Τι έχουν να χωρίσουν συριζοτρόλ και φιλελέδες; – Η ατομική ευθύνη κι η αποθέωση του ατομισμού

Ο άνθρωπος είναι λύκος ενάντια στους άλλους ανθρώπους. Αυτό λέει μια φράση γνωστού φιλοσόφου, που συμπυκνώνει πολύ καλά την αστική αντίληψη για το ανθρώπινο είδος και τη συλλογικότητα, που το εμποδίζει να εξελιχθεί και να αναπτυχθεί.

Το οποίο στις δύσκολες ώρες μπορεί να μεταφραστεί κι αλλιώς: ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Αυτή είναι η τελική λογική συνέπεια της νεοφιλελεύθερης λογικής και της πρακτικής της εφαρμογής σε έκτακτες καταστάσεις και περιπτώσεις, όπως οι πρόσφατες πυρκαγιές στην Αττική. Αν δε σωθεί όμως, ίσως να μην ήταν αρκετά ικανός και άριστος, σίγουρα έχει τη δική του ατομική ευθύνη για αυτό που του συνέβη.

Ο άνθρωπος ως λύκος απέναντι στους συνανθρώπους του, υποβιβάζεται στην κατάσταση του ζώου, όπου οι γύρω του αποτελούν απειλή για την ανάπτυξή του και την ακεραιότητά του. Και όταν έρχεται η πραγματική απειλή, αυτή που κάποιοι αποτελούν “ασύμμετρη”, τότε τρέχει πανικόβλητος να σωθεί, όπως τα ζώα στο δάσος, χωρίς συντονισμό και σχέδιο, χωρίς κρατική μέριμνα, αφού το κράτος έπρεπε να συρρικνωθεί, κατά τη νεοφιλελεύθερη λογική, τουλάχιστον σε αυτούς τους μη ανταποδοτικούς τομείς.

Εν τω μεταξύ, ο Τζήμερος έχει βρει προ πολλού τη “λύση”, που είναι να ιδιωτικοποιήσουμε τα δάση, γιατί αυτοί που θα είναι ιδιοκτήτες τους, θα τα προστατεύουν καλύτερα. Κι η ΝΔ ανοίγει την κουβέντα περί ιδιωτικής ανάμιξης και πρωτοβουλίας στην πυρόσβεση. Τηρουμένων των αναλογιών είναι σα να βάζουμε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Κι εν προκειμένω, εμείς δεν είμαστε ο λύκος -όπως στη φράση που παραθέσαμε στην αρχή- αλλά τα πρόβατα που πάνε για σφαγή ή μάλλον στην πυρά.

Κι ερχόμαστε στη σημερινή συγκυρία, όπου οι δεξιοί διαμαρτύρονται για την ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού, που οι ίδιοι πρώτοι συρρίκνωσαν σε αυτούς τους τομείς, ενώ η “αριστερή, σοσιαλιστική” κυβέρνηση παίζει το χαρτί της “ατομικής ευθύνης” για να κρύψει τις δικές της. Τι έχουν να χωρίσουν συριζοτρόλ και νεοφιλελέδες, όταν έχουν τελικά τα ίδια επιχειρήματα και κλέβουν ο ένας τις ιδέες του άλλου;

Υστερόγραφο:

Μια άλλη ενδιαφέρουσα -με την κακή έννοια- σύγκλιση είναι κι αυτή με το σκοταδιστικό λόγο κάποιων ιερέων. Η λογική πως πληρώνουμε τα λάθη μας και η φύση μας τιμωρεί για όσα κάναμε (όλοι μαζί, γιατί όλοι μαζί τα φάγαμε, τα κάψαμε κτλ), ελάχιστα διαφέρει στην πράξη από εκείνους τους παπάδες που λένε χωρίς ντροπή πως καήκαμε για να εξαγνιστούμε για τις αμαρτίες μας, γιατί έχουμε άθεο πρωθυπουργό κοκ.