Παροξυσμός λογοκρισίας προφίλ και σελίδων από το Facebook, ελέω Κουφοντίνα

Σήμερα τα ξημερώματα, το Facebook μπλόκαρε τη σελίδα Έφοδος στον Ουρανό (της συλλογικότητας Ταξική Αντεπίθεση). Η λειτουργία μιας σελίδας που είχε σχεδόν 10 χιλιάδες ακόλουθους τέθηκε σε επ’ αόριστον αναστολή, με συνοπτικές διαδικασίες, αποδεικνύοντας πόσο δημοκρατική είναι η λειτουργία τέτοιων δημοφιλών ΜΚΔ, με εκατομμύρια χρήστες, που διαμορφώνουν άποψη-εντύπωση για ό,τι συμβαίνει από τις αναρτήσεις που βλέπουν και την τροφοδότηση που λαμβάνουν.

Ρίξανε τη σελίδα "έφοδος στον ουρανό" στο fb με κοντά 10K followers.
Όσο σκληραίνουν την εξουσιαστική τους στάση, σκληραίνει και η αντίδραση, πυκωνουν οι γραμμές & αναβαθμίζονται.

Οχυρώνονται, λογοκρίνουν, καταστέλλουν και είναι ξεκάθαρο:
ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ. #antireport #Κουφοντινας pic.twitter.com/H0EVCJhoGB

— Έφοδος στον Ουρανό (@efodos_ta) February 28, 2021

Η ομάδα που την έτρεχε αναγκάστηκε να ξεκινήσει από το μηδέν σε νέα σελίδα όπου επισημαίνει τον ζήλο της ψηφιακής πλατφόρμας να μπλοκάρει τη σελίδα τους -και την απόπειρα να ανέβει ξανά- μαζί με μερικά προσωπικά προφίλ. Στη σχετική ανακοίνωσή της, σημειώνει μεταξύ άλλων.

Οφείλουμε να αντιληφθούμε αυτή την κίνηση, όχι ως κίνηση που αφορά μόνο την διαφαινόμενη κρατική εντολή για εφαρμογή της θανατικής ποινής στον κομμουνιστή πολιτικό κρατούμενο Δημήτρη Κουφοντίνα και σίγουρα όχι μόνο τις συγκεκριμένες σελίδες που πλήττονται σήμερα.
Ο συντονισμένος αυτός μηχανισμός λογοκρισίας κάνει ακόμα πιο ξεκάθαρο το ποια είναι τα φυσικά, και όχι αλγορυθμικά, χέρια που τον έθεσαν σε λειτουργία.
Είναι τα χέρια της κυβέρνησης, μίας αστικής κυβέρνησης που μέσα στην πανδημία έχει έπιλέξει να δώσει δισεκατομμύρια ευρώ στο κεφάλαιο, σε πολεμικό εξοπλισμό, στους μπάτσους, στα καθεστωτικά ΜΜΕ την ίδια στιγμή που αφήνει το δημόσιο σύστημα υγείας να ρημάζει.
Μίας κυβέρνησης που λειτουργεί μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε. όπου δικαιώματα και ελευθερίες περιστέλλονται, ενώ ακόμα και μουσικοί όπως ο Πάμπλο Χασέλ οδηγούνται στη φυλακή επειδή με τους στίχους τους εναντιώθηκαν στην μία και μόνη αλήθεια του Κεφαλαίου, του Κράτους και του Ιμπεριαλισμού.
Μίας κυβέρνησης που εισβάλει στα πανεπιστήμια όπως έγινε πρόσφατα στο ΑΠΘ, ξυλοκοπώντας και βασανίζοντας φοιτητές και φοιτήτριες, την ίδια στιγμή που τα πανεπιστήμια παραμένουν κλειστά και η Παιδεία υποβαθμίζεται διαρκώς έτσι ώστε να δοθεί και άλλος χώρος για κερδοφορία των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων.

