Θράσος χωρίς όρια – Συριζαίος βουλευτής αποκαλεί τα στελέχη του ΠΑΜΕ “επαναστάτες φασίστες”

Φαίνεται απίστευτο αλλά είναι αληθινό. Για αυτή την κυβέρνηση εξάλλου που ξεπερνά γρήγορα τους δασκάλους – προκατόχους της και κατρακυλά στο βούρκο, τίποτα δεν είναι αδύνατο.

Στη χτεσινοβραδινή του τοποθέτηση στη Βουλή, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Παπαδόπολος, υπερέβη τα εσκαμμένα, χαρακτηρίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ -με θράσος που θυμίζει Τζήμερο και Χρυσή Αυγή- τα στελέχη του ΠΑΜΕ που έκαναν την έφοδο στο υπουργείο Εργασίας, φασίστες!

Από ό,τι είδα στις τηλεοράσεις, παίζει πολύ δραματικά εκείνος ο αριστερός ο κομμουνιστής συνδικαλιστής που χτυπάει το τραπέζι έτσι μπροστά την υπουργό! Πραγματικά είναι επαναστάτης, φασίστας! Είναι καθαρώς φασιστική λογική, φασιστική νοοτροπία! Για φανταστείτε εδώ, να πάει να ανεβεί ένας του ΚΚΕ και να μην τον αφήσουμε να μιλήσει. Θα είναι αυτό δημοκρατική διαδικασία;

Η ειρωνεία του πράγματος είναι πως ατά λέγονται σε μια ακόμα κοινοβουλευτική διαδικασία-εξπρές, με το χαρακτήρα του κατεπείγοντος, που διατηρεί ψήγματα και μια επίφαση δημοκρατικότητας.

Στη συνέχεια το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ τον πήρε ο πόνος για το κόμμα στο οποίο ήταν κάποτε, το ΚΚΕ, και δε δίστασε να χρησιμοποιήσει, ως επικοινωνιακό αντιπερισπασμό, την τύχη της συχνότητας του 902 και τις περικοπές προσωπικού στο Ριζοσπάστη.

Θέλω να απαντήσω στους συντρόφους που μας κάνουν κριτική από τα αριστερά και μας λένε ότι είμαστε ενάντια στους εργάτες. Και μας καλούν να αναιρέσουμε όλα αυτά τα μέτρα. Θα έλεγα να αναιρέσουν αυτοί όλες τις απολύσεις του Ριζοσπάστη και του 902 που κάνανε, να μας πούνε για τα λεφτά από τη συχνότητα, το σταθμό που ήταν δημόσιο αγαθό, πόσα πήρανε, διότι δεν ήταν δικά τους.

Και ακολούθως για τους τίτλους του κόμματος (για το οποίο τον πήρε ο πόνος):

Θα τα ακούσεις…. δεν αντέχεις… Με τον τσαμπουκά δεν σας καταλαβαίνουμε. Και αν κρατούμε αυτή τη στάση είναι γιατί ως κόμμα αριστεράς δεν θέλουμε να τσακωνόμαστε. Και δεν θα το κάνουμε. Αυτό που κάνετε εσείς δεν συνάδει με τις αρχές της αριστεράς. Στο κόμμα που ήμασταν εμείς, τους τίτλους έχετε τώρα. Στο δικό μας κόμμα δεν κάναμε έτσι. Εάν νομίζετε ότι με το να χτυπάτε τα χέρια μπροστά σε μια υπουργό, κάνετε κάτι. Εμείς τα στήθη μας βάζαμε και λέγαμε την άποψή μας.

Σε άλλο σημείο βέβαια, ήταν έτοιμος να προτάξει κάτι παραπάνω από τα στήθη του, γιατί… δεν κωλώνει!

Πότε έχει κάνει το ΚΚΕ ξανά τέτοια πράγματα; Προσπαθούν να πάνε σε αυτοδικία; Δηλαδή, τι θα κάνουμε θα πλακωνόμαστε μεταξύ μας στις πλατείες; Αυτή είναι η αντιπαράθεση που θέλουν; Αν τη θέλουν μπορούμε. Δεν κωλώνουμε, ούτε κωλώσαμε ούτε θα κωλώσουμε. Φοβάμαι πως αυτός που χτυπούσε το χέρι, ούτε εργάτης πρέπει να είναι. Μπορεί να είναι και επαγγελματικό στέλεχος.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ φώναζαν “ντροπή σου” κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Συριζαίου βουλευτή (εξ ου και το “θα τα ακούσετε… δεν αντέχετε…), ενω άμεση ήταν κι η απάντηση από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΚΕ, Ν. Καραθανασόπουλο, που σχολίασε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιεί πλέον το οπλοστάσιο της Χρυσής Αυγής για να επιτεθεί στους κομμουνιστές.

Μας κάνει εντύπωση, μας εξέπληξε αρνητικά όταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιεί το οπλοστάσιο της Χρυσής Αυγής για να επιτεθεί στο ΚΚΕ. Φαίνεται ότι έχει και ασφαλίτικες ανησυχίες. Τον ενημερώνουμε ότι αυτός που χτύπησε το χέρι του στο γραφείο της κυρίας Αχτσιόγλου είναι ο ίδιος που μίλησε σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλή (σ.σ. κατά την ακρόαση των κοινωνικών φορέων.

Στη συνέχεια σχολίασε και μια φράση από την ομιλία του Τσακαλώτου στη Βουλή (“δεν έχουμε δει τίποτα ακόμα”), που επιδέχεται πολλών ερμηνειών, για να του αφιερώσει με τη σειρά του το στίχο: “να δεις τι σου ‘χω για μετά…”

Ο κυβερνητικός λόχος και τα γκεσέμια του αποδεικνύουν με το χειρότερο τρόπο πως το θράσος και η χυδαιότητα πάνε χέρι-χέρι με τον αντιλαϊκό τους κατήφορο. Όλα αυτά όμως είναι γνωστά και δεν εκπλήσσουν παρά μόνο τους αμύητους. Για να παραφράσουμε έναν άλλο γνωστό στίχο: “ο σοσιαλ-φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον, καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει…”

Υγ: εδώ μπορείτε να δείτε το Ν. Παπαδόπουλο, σε ένα παλιότερο στιγμιότυπο από τις αγροτικές κινητοποιήσεις, όπου επισκέπτεται το μπλόκο της Νίκαιας και “τα ακούει” από τους συγκεντρωμένους αγρότες, που δεν ανέχονται την κοροϊδία.