Πέντε φορές που η κυβέρνηση απέδειξε πως είναι ανοιχτή σε διάλογο…

Εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι!

Αυτή τη λαϊκή φράση θυμηθήκαμε, βλέποντας το σημερινό τιτίβισμα του υπουργού Νίκου Παππά και το σχόλιό του για τη σημερινή κινητοποίηση στο Υπουργείο Εργασίας από σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.

Τα υπουργικά γραφεία επί ΣΥΡΙΖΑ είναι πάντα ανοιχτά για διάλογο και όχι για bullying. Η σημερινή εισβολή μελών του ΠΑΜΕ στο υπουργείο Εργασίας ηταν ακατανόητη αφού καμία διάθεση για διάλογο δεν υπήρχε από πλευράς τους.

— Νίκος Παππάς (@nikospappas16) 9 Ιανουαρίου 2018

Το ίδιο επιχείρημα αναπαράγουν τις τελευταίες ώρες διάφορα στελέχη του Σύριζα (και του διαδικτυακού του στρατού), προσπαθώντας να δημιουργήσει εντυπώσεις.

Προσπερνώντας τη λογική που θεωρεί “ακατανόητες” τις αντιδράσεις στην πολιτική της κυβέρνησης και το πολυνομοσχέδιο που ετοιμάζει, θυμηθήκαμε ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα για τη διάθεση διαλόγου που επέδειξε στην πράξη σε αυτά τα τρία χρόνια.

1) Τιμημένα γηρατειά, ξύλο, γκλομπ και χημικά

Το ξύλο και τα χημικά είναι κάπως σαν τον έρωτα: χρόνια δεν κοιτούν. Και δεν κάνουν διακρίσεις σε ηλικιωμένους και συνταξιούχους. Αυτοί εξάλλου είναι οι πιο επικίνδυνοι, γιατί μπορεί να σου την φέρουν εκεί που δεν περιμένεις, και δεν τους έχεις ικανούς για δυναμικές ενέργειες. Καλή ώρα όπως η παλιά μαχήτρια του ΔΣΕ, Κατίνα Μανιτάρα, που η αγέρωχη πόζα της μπροστά στα όργανα καταστολής έγινε σύμμβολο εκείνες τις μέρες. Σύμβολο αντίστασης για το λαό, σύμβολο ντροπής και… διαλόγου για την “αριστερή κυβέρνηση”.

2) Σε ένα άρθρο, με μια τροπολογία

Αφού προσπάθησαν σαν τους κλέφτες να φέρουν νύχτα και να περάσουν σε μια μέρα, σε άσχετο νομοσχέδιο την τροπολογία με το νέο συνδικαλιστικό νόμο και τα νέα εμπόδια στο δικαίωμα της απεργίας, το απέσυραν άρον-άρον μετά τις αντιδράσεις, ως “εραστές του διαλόγου”, επειδή… δεν είχε συζητηθεί εκτενώς. Παρόλα αυτά, πρόλαβαν να δείξουν την ειλικρινή διαλλακτική τους διάθεση, ψεκάζοντας με χημικά τους διαδηλωτές που κατευθύνθηκαν προς το Μαξίμου -μετά το Υπουργείο Εργασίας.

3) Αλέξη θυμήσου, το χώμα που πουλάς…

Τα ΜΑΤ που θα καταργούνταν υποδέχτηκαν με χημικά και ξύλο, που έπεσαν εντελώς απρόκλητα σε κατοικημένη περιοχή, διαδηλωτές της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που αντιδρούσαν στην κυβερνητική φιέστα στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, με το σύνθημα: Τσίπρα θυμήσου το χώμα που πουλάς, λευτέρωσαν ο Άρης και το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

4) Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη

Όσοι το έχουν δοκιμάσει, το βεβαιώνουν: το ξύλο και τα χημικά γίνονται ακόμα πιο απολαυστικά, πιο αριστερά και ακίνδυνα, οταν πέφτουν σε κλειστό χώρο. Όπως πχ πρόσφατα, στις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, που έκαναν ευχάριστη γλυκιά ανάμνηση το σύνθημα “κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη”…

5) Με ΜΑΤ και Βία δε γίνεται Παιδεία

Την ίδια μέρα, η κυβέρνηση έσπαγε το δικό της ρεκόρ, καθώς υποδεχόταν με χημικά και τους σπουδαστές στο Υπουργείο Παιδείας. Έτσι, να μαθαίνουν από μικροί, για να συνηθίζουν…

Σήμερα, τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα. Δεν υπήρξε καταστολή, ούτε ΜΑΤ ή χημικά, παρά μόνο κατεβασμένα ρολά στο κτίριο της Σταδίου, ως ένδειξη διαλόγου και καλής θέλησης εκ μέρους της κυβέρνησης…

Ηθικό επιμύθιο: σας παρακαλούμε κύριε Παππά, όχι άλλο διάλογο, μόνο bullying…