Όλα τα παραπάνω, αποτελούν φυσική συνέχεια των όσων εφάρμοσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και μοναδική διέξοδο για την ντόπια αλλά και την παγκόσμια αστική τάξη μέσα σε μία πρωτόγνωρη – σε βάθος και έκταση – οικονομική κρίση.
Οχυρώνονται, λογοκρίνουν, καταστέλλουν και πλέον είναι ξεκάθαρο:
ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ.
Φοβούνται του αγώνες μας, τις απεργίες μας, τις εξεγέρσεις μας, την προοπτική της πολιτικής και ταξικής οργάνωσής μας, το ότι όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως υπάρχει ζωή και χωρίς καπιταλισμό, και ακόμη παραπέρα, πως ότι ζούμε σήμερα αποτελεί μία απλή καρικατούρα της.

Δεν πιστεύουμε ότι οι απηχήσεις και τα like, αλλάζουν τον κόσμο. Διαχέουν όμως πληροφορία, διαμεσολαβημένη και ελεγχόμενη, αλλά πληροφορία.

Μπορείτε να διαβάσετε όλη την ανακοίνωση στον σύνδεσμο που ακολουθεί.

Όπως σημειώνεται, αυτή είναι μόλις μία περίπτωση από τα πολλά αντίστοιχα παραδείγματα των τελευταίων ημερών. Πολλά προφίλ έχουν δεχθεί μπλοκ ή άλλης μορφής περιορισμούς. Και η κοινή συνισταμένη είναι ασφαλώς οι αναρτήσεις για το δίκαιο αίτημα του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα. Μπορεί ο τοίχος κάθε χρήστη να περιμένει τις σκέψεις του για να γεμίσει, αρκεί φυσικά οι σκέψεις αυτές να βρίσκουν σύμφωνους τους ιθύνοντες της πλατφόρμας και να μην ξεπερνά τα όρια που αυτοί θέτουν.

Μπορεί κάποιοι να το προσπερνούν αποχαυνωμένοι, ως ήσσονος σημασία ζήτημα, στην πράξη όμως έχουμε μια καραμπινάτη εφαρμογή του τρομονόμου για τις τέχνες και κάθε μορφής οπτικο-ακουστικό περιεχόμενο. Τα μηνύματα που ξεπερνάνε ό,τι ορίζει αυθαίρετα η πλατφόρμα ως πολιτικά σωστό, θα διαγράφονται και οι φορείς τους θα τιμωρούνται, με περιορισμούς, προσωρινή ή οριστική αποβολή.

Σε αντίθεση με τις αυταπάτες που μπορεί να καλλιεργεί ένας χώρος, το αφελές αφήγημα για την επανάσταση και την αμεσοδημοκρατία του διαδικτύου ή τα “κινήματα” που γεννιούνται με ένα κάλεσμα και συντονίζονται αυθόρμητα από μια σελίδα στο Facebook, η πράξη δείχνει τα στενά όρια της όποιας (χρήσιμης και πολύτιμης) διαδικτυακής παρέμβασης.

Αν ένα ΜΚΔ αποκλείει εν ψυχρώ σελίδες και προφίλ για την απεργία πείνας του Κουφοντίνα, εύκολα καταλαβαίνει κανείς τι μπορεί να κάνει αν αγριέψουν τα πράγματα σε μια πιο οξυμένη κατάσταση.

Η επανάσταση δε θα παίξει στην τηλεόραση -έλεγε ένα τραγούδι της δεκαετίας του ’70. Παραμένει επίκαιρο και διαχρονικό, και μπορούμε απλώς να το συμπληρώσουμε. Η επανάσταση δε θα γίνει διαδικτυακά, ούτε θα συντονίζεται από μέσα που ελέγχει ασφυκτικά ο εχθρός που θέλουμε να ανατρέψουμε. Κι αυτό είναι ένα ενδιαφέρον, παράπλευρο συμπέρασμα που βγαίνει από τη συγκυρία και τις πυκνές εξελίξεις των ημερών.