Βασίλης Αρχιμανδρίτης: Ακόμα και φυλακή μπορούμε να πάμε για τα συμφέροντα των εργαζόμενων!

Έχει βάση το στερεότυπο ότι οι δημότες ενός ΒΠ τα έχουν όλα λυμένα; Τι προβλήματα αντιμετωπίζουν στην πράξη; Πώς μπορεί να κάνει τη διαφορά η Λαϊκή Συσπείρωση, στο ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας της Τοπικής Διοίκησης; Ισχύει ότι δεν έχει προτάσεις και ότι ξέρει μόνο να διαμαρτύρεται; Πώς ανοίγεις κουβέντα, όταν βλέπεις έναν απογοητευμένο πολίτη, που τσουβαλιάζει τις παρατάξεις και δε θέλει να πάρει καν το φυλλάδιο; Και πώς σπας το απόστημα της φιλικής ψήφου, όταν ξαφνικά δεκάδες υποψήφιοι θυμούνται προεκλογικά τον κόσμο και θέλουν να πάνε μαζί του για καφέ και κάλπη;

Αυτά και πολλά άλλα συζητάμε με τον Βασίλη Αρχιμανδρίτη, υποψήφιο δήμαρχο Βριλησσίων με τη Λαϊκή Συσπείρωση, σε μια πολύ ζωντανή κι ενδιαφέρουσα συνομιλία. Και επειδή ο χειμαρρώδης λόγος του είναι δύσκολο να αποτυπωθεί στο πλαίσιο του γραπτού λόγου, αξίζει όχι μόνο να την διαβάσετε αλλά να δείτε και μερικά από τα βιντεάκια της ΛΣ Βριλησσίων. Όχι μόνο για το “πώς τα λέει”, αλλά πρωτίστως για το περιεχόμενο, που μπορεί να κερδίσει τους πάντες. Από τους μαθητές ενός σχολείου, μέχρι τον πιο απογοητευμένο ψηφοφόρο, που πιστεύει πως “όλοι ίδιοι είναι”.

Διαβάστε τη συνέχεια και κρίνετε κι εσείς από μόνοι σας.

-Είναι όλα τα προβλήματα λυμένα στα Βόρεια Προάστια;

-Κλασικό στερεότυπο. Φυσικά και όχι! Άλλωστε, είτε μένεις στην Καρδίτσα και το Κερατσίνι, είτε στα Βριλήσσια, τα προβλήματα είναι ενιαία, από τα πιο μικρά, ως τα πιο μεγάλα: πεζοδρόμια, πράσινο, αντιπλημμυρικά έργα, αντιπυρική προστασία, αντισεισμική θωράκιση, ελεύθεροι χώροι, κυκλοφοριακό, σχολικές υποδομές. Στα Βριλήσσια πχ έχουμε σχολεία ηλικίας 50 και πλέον ετών, που δεν έχουν ελεγχθεί και ανεκμετάλλευτα για έτη οικόπεδα. Εξάλλου, η ανεργία, η φτώχεια, το καλάθι του νοικοκυριού τι είναι; Τοπικά ζητήματα; Και στα Βριλήσσια υπάρχουν οικογένειες που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα. Εμείς απευθυνόμαστε σε όποιον ζει και αναπνέει από την εργασία του.

-Ποιο είναι το επίπεδο της πολιτικής προστασίας στα Βριλήσσια;

