Σεμίνα Διγενή: Ο στόχος είναι στο κεφάλι

Μέρες με εφιαλτική πυκνότητα ειδήσεων για δολοφονίες γυναικών.

Ζούμε μέρες που μαθητές σκοτώνονται μέσα στο σχολείο τους από… έκρηξη λέβητα, που κορίτσια και αγόρια κακοποιούνται σε σπίτια και δομές, που φτωχοί άνθρωποι πετιούνται έξω από τα σπίτια τους.

Δεν πρόκειται για περιστατικά που τα ενώνει η «κακιά στιγμή», η λάθος παρουσία, τη λάθος στιγμή, στο λάθος σημείο.

Για όλα αυτά που παθαίνουμε δεν φταίει «το ζαβό το ριζικό μας ή ο Θεός που μας μισεί».

Δεν είναι «ατυχήματα», που απλώς συμβαίνουν και απασχολούν θεατές και ακροατές, όσο διαρκεί ένα παραπλανητικό δελτίο ειδήσεων. Είναι εγκλήματα, που έχουν πάντα τον ίδιο κοινό παρονομαστή. Το απάνθρωπο και βάρβαρο σύστημα, που τρέφει και τρέφεται από τη βία. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παγίδα – ειδικά σ’ αυτήν την εποχή – από το να παραμένει κάποιος ανύποπτος, περπατώντας στην κόλαση. Είναι επικίνδυνο να περνούν ξώφαλτσα όσα συμβαίνουν γύρω μας, να μη γνωρίζουμε και να μην ερμηνεύουμε τους καιρούς. Είναι σαν να μη θέλουμε να ξέρουμε τι μας ετοιμάζουν. Επειδή ο στόχος ήταν, είναι και θα είναι πάντα στο κεφάλι, αυτό και το περιεχόμενό του, ας τα προφυλάξουμε.

Γιατί αν ξέρουμε, αν γνωρίζουμε γιατί συμβαίνουν συνεχώς πράγματα εναντίον μας, αν μαθαίνουμε το γιατί, το πώς κι από πού εκπορεύονται, τότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι όχι μόνο δεν υπάρχουν τυχαία γεγονότα, δεν είναι όλα αυτά ασύνδετα μεταξύ τους. Είναι κρίκοι μιας αλυσίδας γύρω από τον λαιμό του «εχθρού λαού», που δε θα σταματήσει να σφίγγει, όσο εκείνος δεν αποφασίζει με οργάνωση, συλλογική δράση και αλληλεγγύη να ανατρέψει τους δημίους του, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς κι αυτό το ίδιο το αντιδραστικό, διεφθαρμένο κι αυταρχικό κράτος. Δεν είναι τυχαίο που όλες οι αστικές κυβερνήσεις, υπακούοντας στην ΕΕ, φροντίζουν να διαμορφώνουν θεσμούς και νόμους με τέτοιο τρόπο, ώστε να αλωνίζουν η διαφθορά, το έγκλημα, η καταστολή, το φακέλωμα, η αδικία και η βία και να υποβαθμίζεται καθημερινά η ανθρώπινη ζωή.

Και μέσα σε όλα και ο συνήθης κυβερνητικός …σουρεαλισμός!

Ποιος δεν εξοργίζεται με τους πανηγυρισμούς του πρωθυπουργού για το Eurogroup, όπου η χώρα – λέει – πέτυχε απομείωση του κρατικού χρέους κατά 6 δισ. Ασχετο αν για να γίνει η απομείωση, η κυβέρνηση θα επισπεύσει «μεταρρυθμίσεις» διευκόλυνσης των επενδύσεων, εξυπηρετώντας έτσι μόνο τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Κι αφού δεσμεύτηκε – όπως είπε – και για την κωδικοποίηση της αντεργατικής νομοθεσίας, ας κάνουμε και εμείς τη σωστή μετάφραση: Επιτάχυνση των πλειστηριασμών και των εξώσεων! Αυτό εννοεί.

Πριν από λίγες μέρες ένα παιδί πυροβολήθηκε στο κεφάλι! Αυτή ήταν η είδηση.

