Θοδωρής Κωτσαντής: Μήπως ήρθε η ώρα να “πάμε αλλιώς”;
«Πάνω στα αποκαΐδια που αφήνει πίσω της η εμπρηστική πολιτική των κυβερνήσεων, είμαστε στο ίδιο έργο θεατές… Και ο λαός μετρά τον φυσικό πλούτο, τα ζώα, τις περιουσίες και τις ανθρώπινες ζωές να γίνονται στάχτη, περιμένοντας την επόμενη καταστροφή…
Σε άρθρο του στην εφημερίδα «Τα ΝΕΑ», ο Θοδωρής Κωτσαντής, Γραμμάτεας του ΚΣ της ΚΝΕ, αναφέρει:
«Πάνω στα αποκαΐδια που αφήνει πίσω της η εμπρηστική πολιτική των κυβερνήσεων, είμαστε στο ίδιο έργο θεατές… Κατηγορίες περί “ανευθυνότητας”, υποκριτικές συγγνώμες και ανέξοδες υποσχέσεις. Αναζήτηση εξιλαστήριων θυμάτων, όπως οι κατατρεγμένοι μετανάστες στον Έβρο με τη συνδρομή φασιστοειδών σε ρόλο “σερίφη” και φθηνές δικαιολογίες από χείλη υπουργών.
Έτσι, μένει στο απυρόβλητο η απουσία ολοκληρωμένου αντιπυρικού σχεδιασμού με επίκεντρο την πρόληψη, η πολιτική που εμπορευματοποιεί τα δάση και ευθύνεται για την υποχρηματοδότηση της Δασικής Υπηρεσίας και της Πυροσβεστικής, για τις τραγικές ελλείψεις σε υποδομές και σχεδιασμό. Και ο λαός μετρά τον φυσικό πλούτο, τα ζώα, τις περιουσίες και τις ανθρώπινες ζωές να γίνονται στάχτη, περιμένοντας την επόμενη καταστροφή.
Μήπως ήρθε η ώρα να “πάμε αλλιώς”;
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είχαν έγκαιρα προειδοποιήσει, αναδεικνύοντας τα επείγοντα προβλήματα και καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις. Ρίχτηκαν στα πύρινα μέτωπα με τους κατοίκους, ενώ οι δημοτικές αρχές και οι υποψήφιοι των άλλων κομμάτων ήταν εξαφανισμένοι. Διεκδικούμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πολιτικής προστασίας και την ουσιαστική αποκατάσταση των πληγέντων και του φυσικού πλούτου.
Μέσα στη μαυρίλα της καταστροφής, το σύνθημα ”ο λαός σώζει τον λαό” φωτίζει τη δύναμη της αλληλεγγύης, της λαϊκής οργάνωσης, της σύγκρουσης με τη δασοκτόνα κρατική πολιτική και τα αναπτυξιακά σχέδια των ομίλων, που πάνω στα καμένα μυρίστηκαν νέα κέρδη, αποθρασυνόμενοι από τις κυβερνητικές εξαγγελίες.
Γιατί όλα τα γεγονότα “φωνάζουν” για την ανάγκη ριζικής ανατροπής ενός κράτους “φιλικού” στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και γι’ αυτόν τον λόγο εχθρικού για τις λαϊκές ανάγκες. Ένα κράτος διαθέσιμο να ξοδέψει εκατομμύρια για ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς, αλλά αδιάφορο για να καλύψει τα κενά των 4.500 πυροσβεστών και 2.000 δασολόγων. Ένα κράτος ικανότατο να στέλνει τα ΜΑΤ να διασφαλίσουν τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, αλλά αφήνει ανενόχλητους τους φασίστες, με το προσωπείο του οπαδού, να δολοφονούν, διασχίζοντας όλη τη χώρα! Ένα κράτος που αναγνωρίζει για τους πολλούς ως μοναδικό “δικαίωμα” την επιβίωση και όχι τη ζωή με σύγχρονα δικαιώματα:
Με το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο μάς δίνουν το …δικαίωμα να δουλεύουμε 13 ώρες τη μέρα και να υπογράφουμε συμβάσεις μηδενικών ωρών, χωρίς να ξέρουμε πότε, πόσο και αν θα εργαστούμε, τι μισθό θα πάρουμε. Το δικαίωμα να έχουμε σταθερό ημερήσιο χρόνο και αξιοπρεπή μισθό, να έχουμε ελεύθερο χρόνο και να τον αξιοποιούμε δημιουργικά, δεν μας το δίνουν όμως…
Μας δίνουν το …δικαίωμα να πληρώνουμε μια περιουσία για να σπουδάσουμε σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Το δικαίωμα να σπουδάζουμε ολοκληρωμένα σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο, να έχουμε δωρεάν φοιτητική στέγη και να μπορούμε να εργαστούμε με το πτυχίο στο αντικείμενό μας, δεν μας το δίνουν όμως…
Για να μην αναφερθούμε στο …“δικαίωμα” της Ελλάδας να μπλέκεται βαθιά στον πόλεμο ΝΑΤΟ-Ρωσίας στην Ουκρανία και να στέλνει όπλα στους ναζί του Αζόφ, αλλά σιγήν ιχθύος όταν πρόκειται για την Παλαιστίνη, τη Γιουγκοσλαβία, την πολύπαθη Κύπρο. Πόσο μάλλον όταν είναι σε εξέλιξη “παζάρια” για επικίνδυνες διευθετήσεις στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο, που προωθούνται από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.
Στον αντίποδα, το ΚΚΕ, οι υποψήφιοι της “Λαϊκής Συσπείρωσης” σε δήμους και περιφέρειες είναι εδώ! Μπροστά στην οργάνωση της διεκδίκησης, της αλληλεγγύης, της αμφισβήτησης της πολιτικής που μας έφερε ως εδώ. Αυτό σηματοδοτεί και το σύνθημα του 49ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – “Οδηγητή”, που θα αποτελέσει για ακόμα μια φορά το μαχητικό και αισιόδοξο ραντεβού για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους: Με το ΚΚΕ για τον σοσιαλισμό, “για να γενούνε τα σκοτάδια λάμψη”».