– Το επίπεδο των εργαζομένων στην πολιτική προστασία, το φιλότιμό τους και τα αντανακλαστικά τους είναι άριστα. Αλλά τους έχουμε ρίξει στη μάχη χωρίς όπλα. Μάλιστα, ζούμε σε μια περιοχή που το καλοκαίρι καίγεται, όταν βρέχει, περιοχές της πόλης μας πλημμυρίζουν και όταν χιονίζει, η πόλη, ιδιαίτερα το Πάτημα Βριλησσίων, παραλύει. Αυτό έγινε και όταν εγκλωβίστηκαν στα χιόνια οι οδηγοί στην Αττική Οδό, στο κομμάτι των Βριλησσίων, και πηγαίναμε οι κομμουνιστές να τους δώσουμε βασικά εφόδια. Αλλα εμείς αυτοί είμαστε. Το ίδιο το Δάσος της πόλης μας το περιφρουρούν κάτοικοι, εθελοντές, με μπροστάρη τον φυσιολατρικό σύλλογο Βριλησσός. Ό,τι δεν αποφέρει κέρδος στο κράτος ή τον εργολάβο, οι κρατούντες το υποβαθμίζουν. Δεν υπάρχουν ολοκληρωμένα αντιπλημμυρικά έργα, εκχιονιστικά μηχανήματα, λειτουργικοί κρουνοί, πυροσβεστικά οχήματα, το αναγκαίο έμψυχο δυναμικό. Δεν υπάρχουν καν κονδύλια για να ξεχορταριάσουν τα κενά οικόπεδα του δήμου. Για ποια προστασία λέμε λοιπόν; Είμαστε πολύ πίσω από τις ανάγκες. Οι εργαζόμενοι του δήμου κάνουν ό,τι μπορούν, αλλά δε φτάνουν.

-Είναι δικαιολογία για τις δημοτικές αρχές το ασφυκτικό πλαίσιο και η έλλειψη πόρων;

-Δικαιολογία είναι, λύση δε δίνει όμως. Εμείς θέλουμε τη Λαϊκή Συσπείρωση στο τιμόνι του Δήμου. Δεν είμαστε παρατηρητές στη ζωή, αλλά πρωταγωνιστές. Θέλουμε μια δημοτική αρχή που να διεκδικεί όλα τα χρήματα που παρακρατούνται παράνομα -με βάση τους δικούς τους νόμους. Το πλαίσιο είναι ασφυκτικό γιατί μεταφέρουν αρμοδιότητες στους δήμους, χωρίς τα αναγκαία κονδύλια. Δε θα μείνουμε, όμως, να τους χειροκροτούμε και να παρακαλούμε για ελεημοσύνη; Θα είμαστε αντιπολίτευση, απέναντι στο κράτος και την Περιφέρεια που τσακίζουν τις ανάγκες και το λαϊκό εισόδημα. Λειτουργούμε ως αντιπολίτευση σε ένα αντιλαϊκό κράτος, αξιοποιώντας παράλληλα όλο το δυναμικό και τις υποδομές που έχουμε. Όπως χαρακτηριστικά λέμε, σε συνθήκες ένδειας και φτώχειας, θα κάνουμε το ένα ευρώ δέκα, αξιοποιώντας το προσωπικό και τις υποδομές του δήμου. Διεκδικούμε μόνιμο προσωπικό, υπηρεσίες χωρίς εργολάβους, ιδιωτικοποίηση, χωρίς λογική ανταποδοτικότητας με τροφεία και δίδακτρα. Κάνουμε έργα αναγκαία, που μένουν παρακαταθήκη, όχι έργα βιτρίνας.

Οι πιο οργανωμένοι δήμοι, που έχουν ελεύθερους χώρους, ποιοτικά σχολεία και πάρκα, αγωγούς όμβριων υδάτων, είναι αυτοί που είχαν αγωνιστικές αρχές και κομμουνιστές δημάρχους. Από την Καισαριανή και τον Βύρωνα, ως την Νίκαια, την Πετρούπολη και την Ηλιούπολη. Και φυσικά τη Λάρισα, όπου το κέντρο της πόλης δεν πλημμύρισε, σε αντίθεση με τα προάστια, όπου δεν έγιναν αντιπλημμυρικά έργα τα επόμενα χρόνια.

-Γιατί το ΚΚΕ επιλέγει να μην είναι σε αστικές κυβερνήσεις, αλλά διεκδικεί τις αρχές στους δήμους, που είναι το μακρύ χέρι του κράτους;

