“Ψήφος στο ΚΚΕ παρά τις αντιρρήσεις” – Δήλωση στήριξης από τη Νίτσα Λουλέ

Η Νίτσα Λουλέ είναι από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις που αποδεικνύουν ότι η πολιτική πορεία των γονιών δε κληροδοτείται. Εξάλλου κι η ίδια απέφευγε, στις διάφορες πολυδαίδαλες στροφές των πολιτικών της επιλογών, να επικαλείται τις περγαμηνές του πατέρα της, του θρυλικού Κώστα Λουλέ, επαναλαμβάνοντας μια φράση του τελευταίου, πως “κάθε προβατίνα κρέμεται από το δικό της τσιγκέλι”. Χωρίς να έχει υπάρξει ποτέ μέλος του κόμματος, ήταν κοντά σε αυτό, έχοντας εργαστεί και στο Ριζοσπάστη, διαρρηγνύοντας τους δεσμούς της με τη διάσπαση του ενιαίου Συνασπισμού. Έφτασε ως την κεντρική Πολιτική επιτροπή του ΣΥΝ απ’ όπου παραιτήθηκε το 2002 για να κατέλθει υποψήφια με τη Ντόρα Μπακογιάννη στην Αθήνα, διατελώντας και αντιδήμαρχος. Αυτό δεν εμπόδισε να εκλεγεί δεύτερη φορά βουλευτής Λάρισας με το Συνασπισμό το 2003. Γνωστή έγινε κυρίως χάρη στα βιβλία της, ιδίως τις βιογραφίες πολιτικών προσώπων, βασισμένες σε συνομιλίες της μαζί τους, ανάμεσά τους ο Λεωνίδας Κύρκος, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Χαρίλαος Φλωράκης.  Τελευταίο της βιβλίο μέχρι στιγμής το “Άξιζε…”, με κύριο κορμό την αλληλογραφία των γονιών της στα δύσκολα χρόνια των διωγμών από τον εμφύλιο ως τη χούντα. Σε διάφορα εμβόλιμα σημεία με αναφορά στην εποχή συγγραφής του βιβλίου (2015) ήταν φανερή η ελπίδα που έτρεφε ακόμα για το Σύριζα. Φαίνεται όμως πως έκτοτε άλλαξε απόψεις, οδηγούμενη σήμερα, παρά τις ενστάσεις που διατηρεί, να εκφράσει για τις επερχόμενες αναμετρήσεις τη στήριξη της στο ΚΚΕ. Σε μια εποχή που γόνοι εμβληματικών μορφών του κινήματος περιφέρουν το όνομά τους ως απόδειξη προσωπικής αξίας ή ένδειξη βαρύτητας των απόψεών τους, η λιτή και χωρίς τυμπανοκρουσίες εκατέρωθεν δήλωση της Λουλέ, αποκτά μια ιδιαίτερη συμβολική σημασία, χωρίς σαφώς να διαγράφει το παρελθόν, ούτε βεβαίως να προδικάζει το μέλλον:

«Οι φετινές ευρωεκλογές έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα. Ποιοι θα μας εκπροσωπήσουν σε μια Ευρώπη που πλήττεται απ’ την ανεργία; Σε μια Ευρώπη που γίνεται ολοένα και πιο ανεκτική στην άνοδο του φασισμού;

Γεννήθηκα σε μια οικογένεια Κομμουνιστών και μεγάλωσα δίπλα στις συντρόφισσες και τους συντρόφους των γονιών μου. Πέρα από την όποια αντίρρηση μπορεί να έχει κάποιος για την πολιτική που ακολουθεί το ΚΚΕ σε επιμέρους ζητήματα, ένα πράγμα δεν μπορεί να αγνοήσει. Τη σταθερότητα στις θέσεις και την αξιοπιστία του λόγου.

Ψήφος στο ΚΚΕ σ’ αυτές και στις επόμενες εκλογές όποτε και αν έρθουν σημαίνει δύναμη στο λόγο και στην παρουσία των νέων, των εργαζομένων, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών μέσα στην κοινωνία»