“Το ΠΑΣΟΚ μέσα τους” – Το ΜέΡΑ25 απο-τιμά την 40ή επέτειο της “Αλλαγής”

Η “Αλλαγή” κλείνει τα 40 της χρόνια και βρίσκει “κριτικούς” νοσταλγούς στον χώρο της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας. Το ίδρυμα mέta του ΜέΡΑ25 πραγματοποιεί την ερχόμενη Δευτέρα για να απο-τιμήσει την “Αλλαγή”, μιλάει για την ενσωμάτωση και τον κατοπινό εκφυλισμό του ΠΑΣΟΚ, που ωστόσο άργησε πιο πολύ από την αντίστοιχη διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ και αντλεί διδάγματα και συμπεράσματα για τις στρατηγικές αναζητήσεις του πολιτικού οργανισμού που εκπροσωπεί, με τα αιτήματα-στόχους της “εθνικής ανεξαρτησίας – λαϊκής κυριαρχίας” και το ακόμα παλιότερο σύνθημα “στις 18 Σοσιαλισμός”!

Ακολουθεί χωρίς άλλα σχόλια το συνοδευτικό κείμενο που προβάλλει την εκδήλωση, όπως το βρήκαμε στη σελίδα του ΜέΡΑ25, όπου μπορείτε να δείτε και τους ομιλητές.

Η «Αλλαγή» που σημειώθηκε πριν από ακριβώς 40 χρόνια, στις 18 Οκτωβρίου του 1981 (μόλις 7 έτη μετά την πρώτη εμφάνιση του συνθήματος «Στις 18, Σοσιαλισμό!») υπήρξε το γεγονός που σημάδεψε όσο λίγα την Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία, εξασφαλίζοντας για πρώτη φορά ομαλή δημοκρατική εναλλαγή, φέρνοντας στο προσκήνιο κοινωνικές δυνάμεις έως τότε παραγκωνισμένες και δρομολογώντας μεταρρυθμίσεις και κινήσεις αναδιανομής προ πολλού αναγκαίες. Τα όρια, οι αντιφάσεις, η ενσωμάτωση και ο κατοπινός εκφυλισμός του ΠΑΣΟΚ (διαδρομή που πάντως υπήρξε λιγότερο σύντομη από την αντίστοιχη του ΣΥΡΙΖΑ), και εντέλει ο πραγματικός του θάνατος στην εποχή των μνημονίων δεν αναιρούν την ανάγκη να αναστοχαστούμε συνολικά την μεταπολιτευτική περίοδο, να αναλογισθούμε την επικαιρότητα των διεκδικήσεων για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη και βεβαίως να αναμετρηθούμε στις σημερινές τόσο διαφορετικές συνθήκες με το ερώτημα της διεκδίκησης του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, που έθετε στις αρχές της μεταπολίτευσης ένα διαρκώς διευρυνόμενο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Ιδίως η αρχική εμφάνιση του ΠΑΣΟΚ, και μάλιστα με διαδικασίες αυτοοργάνωσης, αποτελεί τμήμα μιας ριζοσπαστικής στην αντιφατικότητά της μεταπολιτευτικής ιστορίας, η οποία δεν μπορεί να παραδοθεί στην λήθη, την γραφικοποίηση ή την δαιμονοποίηση του «λαϊκισμού», παρά μας αφορά ως πηγή θετικών και ακόμα περισσότερο αρνητικών συμπερασμάτων για τις στρατηγικές μας αναζητήσεις.