Τρισάγιο για τον πρ. Φίλιππο στην Κέρκυρα! – Ναι αλλά ο Στάλιν και η προσωπολατρία στην ΕΣΣΔ…

Το βρετανικό προξενείο έκανε τρισάγιο στη μνήμη του Πρίγκιπα Φίλιππου, ο Μητροπολίτης Κέρκυρας Νεκτάριος πλαισίωσε τη διαδικασία, όπου ελλείψει πριγκηπικού πτώματος, τη θέση του εκλιπόντος κλήθηκε να λάβει πορτρέτο του Δούκα του Εδιμβούργου, στο οποίο επιδαψίλευσαν ιδιαίτερες τιμές μεταξύ άλλων, η δήμαρχος της πόλης Μερόπη Υδραίου, που ήταν παρούσα στον καθεδρικό ναό, ομού μετά του γαλάζιου βουλευτή της ΝΔ, Στ. Γκίκα, γιατί ο Φίλιππος γεννήθηκε στο νησί και είναι κομμάτι της ιστορίας του, τι κι αν το επισκέφτηκε τελευταία φορά το 1944… Και μια μαύρη γάτα κοιτάζει απορημένη (στο 0.13) τους τύπους με τα παπιγιόν και τα άσπρα γάντια που κουβαλάνε ένα εικόνισμα και χαλάνε την ησυχία της, σε μια σκηνή βγαλμένη απευθείας από τους Μόντι Πάιθον. Ίσως κι η γάτα να αναρωτιέται “Μα από πότε έγινε η Κέρκυρα μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας;”. Αν κι έχουμε ισχυρές αμφιβολίες για το αν στο Μπαρμπέιντος και το Μπελίζ οι κάτοικοι είχαν ευκαιρία να απολαύσουν αντίστοιχης ποιότητας βασιλικό υπερθέαμα.

Η εν λόγω φαντασμαγορία πραγματοποιήθηκε μάλιστα την ίδια ώρα με την κηδεία του Φιλίππου στη Μεγάλη Βρετανία, κηδεία που σημειωτέον μεταδόθηκε ζωνταντά από την ΕΡΤ. Το γεγονός αυτό δε βγάζει – σε αντίθεση με την “κηδεία” του πορτρέτου – καθόλου γέλιο, αλλά είναι απλά εξοργιστικό έως και σκανδαλώδες. Σε μια χώρα της οποίας το 70% των κατοίκων έχουν στείλει εδώ και δεκαετίες οριστικά και αμετάκλητα τη μοναρχία στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, η στηριζόμενη στα λεφτά των φορολογουμένων πολιτών δημόσια τηλεόραση σπαταλά χρόνο και χρήμα για την ταφή ενός καταγόμενου του έκπτωτου οίκου των Γλύξμπουργκ.

Δεν ξέρουμε τι ακριβώς τιμάει η διοίκηση της ΕΡΤ και η τοπική αστική ελίτ της Κέρκυρας, γνωστή παλαιόθεν φυσικά για τα φιλοβασιλικά της φρονήματα, τις συγγένειές του με ναζί, το γεγονός πως έζησε εις υγείαν του Βρετανικού δημοσίου για το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του, ή τα ρατσιστικά αστειάκια του, που πρόσφατα αισθάνθηκε την ανάγκη να ωραιοποιήσει ο ίδιος ο Μπόρις Τζόνσον, (ανάμεσά τους πως όποιος κάθεται στην Κίνα για πολύ θα γίνει σχιστομάτης, ή πως στην Παπούα Νέα Γουινέα κατοικούν ανθρωποφάγοι).

Ακριβώς λοιπόν επειδή όλο αυτό το μεταθανάτιο πανηγυράκι δεν είναι πρωτοβουλία κάποιων γραφικών που κοιμούνται με φωτό του Κωνσταντίνου κάτω από το μαξιλάρι, αλλά αφενός της κρατικής τηλεόρασης, αφετέρου της εκκλησιαστικής ηγεσίας στην Κέρκυρα, με την επιδοκιμασία της δημάρχου και του κυβερνητικού βουλευτή, η ιδεολογική του στόχευση είναι συνειδητή και σχεδιασμένη.

Η χώρα μας δίνει μια γαλανόλευκη νότα στο πένθος για το γαλαζοαίματο παράσιτο, τηρώντας όλα τα πρωτόκολλα της γραφικότητας, για να αποδείξει στην πράξη πως η αστική μας δημοκρατία δεν έπαψε ποτέ να έχει νοσταλγούς του βασιλιά και λοιπών φεουδαρχικών κατάλοιπων. Ο κόσμος των αρίστων συναντά την αριστοκρατία -τους εκ γενετής “άριστους” και προνομιούχους- και δείχνει πως οι συνθήκες είναι αρκετά ώριμες σάπιες, ακόμα και για μια παλινόρθωση. Άντε και στου Φιλίππου τα εννιάμερα…

Αν βέβαια όλα αυτά -ή ένα κλάσμα τους- είχαν γίνει σε κάποια άλλη χώρα εκτός δυτικού κόσμου, θα είχαμε αφ’ υψηλού χλευαστικά σχόλια για τις εκδηλώσεις προσωπολατρίας. Γιατί ο δυτικός κόσμος έχει περάσει και μια Αναγέννηση (έχω περάσει κι ένα Πολυτεχνείο, όπως έλεγε και ο Σπύρος στους Απαράδεκτους) και δε σηκώνει κάτι τέτοια, εκτός αν βλέπει να γίνονται μπροστά του, οπότε το πράγμα αλλάζει.

Θα σου πουν πχ ότι στο τέλος, η μαφία ήταν κράτος εν κράτει στην ΕΣΣΔ και έκανε ό,τι ήθελε. Αλλά όταν την δουν μπροστά τους, να κάνει ξέπλυμα χρήματος, λαθρεμπόριο με πετρέλαιο και ναρκωτικά, ξεκαθάρισμα λογαριασμών και σκηνικά Western, να πουλάει προστασία στα μαγαζιά, να κάνει χρυσές δουλειές τη νύχτα, να εκβιάζει πολιτικούς και κυβερνήσεις, να εξαγοράζει αστυνομικούς, να δολοφονεί εν ψυχρώ δημοσιογράφους… είναι απλά Παρασκευή μεσημέρι -τυχαίο παράδειγμα.

Και τέλος πάντων, αν σας ενοχλούν τόσο πολύ οι καλτ εικόνες από το πένθος για τον Βρετανό γαλαζοαίματο, τη στιγμή που τόσοι και τόσοι κοινοί θνητοί στη χώρα μας πήγαν άκλαυτοι -εκτός ΜΕΘ ή και εκτός νοσοκομείου γενικώς-, υπάρχει ένα διαχρονικό επιχείρημα, κατάλληλο για κάθε χρήση και ασθένεια (κορονοϊό και μη).

-Ναι αλλά ο Στάλιν…