Τι να μας πεις κι εσύ ρε bro… – Μια οφειλόμενη απάντηση στην “Αυγή”
Κανονικά δεν πρέπει να απαντήσουμε σε μια εφημερίδα που διαβάζουν 500 άνθρωποι, αλλά προκαλεί αλγεινή εντύπωση ότι μέσα στο “πένθος” της η Αυγή επιλέγει μία ανοίκεια επίθεση εναντίον του ΚΚΕ.
Με ένα άρθρο, με τίτλο «η δυστοπία και η προοπτική», η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, η “Αυγή” επιχειρεί να αναλύσει το εκλογικό αποτέλεσμα και επιτίθεται στο ΚΚΕ χρεώνοντάς του «απολιτίκ lifestyle, πρόζα, ατάκες και επένδυση στη βιτρίνα»…
Κανονικά δεν πρέπει να απαντήσουμε σε μια εφημερίδα που διαβάζουν 500 άνθρωποι, αλλά προκαλεί αλγεινή εντύπωση ότι μέσα στο “πένθος” της η Αυγή επιλέγει μία ανοίκεια επίθεση εναντίον του ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ ήταν πάντα εκεί. Ήταν με συνέπεια στη μάχη απέναντι στα αντιλαϊκά μέτρα όλων των κυβερνήσεων, αναδεικνύοντας τον χαρακτήρα τους, αποκαλύπτοντας το πραγματικό τους πρόσωπο, ξεγυμνώνοντας τα συμφέροντα που υπηρετούν και, με πείσμα, αλλά πάνω απ’ όλα με πίστη στη δύναμη του οργανωμένου λαού κέρδιζε συνειδήσεις απέναντι στα κόμματα του κεφαλαίου και της συναινετικής-συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης, απέναντι στο αστικό πολιτικό σύστημα, που στηρίζει τον μονόδρομο της οικονομίας της αγοράς και έχει πάρει θέση στο δίλημμα «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» με τη μεριά των λίγων. Κέρδιζε συνειδήσεις σε ριζοσπαστική γραμμή μεγαλώνοντας το ρήγμα στη σταθερότητα της αντιλαϊκής τους πολιτικής, για να είναι σήμερα ένα σημαντικό κομμάτι του λαού μας αποφασισμένο να πολεμήσει από καλύτερες θέσεις και να βάλει εμπόδια στους σχεδιασμούς της ΝΔ.
Όλα τα παραπάνω είναι σχεδόν ακατόρθωτο να τα συνειδητοποιήσουν όσοι κοιτάνε από τη βιτρίνα, όσοι βλέπουν αφ’ υψηλού και κουνάνε το δάχτυλο χωρίς πρώτα να έχουν κοιταχτεί στον καθρέφτη. Όσοι κοιτάνε να υφαρπάξουν τη λαϊκή ψήφο, ενώ πρώτα έχουν βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στην πολιτική που καταδικάζει τον λαό. Όσοι είναι άσχετοι με τις αγωνίες και τα προβλήματα του λαού, όσοι του πρόσθεσαν νέα βάρη και επεδίωξαν άφεση αμαρτιών στην κολυμβήθρα του “προοδευτικού μετώπου”.
Το ΚΚΕ πανηγύρισε ότι μέσα σε έναν αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων κατάφερε να αυξήσει τις ψήφους του κατά 100.000, το ποσοστό του κατά 2,5% σε σχέση με το 2019 και την ανάδειξή του σε μαχητική, λαϊκή αντιπολίτευση από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων. Την καταξίωσή του στη συνείδηση του λαού ως η δύναμη που μπορεί να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στην υποταγμένη στα συμφέροντα πολιτική των συστημικών κομμάτων, αλλά και τη μοναδική δύναμη που μπορεί να τσακίσει τον φασισμό και να μην αφήσει το ακροδεξιό δηλητήριο να απλωθεί στις γειτονιές, στις σχολές, στις δουλειές μας. Το έχει κάνει και στο παρελθόν, θα το κάνει και τώρα. Με τόλμη και αφοβία, με τη δύναμη της οργάνωσης και της δράσης. Να ανησυχούν για την άνοδο της ακροδεξιάς πάντως αυτοί που αγκάλιασαν και όρισαν επικεφαλής της προεκλογικής τους καμπάνιας τον άνθρωπο που αθωώνει τα τάγματα ασφαλείας και συγκυβέρνησαν με Σαλαμινομάχους μεταμφιεσμένους είναι το λιγότερο γελοίο. Τουλάχιστον αναδεικνύει τον επικίνδυνο τυχοδιωκτισμό που πρεσβεύουν.