Η ουσία της είδησης, όμως, είναι πως ζούμε σ’ ένα κράτος εχθρικό, απάνθρωπο, βίαιο, με αμέτρητα περιστατικά αστυνομικής βαρβαρότητας και αυθαιρεσίας. Η ουσία είναι πως οι δυνάμεις καταστολής έχουν βρει έναν δικό τους νόμο να απονέμουν «δικαιοσύνη», έναν νόμο της ζούγκλας. Πώς τα αναγνωρίζουμε αυτά τα «παλικάρια»; Είναι εύκολο. Εχουν το πρόσωπο του Κορκονέα που δολοφόνησε τον 15χρονο Γρηγορόπουλο και τώρα κυκλοφορεί ελεύθερος, έχουν τα μάτια του άλλου που σκότωσε τον 18χρονο Ρομά στο Πέραμα, μοιάζουν μ’ αυτόν που στόχευσε στο κεφάλι εν ψυχρώ τον 16χρονο στη Θεσσαλονίκη, επειδή δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη, είναι κάποιοι σαν κι εκείνον τον λευκό αστυνομικό, παλαιότερα, που επί οκτώ λεπτά πατούσε με το γόνατο τον λαιμό του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ, ώσπου πέθανε από ασφυξία.

Αυτή μάλλον είναι, τελικά, η ουσία των ειδήσεων.

Η ασφυξία!

Είναι επικίνδυνα μολυσμένη η ατμόσφαιρα του συστήματός τους, δεν εισπνέεται άλλο ο αέρας στον κόσμο που έστησαν, σ’ αυτόν που η καταστολή είναι πάντα το σήμα κατατεθέν κάθε αντιλαϊκής κυβέρνησης.

Το 2017, όταν ένα άλλο παιδί, ο μικρός Μάριος, έχανε τη ζωή του στο προαύλιο του σχολείου, από αδέσποτη σφαίρα, οι ανακοινώσεις του τότε υπουργού της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είχαν προκαλέσει έξαρση του ρατσισμού στην περιοχή, και της δράσης των φασιστικών ομάδων. Τότε, μόνο το ΚΚΕ είχε κινητοποιηθεί διεκδικώντας ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της χρόνιας υποβάθμισης μιας εργατικής – λαϊκής περιοχής του Μενιδίου και μέτρα κοινωνικής ένταξης των Ρομά. Βέβαια, τέτοιου είδους διεκδικήσεις, πάντα από τις κυβερνήσεις αντιμετωπίζονται ως κόστος, γι’ αυτό και επιλέγουν την αστυνόμευση. Κάτι, όμως, που όχι μόνο αποδείχτηκε ότι από μόνο του δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά αφού απουσιάζουν ουσιαστικά μέτρα, γίνεται και μέρος του προβλήματος.

Οσο για το τραγικό περιστατικό στο σχολείο των Σερρών, με τον θάνατο ενός μαθητή και τον τραυματισμό άλλων δύο, δεν ήταν απλώς μια απροσεξία κάποιων. Είναι το αποτέλεσμα της εγκληματικής πολιτικής που αφήνει σχολεία, μαθητές και εκπαιδευτικούς εκτεθειμένους στον κίνδυνο, ακόμα και μέσα στα σχολεία Αιτία; Η υποχρηματοδότηση και η έλλειψη στοιχειωδών μέτρων και υποδομών που θα διασφαλίζουν τη ζωή τους.

Η γελοιότητα του παιχνιδιού με το μπαλάκι των ευθυνών ανάμεσα σε κράτος και Τοπική Διοίκηση, για το ποιος οφείλει να προστατεύει τα παιδιά στα σχολεία, πρέπει να τελειώσει. Δεν θα συμβιβαστούμε με το έγκλημα! Τα σχολεία των παιδιών μας πρέπει να σωθούν από τη βαρβαρότητα.

Και ο σουρεαλισμός στην μπανανία επανέρχεται με το bonus των 600 ευρώ σε κάθε αστυνομικό, παραμονή της επετείου δολοφονίας του Γρηγορόπουλου από αστυνομικό. Την ίδια μέρα που χαροπαλεύει το άλλο παιδί από πισώπλατο πυροβολισμό αστυνομικού. Ενα δώρο, δηλαδή, ένα είδος επιβράβευσης, κάτι σαν ενθάρρυνση στους αστυνομικούς να πυροβολούν ελεύθερα!

Να τελειώνουμε πια με όλη αυτήν τη διατεταγμένη αλητεία των πιστολέρο, αυτό το όργιο βίας που κλιμακώνεται κι απειλεί – κυριολεκτικά – τις ζωές μας!

Καμία αναμονή! Καμία συγκάλυψη! Καμία ανοχή!

Σεμίνα Διγενή
Ριζοσπάστης