-Δεν κρυβόμαστε, είμαστε με το κεφάλι στο φως του ήλιου και διεκδικούμε. Δεν αερολογούμε, ούτε ονειροβατούμε. Ο δήμος Πατρέων, ο τρίτος μεγαλύτερος δήμος στην Ελλάδα, δείχνει ακριβώς στην πράξη τι είναι λαϊκή αντιπολίτευση. Λειτουργεί προς όφελος του λαού της πόλης σε όλα τα επίπεδα, απέναντι σε ένα κράτος που του στερεί τα πάντα.
Για να μαθαίνουν και οι νεότεροι, στον δήμο μας, εμείς βγήκαμε μπροστά, μαζί με το λαό των Βριλησσίων και κατορθώσαμε η Ναυτική Βάση να μετατραπεί σε πάρκο προς όφελος των κατοίκων της περιοχής. Με αγώνες – και όχι από τον καναπέ μας – κατορθώσαμε να μη χωριστούν οι δύο πόλεις, Βριλήσσια και Χαλάνδρι, από την Αττική Οδό και έτσι σήμερα έχουμε ένα πάρκο 800 μέτρων. Βγήκαν στον δρόμο οι κάτοικοι και έφτιαξαν επιτροπή αγώνα, με μπροστάρη την παράταξη που στήριζε τότε το ΚΚΕ και επικεφαλής της τον Φάνη Αρχιμανδρίτη (γιατί έχουμε και ιστορία στην πόλη). Κάναμε αντιπολίτευση σε ένα κράτος, που έβλεπε τα πάντα με κριτήρια κόστους – οφέλους.

Δε θα τους κάνουμε το χατίρι να πάμε στην άκρη, αξιοποιούμε κάθε χαραμάδα προς όφελος των εργαζόμενων. Θέλουμε μόνιμο προσωπικό έργα από τις τεχνικές υπηρεσίες του δήμου, χωρίς εργολαβίες με πολλαπλάσιο κόστος. Κάποιες δυνάμεις τάζουν λαγούς με πετραχήλια, λένε ψέματα πως θα κάνουν εκατοντάδες προσλήψεις, ενώ το ασφυκτικό πλαίσιο τις απαγορεύει και η Αποκεντρωμένη Διοίκηση θα τις ακυρώσει, αν γίνουν. Εμάς όμως δε μας νοιάζει το πολιτικό κόστος. Και φυλακή μπορούμε να πάμε για τα συμφέροντα των εργαζόμενων! Ας μας κάνουν εκατοντάδες μηνύσεις ή απιστίες, γιατί παραβιάζουμε τις αποφάσεις του κράτους, την γραφειοκρατία των αρμοδιοτήτων, τις εντολές της αποκεντρωμένης διοίκησης, όταν πυρήνας της δράσης μας είναι η ικανοποίηση των αναγκών των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων. Και αυτό το λέω εν πλήρει γνώση, με την ιδιότητα του δικηγόρου.

Φυσικά ένας δήμος δεν μπορεί να γίνει διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι. Μπορεί να υπάρχουν όμως εστίες ανακούφισης των εργαζόμενων και η δημοτική αρχή να διεκδικεί να πάρει όσα της ανήκουν, με τον λαό στο πλάι της. Οτιδήποτε άλλο, θα είναι αυταπάτη. Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται θα κυνηγάν, δυστυχώς, την ουρά τους, ψάχνοντας για “άριστους δημάρχους” και “επιτελικούς περιφερειάρχες”, που δε θα κάνουν τίποτα.

-Γιατί δεν έχουμε περισσότερους Πελετίδηδες;

-Αν ήταν τόσο εύκολο, θα είχαμε επανάσταση μες στο ’23. Τα προβλήματα που βιώνουμε δε ριζοσπαστικοποιούν αυτομάτως τις συνειδήσεις. Ο νέος που δουλεύει σε μια ανθρωποφάγα κοινωνία, μπορεί να κλειστεί στο καβούκι του, να γίνει συντηρητικός. Αν είσαι έξω από τους αγώνες, πόσο εύκολο είναι να αντιληφθείς τον ένοχο, τη ρίζα του προβλήματος και την προοπτική της λύσης του; Πώς θα δεις, πχ για τις πλημμύρες, ως αιτία την υποχρηματοδότηση, την έλλειψη προσωπικού, το κράτος και το σύστημα που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων; Θα εστιάζεις απλώς σε πρόσωπα, πιστεύοντας ότι αν αλλάξεις διαχειριστή, θα αλλάξει και η πολιτική. Αλλά το “πάμε και όπου βγει”, το δοκιμάσαμε, δεν πάμε έτσι μπροστά. Πρέπει να πάμε αλλιώς, σε τελείως διαφορετική πορεία.

