Ψήφος Αποδήμων: Αφού τους έδιωξαν, τώρα ψηφοθηρούν στις πλάτες τους

Άρθρο του Γιάννη Γκιόκα στο Reader.gr

Για μία ακόμη φορά η ψήφος των αποδήμων εξελίσσεται σ’ ένα ζήτημα, όπου εκδηλώνεται ένας ακραίος πολιτικός τυχοδιωκτισμός και μια απροκάλυπτη, όσο και αποκρουστική ψηφοθηρία στις πλάτες των Ελλήνων μεταναστών.

Αφορμή στάθηκαν οι δηλώσεις της κας Τζάκρη που, σε συνέντευξή της στον «Εθνικό Κήρυκα» της Νέας Υόρκης, άσκησε κριτική στο νόμο για την ψήφο των αποδήμων και κυρίως στα εύλογα κριτήρια που τέθηκαν -με τη σύμφωνη γνώμη και του ΣΥΡΙΖΑ- για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος απ’ τον τόπο διαμονής. Μ’ αυτόν τον τρόπο έδωσε την «πάσα» στη ΝΔ ν’ ανοίξει ξανά τη συζήτηση κατάργησης αυτών των κριτηρίων. Ακόμη κι αν δεν τελεσφορήσει αυτή η προσπάθεια, η πολιτική «αβάντα» στη ΝΔ είναι ολοφάνερη.

Ωστόσο, το τελευταίο αυτό «επεισόδιο» είναι ενδεικτικό του πώς η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα αντιμετωπίζουν τους απόδημους: Ως «κουκιά»… τη στιγμή που είναι αυτά ακριβώς τα κόμματα και οι πολιτικοί τους πρόγονοι που ευθύνονται για τον ξεριζωμό αυτών των ανθρώπων και των οικογενειών τους. Όπως επίσης, ευθύνονται για την όξυνση των προβλημάτων τους στις χώρες διαμονής, σε ζητήματα, όπως η εκπαίδευση, η φορολογία, οι ελλείψεις στις ελληνικές προξενικές αρχές κ.ο.κ.

Από το περίφημο «η μετανάστευσις είναι ευλογία Θεού δια τον τόπον» της δεκαετίας του ‘60, μέχρι τα νέα κύματα μεταναστών στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, η μετανάστευση είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών και ενός απάνθρωπου και βάρβαρου συστήματος. Δεν είναι φυσικό φαινόμενο.

Σήμερα, οι θύτες εμφανίζονται ως «προστάτες». Στην πραγματικότητα, είναι υποκριτές και πολιτικοί τυχοδιώκτες, ψηφοθήρες.

Η ΝΔ υποστηρίζει τη δυνατότητα όλων των Ελλήνων του εξωτερικού να ασκούν το εκλογικό δικαίωμα απ’ τον τόπο κατοικίας, χωρίς κανένα απολύτως κριτήριο. Μ’ αυτή τη θέση συντάσσεται ουσιαστικά το ΚΙΝΑΛ, η Ελληνική Λύση, το ΜΕΡΑ 25. Πού, όμως, οδηγεί αυτή η πρόβλεψη, αν συνυπολογιστεί μάλιστα ότι το ελληνικό δίκαιο ιθαγένειας βασίζεται στο «δίκαιο του αίματος», δηλαδή στη δυνατότητα απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας από κάποιον ή κάποια που έχει έστω κι έναν μακρινό πρόγονο ελληνικής καταγωγής;

Οδηγεί δυνητικά στη διαμόρφωση ενός τεράστιου εκλογικού σώματος που θα καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και που πιθανότατα δεν θα υφίσταται τις συνέπειες της όποιας επιλογής. Είναι δεδομένο ότι μέσα σ’ αυτό το απροσδιόριστο εκλογικό σώμα θα υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που, αν κι αγαπούν την Ελλάδα, δεν έχουν κανένα κοινωνικό ή οικονομικό δεσμό μ’ αυτήν, μπορεί να μην την έχουν καν επισκεφτεί, ενώ η ζωή τους εξαρτάται και διαμορφώνεται στις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες μια άλλης χώρας. Αλήθεια πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η επιμονή μιας τέτοιας διόγκωσης του εκλογικού σώματος, αν όχι απ’ τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό, τον οποίο θα σπεύσουν να εκμεταλλευτούν και διάφορα “λόμπι” που δεν νοιάζονται καθόλου για τους Έλληνες μετανάστες;