Όσο για το «lifestyle των social media» και τις «απολιτίκ ατάκες», καλό είναι να καταλάβουν ότι τα περιφρονητικά σχόλια ανάλογου ύφους από αυτούς που προσπαθούν απελπισμένα με το TikTok και το bro…εδρε να κάνουν “γκελ” στη νέα γενιά, δεν περνάνε και προκαλούν θυμηδία.
Τα ποιοτικά στοιχεία της ψήφου στο ΚΚΕ καταρρίπτουν το αφήγημα περί “απολιτίκ” ψήφου. Άραγε, στον Ασπρόπυργο της φτωχολογιάς και των προβλημάτων, που το ΚΚΕ πήρε 20%, έβλεπαν οι νέοι πιο πολύ Luben ή έχουν καλύτερο internet; Στα χωριά της Φθιώτιδας, που μένουν οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ και πάλεψαν μαζί με το ΚΚΕ όλη αυτή την τετραετία για να μείνουν στα σπίτια τους και να μην κλείσει το εργοστάσιο, που το ΚΚΕ πήρε μεγάλα ποσοστά, έχει μεγαλύτερη πέραση το TikTok;
Αλλά, για να μη γελιόμαστε, στην πραγματικότητα δεν τους ενοχλεί η ατάκα. Άλλωστε, οι ίδιοι ήταν που καταλόγιζαν «ξύλινη γλώσσα στο απολιθωμένο ΚΚΕ», επειδή δεν μπορούσαν και δεν μπορούν πειστικά να αντιπαρατεθούν με τις θέσεις και τη δράση του. Αυτό που ενοχλεί και δεν κρύβεται, είναι η επιρροή του ΚΚΕ στη νέα γενιά, αυτή η επιρροή που έδωσε στο ΚΚΕ το μεγαλύτερό του ποσοστό, που αγγίζει το 10% στην ηλικιακή ομάδα των νέων από 17 έως 34 χρονών. Και ενοχλεί γιατί και αυτό το ποσοστό είναι σφυρηλατημένο μέσα στους αγώνες της νεολαίας.
Γιατί το ΚΚΕ συναντήθηκε με τη νέα γενιά στον δρόμο, με τους μαθητές στις καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις για ασφαλή σχολεία κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Στον αγώνα απέναντι στον φασιστικό εσμό που επιχείρησε να πατήσει πόδι μέσα στις τάξεις τους. Με τους φοιτητές απέναντι στην προσπάθεια εισόδου της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Στην ανάδειξη της Πανσπουδαστικής Κ.Σ. σε 1η δύναμη γκρεμίζοντας τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Η ΚΝΕ συναντήθηκε με χιλιάδες νέους στον δρόμο μετά το έγκλημα των Τεμπών, πρωταγωνίστησε στις κινητοποιήσεις και τις διαδηλώσεις, φανέρωσε τον πραγματικό ένοχο, το σύστημα του κέρδους και τις διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων, έκανε πράξη τα συνθήματα που κυριάρχησαν.
Όταν η χώρα είχε κλονιστεί από τον άδικο θάνατο δεκάδων νέων ανθρώπων και το σύνθημα “ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, το έγκλημα αυτό έχει ιστορία” δονούσε τους δρόμους πανελλαδικά, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που εξέφρασε την ανησυχία του μήπως αυτό το κύμα των διαδηλώσεων οδηγήσει τη νεολαία στην «αντισυστημική ψήφο», την οποία μάλιστα ταύτιζαν με την ακροδεξιά πριμοδοτώντας την.
Τις δυστοπίες τις διαλύουν όσοι έχουν διαρκές μέτωπο απέναντί τους, όσοι δεν υποτάχθηκαν στο σύστημα και πιστεύουν στη δύναμη που κρύβει ο οργανωμένος λαός και η δράση του. Τα υπόλοιπα είναι για επικήδειους τεθλιμμένων μοιρολογίστρων που είδαν τα ποσοστά τους να γκρεμίζονται και ψάχνουν αφηγήματα για να κρύψουν πόσο «μία απ’ τα ίδια» είναι με τα υπόλοιπα κόμματα του συστήματος.