-Έχει καταφέρει η παράταξη να σπάσει το πολιτικό κριτήριο ψήφου, αναδεικνύοντας την πολιτική ουσία των εκλογών;

-Εστιάζουμε στην ουσία. Δεν εμφανιστήκαμε χτες! Το πρόγραμμά μας είναι η καθημερινή μας δράση, εντός και εκτός δήμου. Αυτοί είμαστε, αυτό είναι το πρόγραμμά μας! Η εκλογική μας διακήρυξη είναι μια συμπύκνωση όσων κάναμε την τελευταία πενταετία.
Δυστυχώς, ο ίδιος ο νόμος ευνοεί την ψηφοθηρία και την προσωπική ψήφο, αυξάνοντας υπέρμετρα τον αριθμό των υποψηφίων για κάθε περιοχή -έως και 150% του αριθμού των μελών του δημοτικού συμβουλίου. Σε έναν δήμο σαν τα Βριλήσσια, όπου ψηφίζουν 15 χιλιάδες, αυτό σημαίνει πρακτικά 300 υποψηφίους, με τον προσωπικό του κύκλο ο καθένας. Χορτάσαμε από φίλους! Αν είναι έτσι, πάμε για καφέ στην πλατεία, όχι για ψήφο!
Δεν είναι εύκολο να σπάσει αυτή η αντίληψη, να αυξηθεί η συνειδητότητα. Υπάρχουν, όμως, αισιόδοξα παραδείγματα που σπάνε τη μαυρίλα στις μέρες μας, κι αυτό γίνεται μόνο με τη δράση, με την προοπτική ενός καλύτερου δήμου και μιας καλύτερης κοινωνίας. Έχουμε τέτοια παρακαταθήκη στα Βριλήσσια, τους αγώνες για τη Ναυτική Βάση και το σκεπαστό πάρκο στην Αττική Οδό. Ή το παράδειγμα μελών της ΛΑΣΥ που πήγαν στην Καρδίτσα και έδειξαν στην πράξη την αλληλεγγύη τους.

-Ποια χαρακτηριστικά έχει το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης;

-Όλοι οι υποψήφιοι λένε πως αγαπάνε τα Βριλήσσια και θα τα σώσουν! Όλοι τα αγαπάμε, αλλά δεν είναι θέμα αγάπης, ούτε προσωπικό. Αν αγαπάς την πόλη σου, πασχίζεις και για τον άνθρωπο. Η πόλη δεν είναι τα ντουβάρια, είναι οι άνθρωποί της. Εμείς δε μοιράζουμε προσωπικές κάρτες, όχι γιατί δεν έχουμε βιογραφικό. Το βιογραφικό μας είναι η καθημερινή μας δράση για τα μικρά και τα μεγάλα. Έχουμε πρωτοπόρους αγωνιστές στο κίνημα, σε κάθε κλάδο. Αυτοί είμαστε, αυτή είναι η ποιοτική μας διαφορά! Ανάγουμε όλα τα προβλήματα στην κοινή τους ρίζα και αιτία, με σκοπό να τα διορθώσουμε ΟΛΑ δίχως καμία έκπτωση. Αυτό είναι το ψηφοδέλτιό μας.

-Γίνονται λαϊκές κινητοποιήσεις, που σπάνε τη λογική της ανάθεσης;

-Εμείς δεν είμαστε διάττοντες αστέρες, ούτε της λογική τω σωτήρων. Τα πιο όμορφα πράγματα στην πόλη μας έγιναν, όταν βγήκαν μπροστά οι εργαζόμενοι. Βγήκε ο κόσμος στον δρόμο, έφτιαξε επιτροπές αγώνα, για το σκεπαστό πάρκο και τη Ναυτική Βάση (όπου έχουν αποδοθεί τα μισά στρέμματα ενώ εμείς τα διεκδικούμε όλα, ως πάρκο με ήπιες χρήσεις για τους κατοίκους). Κάποιοι μας κατηγορούσαν ότι είναι μαξιμαλιστικό αίτημα, ότι δεν υπάρχουν χρήματα και τεχνικές προδιαγραφές. Μπαρούφες! Έχουμε φτάσει στον Άρη, εν έτει 203, όλα μπορούν να γίνουν! Αρκεί να μην υποτάσσεσαι στο κέρδος.

