Πασοκισμός, γεροντική ασθένεια του οπορτουνισμού – Με τον “Αριστερισμό” του Λένιν κυκλοφορεί η “Αυγή”

Μπορεί οι συριζαίοι να μας έχουν συνηθίσει σε κηρύγματα λενινισμού από βήματος βουλής ή σε πάνελ, ήρθε όμως η ώρα να προσφέρουν στο κοινό τους απευθείας πρόσβαση στους κλασικούς. Έτσι λοιπόν, το Σάββατο που μας έρχεται, η εφημερίδα “Αυγή” θα κυκλοφορήσει με προσφορά τον “Αριστερισμό, παιδική αρρώστια του κομμουνισμού”, απευθυνόμενη προφανώς σε όσους κακόβουλους αμφισβητούν πως η κυβέρνησή μας πατά στα χνάρια του μεγάλου Ρώσου επαναστάτη, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να τη φέρει σε όσους τη θεωρούν συστημική.

Πρόκειται για μια παλιά έκδοση από το Θεμέλιο, εκδοτικό οίκο που συνδέθηκε με το ΚΚΕ εσ. στα χρόνια της μεταπολίτευσης, κι είναι ζήτημα αν κατάλαβαν έστω και δράμι απ’ όλ’ αυτά οι πολιτικοί του επίγονται. Ειδικά από το “Κράτος και Επανάσταση”, όπου ο Λένιν εξγεί τι είναι το αστικό κράτος και τι πρέπει να κάνουν οι επαναστάτες με αυτό. Αν ήταν μια φορά αστείο να κυκλοφορούν τέτοια έργα την εποχή που ήταν ακόμα ευρωκομμουνιστές, είναι παντελώς γελοίο πλέον τώρα που είναι ο ορισμός της νατοϊκής αριστεράς: Όλα για το κεφάλαιο, όλα για τον ιμπεριαλισμό, όλα για τους εφοπλιστές που πληρώνουν όλο και λιγότερα και δη σε εθελοντική βάση. Ελπίζουμε μόνο να φυλάξουν κι ένα αντίτυπο για τον καλό τους φίλο, το Τζέφρεϋ Πάιατ, κι ας μην μπορεί να το διαβάσει στα ελληνικά.

Το υπονοούμενο βέβαια σε όλ’ αυτά είναι πως ο Σύριζα εφαρμόζει μια νέα ΝΕΠ, κάνοντας ένα βήμα πίσω για να πάρει φόρα για το μεγάλο άλμα στην Επανάσταση. Ίσως η επόμενη έκδοση να αφορά κάτι για τα Λαϊκά Μέτωπα του Μεσοπολέμου, ώστε να δέσει το γλυκό της κολεγιάς με Τζουμάκα, Μπίστη και τ’ άλλα πράσινα παιδιά. Από μία άποψη εξάλλου, η συγκεκριμένη βιβλιοπροσφορά είναι απλώς το επιστέγασμα όσων μας λένε εδώ και χρόνια για “Μπρεστ – Λιτόφσκ” και τακτικές υποχωρήσεις.

Το μόνο που τους έμεινε πάντως από το καθ’ όλα σημαντικό αυτό έργο, είναι οι συμβουλές το Λένιν για συνεργασία με τους πασόκους της εποχής, σε ένα τελείως διαφορετικό πλαίσιο βέβαια, με τη λογική της προσέγγισης εργατικών μαζών που βρισκόταν υπό την επιρροή της σοσιαλδημοκρατίας. Στην πραγματικότητα, επιχειρούν να παρουσιάσουν μια καρικατούρα του Λένιν – και δεν εννοούμε αυτή του Αναστασίου που συνοδεύει την προαναγγελία της έκδοσης.

Αν πάντως ο Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου ήθελε να τρολάρει, θα κυκλοφορούσε μαζί με τη “Χρεοκοπία της Β’ Διεθνούς” ή το ” Η Προλεταριακή Επανάσταση και ο αποστάτης Κάουτσκι”.