Απ’ την άλλη μεριά, ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε αρχικά ένα εκλογικό σύστημα που ναι μεν θα ψηφίζουν όλοι χωρίς κανένα περιορισμό, ωστόσο αυτή η ψήφος δε θα προσμετράται στον εκλογικό συσχετισμό, παρά μόνο στην ανάδειξη κάποιων βουλευτών μέσα από ένα «απολιτίκ» ενιαίο ψηφοδέλτιο. Αυτή η πρόταση «Φρανκενστάιν» είναι απόρροια του δικού του καιροσκοπισμού, των δικών του μικροκομματικών συμφερόντων. Πέρα απ’ το γεγονός ότι κι αυτή η πρόταση ανοίγει το δρόμο για μία τεράστια διόγκωση του εκλογικού σώματος, την ίδια στιγμή αρνείται την προσμέτρηση της ψήφου ανθρώπων που μπορεί να έχουν φύγει τα τελευταία χρόνια απ’ την Ελλάδα, να έχουν ισχυρούς δεσμούς και κυρίως να έχουν την ελπίδα άμεσης επιστροφής.

Απέναντι σε αυτά τα πολιτικά παιχνίδια στέκεται η καθαρή στάση αρχών του ΚΚΕ που μάχεται σταθερά για τα προβλήματα των Ελλήνων μεταναστών. Η πρόταση του ΚΚΕ για το θέμα της ψήφου είχε τρεις βασικούς άξονες, προκειμένου να ασκείται το εκλογικό δικαίωμα στον τόπο διαμονής:

• -Ο πρώτος είναι η ύπαρξη πραγματικών οικονομικών και κοινωνικών δεσμών με την Ελλάδα, όπως για παράδειγμα οι φορολογικές υποχρεώσεις.
• -Ο δεύτερος άξονας είναι η ύπαρξη ενός ανώτατου χρόνου απουσίας από τη χώρα, ή ενός ελάχιστου χρόνου παρουσίας στη χώρα.
• -Ο τρίτος άξονας είναι η αυτοπρόσωπη παρουσία σε εκλογικά τμήματα του εξωτερικού, που εγγυάται τη μυστικότητα και την εγκυρότητα της ψήφου.

Οι παραπάνω άξονες εκφράστηκαν στο τελικό νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε με ευρεία πλειοψηφία. Να σημειωθεί ότι οι προτάσεις αυτές του ΚΚΕ κάλυπταν και με το παραπάνω όσους έφυγαν, ειδικά τα χρόνια της κρίσης, διαμορφώνοντας ένα εκλογικό σώμα που προσομοιάζει με τις συνθήκες ζωής του ελληνικού λαού στο εσωτερικό, αλλά και με τις ειδικές συνθήκες της μετανάστευσης. Από την άλλη, οι προτάσεις αυτές δεν συνιστούν ούτε περιορισμό ούτε απώλεια του εκλογικού δικαιώματος, καθώς όσοι δεν έχουν τις προϋποθέσεις για να ενταχθούν στους ειδικούς καταλόγους του εξωτερικού δεν σημαίνει ότι χάνουν και το δικαίωμα ψήφου.

Επιπλέον τα κριτήρια αυτά συνιστούν και διεθνή πρακτική που επιδεικτικά αγνοούν οι διάφοροι πολιτικοί καιροσκόποι. Γερμανία, Ιταλία, Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ κλπ, για την ψήφο των δικών τους αποδήμων, βάζουν αντίστοιχα κριτήρια, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και πιο αυστηρά, πέρα από το γεγονός ότι υπάρχουν χώρες όπως είναι το Ισραήλ, όπως είναι η Ιρλανδία, που για ευνόητους λόγους απαγορεύουν εντελώς την ψήφο των δικών τους αποδήμων στις χώρες διαμονής.

Οι Έλληνες μετανάστες, εργαζόμενοι, φοιτητές, επιστήμονες, χρειάζεται να συνυπολογίσουν τα παραπάνω ζητήματα για τη διαμόρφωση πολιτικής στάσης και κριτηρίου. Να δουν ποιοι ευθύνονται για τον ξεριζωμό τους, για τα προβλήματά τους, αλλά και ποιοι παίζουν για μια ακόμη φορά πολιτικά παιχνίδια πάνω στις πλάτες τους.

*Ο Γιάννης Γκιόκας είναι βουλευτής & Υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