-Ποια άλλα τοπικά ζητήματα υπάρχουν;

-Είναι αμέτρητα! Ο πληθυσμός της περιοχής έχει αυξηθεί, μαζί και οι ανάγκες του. Στα λύκεια, τα παιδιά στοιβάζονται σε ακατάλληλες, ανεπαρκείς αίθουσες, μπαίνουν γυψοσανίδες στους διαδρόμους για να στεγάζουν μαθητές. Είναι αδήριτη ανάγκη το τρίτο Λύκειο στην περιοχή, έπρεπε να γίνει χτες! Όλοι το λένε! Γιατί δεν το κάνουν, όμως; Πώς να το κάνουν; Εδώ μπαίνει πάλι το πολιτικό. Έχουν μεταφέρει την αρμοδιότητα στους δήμους. Αν ο δήμος δεν έχει χρήματα, κάνει αίτηση για κονδύλι στις Κτιριακές Υποδομές ΑΕ. Το επόμενο βήμα είναι οι ΣΔΙΤ, σύμπραξη με ιδιώτες. Αντίστοιχα υπάρχει ανάγκη για βρεφονηπιακό σταθμό, βελτίωση των εγκαταστάσεων όλων των σχολείων της πόλης, αξιοποίηση του πρώην Tennis Club και του οικοπέδου στην οδό Κισσάνου, να δημιουργηθεί ένα δεύτερο κλειστό γυμναστήριο, ένας θερινός κινηματογράφος. Να αποδοθεί όλος ο χώρος της ναυτικής βάσης, ως δάσος, να φύγουν άμεσα τα απορριμματοφόρα. Να αποκατασταθεί το πράσινο στην πόλη μας, τα πεζοδρόμια, το κυκλοφοριακό στην Λ. Πεντέλης, η περιοχή Κρασσά, η ανάδειξη του περιαστικού δάσους Θεόκλητος και της παραρεμάτιας περιοχής, ζήτημα που δεν σχετίζεται μόνο με τα Βριλήσσια, οι συνεχείς πτώσεις του ρεύματος στην περιοχή μας και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό…

-Πώς αποτιμάτε τη θητεία της δημοτικής αρχής;

Ο πρώην δήμαρχος έγινε υποψήφιος βουλευτής, παρέδωσε στον έναν αντιδήμαρχο, ενώ μια άλλη αντιδήμαρχος έκανε δική της παράταξη, αφού δεν τα βρήκαν στην καρέκλα. Αυτοί είναι. Αμφότεροι είναι συνυπεύθυνοι για τις αδυναμίες του δήμου, αυτά τα εννιά χρόνια. Δεν είναι όμως θέμα προσώπου, είναι θέμα αντίληψης για τον δήμο. Ένας νοικοκύρης δήμος έχει λυμένα τα ζητήματα της καθημερινής διαχείρισης (πρασίνου, πεζοδρόμια κτλ). Το θέμα είναι να πάμε παραπέρα, να διεκδικήσουμε περισσότερα: νέα μηχανήματα, σύγχρονα απορριμματοφόρα, μόνιμο προσωπικό, μακριά από την αθλιότητα των ολιγόμηνων συμβάσεων, που δίνουν μισή δουλειά – μισή ζωή.

Συνεπώς η αποτίμηση είναι αρνητική. Δε βελτίωσε την καθημερινότητα των πολιτών, δε δημιούργησε προϋποθέσεις για τεχνικά έργα, αξιοποίηση ελεύθερων χώρων. Δεν άφησε καν ισολογισμό – ο τελευταίος ήταν προ πενταετίας! Έχουμε έναν δήμο μάνατζερ, που λειτουργεί προς όφελος των εργολάβων, αλλά δεν καταθέτει ισολογισμό! Εμείς θέλουμε δήμο που να “μανατζάρει” ό,τι έχει προς όφελος των εργαζόμενων.

