε το ρυθμό στις αγορές; Έχετε πάρει καινούρια ρούχα, βγάλατε από την ντουλάπα τα γιορτινά σας; Πλυθήκατε, ξυριστήκατε, παρφουμαριστήκατε; Πώς θα σας βρει ο νέος χρόνος κι η νέα εποχή χωρίς μνημόνια; Δε θέλουμε θλιμμένους και φτωχούς στη γιορτή μας…

Πώς περιμένατε αλήθεια αυτή τη στιγμή; Είναι έτσι ακριβώς όπως την φανταστήκατε; Δε νιώθετε να δικαιώνονται τόσα χρόνια αντιμνημονιακού αγώνα; Τόσα “ΟΥΣΤ” και τόσα φάσκελα, που γύρισαν ανάποδα και προσγειώθηκαν στον ιδιοκτήτη τους που μουντζώνει τον εαυτό του γιατί ήταν ευκολόπιστος; Δεν ακούτε τον ήχο από τις σελίδες του μνημονίου που σκίζονται; Ή μήπως είναι καλτσόν;

Η “Αυγή” πανηγυρίζει και μετράει αντίστροφα σαν τους φαντάρους ή σαν μικρό παιδί που περιμένει τα δώρα του Άι-Βασίλη την Πρωτοχρονιά. Μπορεί να διοργανώσουν και κάποιο αντι-μνημονιακό ρεβεγιόν, με μπόλικο σανό για την περίσταση. Τέτοιες χαρές πρέπει να τις μοιράζεσαι και να τις γιορτάζεις συλλογικά, με κόσμο. Όπως τις εκλογές του 15′ και το δημοψήφισμα, με τους χορούς (του Ζαλόγγου) στο κέντρο της Αθήνας.

Θα φάμε, θα πιούμε (θα χορέψουμε) και νηστικοί θα κοιμηθούμε. Ναι αλλά χωρίς μνημόνια…
Η κυβέρνηση το ‘πε και το ‘κανε. Μας έβγαλε από τα μνημόνια. Ο Σύριζα μας έσωσε από την πείνα, θα μας σώσει κι από τη σκλαβιά…

Η νέα μεταμνημονιακή εποχή ξεκινάει με τους καλύτερους οιωνούς, το χρέος να ανεβαίνει σε ύψη-ρεκόρ, τα πρωτογενή πλεονάσματα να ματώνουν τον εργαζόμενο λαό, την ανεργία να πέφτει τεχνητά αλλά να θερίζει τους νέους και τα όνειρά τους, το σύμφωνο σταθερότητας να έρχεται σα μνημόνιο διαρκείας, το μέλλον υποθηκευμένο ως το 2060 τουλάχιστον.

Μετά το 2060 θα αρχίσει η μετάβαση στο σοσιαλισμό. Και η Αυγή θα κυκλοφορήσει με τίτλο “15 χιλιάδες και μία” (στραβάδια απολύομαι). Κρίμα που δε θα είμαστε ζωντανοί για να το δούμε και να γιορτάσουμε τότε…