Όταν το “Πρώτο Θέμα” παρουσίαζε τις “πλατείες των αγανακτισμένων” ως ιστορικό γεγονός…

Το Πρώτο Θέμα “γιορτάζει” την καταδίκη της νεοναζιστικής συμμορίας με τον πρωτοσέλιδο τίτλο “στη φυλακή η πάνω πλατεία”. Η θεωρία των δύο άκρων μας έρχεται και σε συσκευασία πλατείας, υπονοώντας ίσως πως έρχεται η σειρά της κάτω, για να τελειώνουμε έτσι με “κάθε μορφή φασισμού”.

Οι υπεύθυνοι της εφημερίδας ποντάρουν στα χρυσόψαρα που απαρτίζουν το αναγνωστικό της κοινό και τον χρόνο που αμβλύνει τη μνήμη. Μετά από τόσα χρόνια, λίγοι θα θυμούνται πια τα στημένα ρεπορτάζ της εφημερίδας για τους χρυσαυγίτες που βοηθάνε τις ηλικιωμένες στα ΑΤΜ και να περάσουν στην άλλη πλευρά του δρόμου. Μια μειοψηφία μόνο θυμάται το πολύμορφο ξέπλυμα -με ρεπορτάζ για “λαθραίους” ή και κοσμικές στήλες με φασίστες σε λάιφ-στάιλ κείμενα- στους χρυσαυγίτες. Και δυστυχώς πολλοί ξέχασαν το κανιβαλικό πρωτοσέλιδό της με το πτώμα του δολοφονημένου Παύλου.

Αν οι περισσότεροι τείνουν να τα ξεχνάν όλα αυτά, ακόμα λιγότεροι ίσως θυμούνται πώς παρουσίαζε εκείνο τον καιρό το θέμα η εφημερίδα και η ιστοσελίδα της, τους πανηγυρικούς τίτλους για τους αγανακτισμένους που έγραφαν ιστορία, τις εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, ακόμα και τις συνελεύσεις τους.

Κυριακή 5 Ιουνίου 2011! Μια ημερομηνία που θα μείνει σίγουρα στην Ιστορία ως η μεγαλύτερη συγκέντρωση της τελευταίας τριακονταετίας. Πάνω από 300.000 κόσμου κατέκλυσαν την πλατεία Συντάγματος ως τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας, με τη «φωνή» των Αγανακτισμένων να φτάνει σε όλη την Ευρώπη ακόμη και μέσω skype.

Οι πρωτοφανείς και εντυπωσιακές αυτές εικόνες που είδαμε, πραγματικά δικαίωσαν την πρωτοβουλία των Αγανακτισμένων να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να δείξουν προς τα έξω ότι το ελληνικό φρόνημα και η εθνική μας περηφάνια δεν είχαν κοιμηθεί ποτέ.

Μια λαοθάλασσα από θυμωμένους πολίτες με σφυρίχτες, κατσαρολικά, ακόμη και βουβουζέλες στα χέρια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη αλλά και σε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες συνέθεσαν το σκηνικό μιας ημέρας που σίγουρα θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη των πολιτών όλου του κόσμου.

Χαρακτηριστικό της ολονύχτιας διαμαρτυρίας ήταν η δυναμική παρουσία της νεολαίας, η οποία δηλώνει άκρως απογοητευμένη από το υπάρχον πολιτικό σύστημα, τόσο σε εγχώριο, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Το θυμωμένο πλήθος που μαζεύτηκε από κάθε γωνιά της Ελλάδας την Κυριακή έξω από το ελληνικό Κοινοβούλιο συνέχισε για δωδέκατη μέρα με αμείωτο πάθος, ανεμίζοντας ελληνικές σημαίες και φωνάζοντας συνθήματα όπως: “Δεν υπάρχουν αρχηγοί, είμαστε όλοι μαζί” να εκφράζει την αμέριστη αγανάκτησή του για τα νέα μέτρα και τη θηλιά που σφίγγει μέρα παρά μέρα όλο και πιο πολύ το λαιμό του ελληνικού λαού.

“Ευρωπαίοι ξυπνήσαμε. Εσείς;” έγραφε χαρακτηριστικά ένα από τα πανό που είχαν  αναρτήσει διαδηλωτές, στέλνοντας σαφές μήνυμα προς τους Ευρωπαίους “αγανακτισμένους”, οι οποίοι κατέκλυσαν κι αυτοί με τη σειρά τους κεντρικές πλατείες όλης της Ευρώπης, πιστοί και αυτοί στο δεύτερο ραντεβού τους.

Στη συνέλευση που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής μπροστά από τη Βουλή και στην οποία συμμετείχαν πάνω από 7.000 κόσμου, πραγματοποιήθηκε και μια ανοιχτή σύνδεση μέσω skype με την Plaza del Sol στη Μαδρίτη.

Από τις 6 το απόγευμα όλοι οι δρόμοι γύρω από το Σύνταγμα ήταν απροσπέλαστοι και οι διαδηλωτές έφταναν μέχρι το Κολωνάκι, την Πατησίων, την Κλαυθμώνος, κατακλύζοντας Αμαλίας και Φιλελλήνων.

Κατά τη διάρκεια του πανευρωπαϊκού συλλαλητηρίου σημειώθηκαν μικρής έκτασης επεισόδια επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας και Κουμπάρη, μπροστά από το μουσείο Μπενάκη, εκεί όπου διαδηλωτές ήρθαν αντιμέτωποι με τα ΜΑΤ, καθώς δεν τους επιτρεπόταν να προχωρήσουν προς το Σύνταγμα. Η  παρουσία της αστυνομίας παρέμεινε καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδήλωσης άκρως ενισχυμένη.

Στην πλατεία φυσικά κυμάτιζαν, εκτός από τις ελληνικές, σημαίες της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ισπανίας και της Αργεντινής -ενώ υπήρχαν και πλακάτ για την Υεμένη.

Εντύπωση προκάλεσε ένα πανό Αιγυπτίων που έγραφε «Η πλατεία Ταχρίρ στηρίζει την πλατεία Συντάγματος», σύνθημα που καταχειροκροτήθηκε από τους παρευρισκομένους διαδηλωτές.

Τότε οι αγανακτισμένες πλατείες ήταν χρήσιμες, για να προβληθούν ως “διέξοδος” και εναλλακτική ενάντια στις οργανωμένες μορφές πάλης, τα σωματεία, τα κόμματα κτλ που ρίχνονταν στο πυρ το εξώτερον.

Σήμερα η εφημερίδα στηρίζει το αφήγημα της κυβέρνησης και των ίσων αποστάσεων, οπότε αφήνει στην άκρη τα εγκώμια και βάλλει κατά των πλατειών “που έθρεψαν τον λαϊκισμό και τις ακραίες φωνές”…

Κι αν αύριο χρειαστεί να αλλάξει πάλι αφήγημα; Κανένα πρόβλημα. Θα έχει περάσει λίγος χρόνος και οι περισσότεροι θα το έχουν ξεχάσει.