-Ποιες άλλες παρατάξεις διεκδικούν το χρίσμα στον δήμο;

-Είναι τέσσερις παρατάξεις.
Του νυν δημάρχου, που ήταν εννιά χρόνια αντιδήμαρχος, και της κ. Αρσένη, που ήταν επίσης στέλεχος της προηγούμενης αρχής. Έχουν ασκήσει διοίκηση και ας θυμήθηκαν ξαφνικά πως είναι ανεξάρτητοι, ενώ είχαν στήριξη ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ.
Την παράταξη του κ. Πισιμίση την στηρίζει η ΝΔ, αλλά κι αυτός εμφανίζεται ως ανεξάρτητος! Είχαμε την παράταξη του κ. Ντινόπουλου, που ξαφνικά αποφάσισε (;) να μην κατέβει στις εκλογές και τα στελέχη της μεταπήδησαν στην παράταξη του Πισιμίση. Τόσα χρόνια είχαν φτάσει έως και σε δικαστήρια, τους χώριζαν – δήθεν – τα πάντα, αλλά τώρα ξαφνικά τίποτα. Αυτοί είναι! Αυτές οι μεταπηδήσεις δείχνουν πόσο ίδιοι είναι. Το ερώτημα είναι πώς δέχεται την κοροϊδία ο κόσμος που τους ψηφίζει. Λες και είναι ο προβατοποιημένος πολιτικός στρατός τους!
Είναι και η παράταξη του κ. Τσιούτσια, που ασχολείται με τα τοπικά, δημιουργώντας και σχετικές αυταπάτες, λειτουργώντας περισσότερο ως πολιτιστικός σύλλογος. Το βασικό δεν είναι να δείχνεις το πρόβλημα, αλλά την αιτία του, την προοπτική της λύσης του, για να πηγαίνει ένα βήμα πέρα η συνείδηση του δημότη, γιατί στο τέλος της ημέρας, αυτό είναι το αναγκαίο και ουσιώδες.

-Τι λέει η δημοτική αρχή για τους εργαζόμενους του δήμου;

-Όλες οι δημοτικές παρατάξεις χτυπάνε στην πλάτη τους εργαζόμενους, τους λένε πόσο τους θέλουν! Υποκρισία! Όχι προσωπική, πολιτική. Ο δήμος έχει το 40% του δυναμικού του με συμβάσεις, υποστελεχωμένες υπηρεσίες σε όλα τα επίπεδα, με μόλις 2 κοινωνικούς λειτουργούς! Αν φύγουν οι συμβασιούχοι, οι υπηρεσίες του διαλύονται! Υπάρχει ανάγκη για μόνιμο προσωπικό, που να μαθαίνει τη δουλειά, να την αγαπά, να βλέπει ότι η εργασία του αποδίδει. Όταν δέχεσαι το σαθρό νομικό πλαίσιο, που απαγορεύει τις μονιμοποιήσεις, ποιον εργαζόμενο αγαπάς; Πρέπει να τελειώσει η υποκρισία!

-Ακούτε τη γνωστή “καραμέλα” ότι δεν έχετε προτάσεις;

-Πέντε χρόνια στο δημοτικό συμβούλιο, κάνουμε συνεχώς προτάσεις: για τα αδέσποτα, τους ελεύθερους χώρους, τον αθλητισμό, την εκπαίδευση την ανακύκλωση και διαχείριση σκουπιδιών, την εκπαίδευση. Είναι όλα αναρτημένα στη σελίδα μας και στο Facebook. Υπάρχουν θέσεις για όλα. Στην τελική, ψηφίστε μας να δείτε. Τη διοίκηση του Δήμου θέλουμε να αναλάβουμε! Εμείς όμως δεν έχουμε ιλουστρασιόν φυλλάδια με φαραωνικά έργα. Ξεκινάμε από τα απλά, που εκκρεμούν εδώ και δεκαετίες, για να προχωρήσουμε στα άλλα.

-Σας ρωτάνε πού θα βρείτε τα λεφτά για όλα αυτά;

-1. Οικονομία στον δήμο, όχι εργολαβίες που γιγαντώνουν τα έξοδα.
2. Όχι σπατάλη, πχ με εμφύτευση πρασίνου αρχές Αυγούστου, όπως έκανε ο δήμαρχος, και μαράθηκε ό,τι δέντρο έβαλε.
3. Αξιοποίηση των εργαζόμενων και της εργασίας τους, που είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο του δήμου.
4. Κάνουμε το ένα ευρώ, δέκα, αξιοποιώντας τις υποδομές και το προσωπικό, εξοικονομούμε χρήματα, με βάση τις ανάγκες μας, όχι τα κέρδη τους.
5. Διεκδικούμε τα χρήματα που παρακρατεί το κράτος.
6. Αξιοποιούμε τα ΕΣΠΑ, με βάση τις ανάγκες μας. Ιδρύουμε σχετική υπηρεσία στο Δήμο. Όλα θα τα πάρουμε, δε θα αφήσουμε τίποτα αναξιοποίητο.
Δε θα αυξήσουμε τα δημοτικά τέλη, δε θα γίνουμε επιπρόσθετος φορομπηχτικός μηχανισμός. Πλέον και στα Βριλήσσια, οι εργαζόμενοι ασφυκτιούν. Θέλουμε να τους δώσουμε ζωντάνια και αισιοδοξία στη μαυρίλα της ζωής τους.

-Μπορεί να αλλάξει κάτι σε επίπεδο ΚΕΔΕ;

-Όπως κάθε όργανο, η ΚΕΔΕ έχει συσχετισμούς και πλειοψηφίες και εδώ είναι αρνητικότατοι! Δήμαρχοι που πίνουν νερό στο κέρδος των λίγων, της ανταποδοτικότητας, του δήμου – μάνατζερ και των έργων βιτρίνας. Που ξέρουν πως θα έχουμε πλημμύρες αλλά κάνουν κυκλικούς κόμβους χωρίς όμβρια ύδατα. Αυτοί είναι, αυτό θέλουν. Παραχωρούν στο Μαρούσι το κτήμα Δηλαβέρη στο Καζίνο αντί να γίνει πάρκο, κάνουν τον Μεγάλο Περίπατο. Μια ΚΕΔΕ με άλλους συσχετισμούς θα διεκδικούσε πόρους, μόνιμο προσωπικό. Τα προβλήματα μπορεί να εξειδικεύονται τοπικά στις λεπτομέρειές τους, αλλά η αιτία τους είναι κοινή.

-Τι θέση έχει η αυτοδιοίκηση σε μια μελλοντική κοινωνία;

-Μπορεί τώρα να ακούγεται ουτοπικό, αλλά η ζωή δεν είναι γραμμική. Βιώνουμε μια κοινωνική και πολιτική σήψη, αλλά ο κόσμος θα αλλάξει και θα είναι μέρα μεσημέρι. Είναι άλλο, όμως, να εξειδικεύει η αυτοδιοίκηση τις ανάγκες σε επίπεδο γειτονιάς, λειτουργώντας ευέλικτα, και άλλο να μεταφέρεις σε επίπεδο δήμων και Περιφερειών την αντιλαϊκή πολιτική και αρμοδιότητες χωρίς κονδύλια, όπως τώρα. Εμείς δε θέλουμε μια αυτοδιοίκηση – μακρύ χέρι του κράτους, έχουμε τελείως διαφορετική αντίληψη για τη σύνθεση της κοινωνίας, από πάνω μέχρι κάτω. Με τοπικά καταστήματα υγείας, τον γιατρό και τον παιδαγωγό της γειτονιάς, παιδικούς σταθμούς χωρίς τροφεία, με γεύματα για όλα τα παιδιά, σε όλες τις τάξεις, με ανοιχτά σχολεία που θα είναι φάροι πολιτισμού μετά τη λήξη των μαθημάτων!

-Πώς σχολιάζετε τους πολλούς νέους υποψήφιους του ΚΚΕ σε δήμους της Αττικής και αλλού;

-Τα ψηφοδέλτιά μας δεν εστιάζουν στα πρόσωπα και την ηλικία του καθενός. Υπάρχουν συντηρητικά μυαλά 20άρηδων και προοδευτικά μυαλά 85άρηδων. Το Κόμμα εστιάζει στη νέα γενιά, γιατί είναι η νέα βάρδια της εργατικής τάξης, που υφίσταται τις συνέπειες της αντεργατικής πολιτικής. Δίνει βάρος στη μωρομάνα, όχι με το σκεπτικό του δικαιωματισμού και τη μικροαστική σκοπιά άλλων δυνάμεων, αλλά για να την στηρίξει στην κοινωνική δράση της, να μην κλειστεί στο σπίτι, να βγαίνει μπροστά στους αγώνες, με τη στήριξη όλων. Βάζουμε μπροστά νέους υποψήφιους και γυναίκες μωρομάνες, για να γίνει κτήμα στο νέο ζευγάρι ότι υπάρχει διέξοδος στις δυσκολίες και τα σύνθετα καθήκοντά του, και δεν είναι άλλη από την οργανωμένη συλλογική δράση. Το σκοτάδι θα το κερδίσεις με το φως της δράσης, όχι ουρανοκατέβατα.

 

–Τι κλίμα συναντάτε στις εξορμήσεις;

-Συναντάμε πολύ θετικό κλίμα, που μας δίνει μια νότα αισιοδοξίας. Υπάρχει μεγάλη εκτίμηση, καθώς ο Βριλισσιώτης και η Βριλησσιώτισα μας βλέπει κάθε μέρα μπροστά του, πέρα και ανεξάρτητα από τις εκλογές. Εκτιμά βαθιά ότι δεν εμφανιστήκαμε σήμερα, ότι έχουμε ιστορία αγώνων και εντιμότητας στα Βριλήσσια. Μπορεί να διατηρούν ορισμένες επί μέρους διαφωνίες, αλλά πραγματικά στηρίζουν την αγωνιστική μας συνέπεια και τις θέσεις μας. Την ίδια στιγμή όμως έντονη υπάρχει στεναχώρια στην ψυχούλα των εργαζομένων της πόλης μας και αυτό το αντιλαμβάνεσαι διαρκώς. Προσπαθείς να ανοίξεις κουβέντα και ο κόσμος, αρχικά, δεν παίρνει καν το φυλλάδιο, γιατί τσουβαλιάζει τους πάντες σε όλα. Και αυτό ναι μεν δεν είναι σωστό, αλλά έχει φυσικά λογική. Εμείς του λέμε: δεν είμαστε ίδιοι. Είμαστε η μοναδική διαφορετική αντίληψη για την πόλη και ό,τι λέμε, θα το κάνουμε πράξη. Είμαστε οι μόνοι που δεν έχουν καμία εξάρτηση από πολιτικά, οικονομικά συμφέροντα. Μόνη μας εξάρτηση είναι τα συμφέροντα του λαού! Και γι’ αυτό αξίζει να μας στηρίξει με τη ψήφο του.

–Άλλαξε καθόλου το κλίμα μετά τα Τέμπη;

-Εμείς χρησιμοποιούμε ένα σύνθημα μετά τα Τέμπη: Να πάμε αλλιώς! Το “πάμε κι όπου βγει” το δοκιμάσαμε. Συνεχίστηκε το καλοκαίρι, με τις πλημμύρες, τις φωτιές κτλ. Αυτό στον μικρόκοσμο των Βριλησσίων μεταφράζεται στην έλλειψη σχολικών κτιρίων, ελεύθερων χώρων, τις πλημμύρες στα Άνω Βριλήσσια, στην υποβάθμιση του πρασίνου. Αυτό είναι το “πάμε και όπου βγει”! Γι’ αυτό λέμε στον λαό των Βριλησσίων να “πάμε αλλιώς, για την ικανοποίηση των αναγκών μας.

–Τι είναι όμορφη πόλη για εσάς;

-Είπαμε ότι η πόλη είναι οι άνθρωποί της, όχι τα ντουβάρια. Μια πόλη όπου ο εργαζόμενος θα προχωρά, χωρίς να σκέφτεται τα προβλήματά του. Θα χαίρεται το πράσινο, θα έχει ελεύθερο χρόνο και χώρους για αναψυχή, αξιοπρεπή σχολεία για τα παιδιά του, οικονομική δυνατότητα για πολιτισμό. Πώς θα γίνει αυτό, όταν δουλεύει 13 ώρες για 700 ευρώ;