Αν δεν υπήρχε το Καρναβάλι θα έπρεπε να το ανακαλύψουμε

Μάσκα, μεταμφίεση, ψαγμένες δημιουργίες, ξεφάντωμα, ανθρώπινες σχέσεις με ιδιαίτερες εκφράσεις είναι αυτά που χαρακτηρίζουν την περίοδο της  εφήμερης  βασιλείας του  Καρνάβαλου. Τελικά είναι ημερολογιακή  γιορτή σαν όλες, η μια αναγκαιότητα που προέκυψε  στο διάβα των αιώνων και πήρε την μορφή  που σήμερα έχει; Τι κρύβεται πίσω  από την μάσκα, ποια η ανάγκη της μεταμφίεσης; Γιατί πολιτισμοί  ετερόκλητοι, παραδόσεις που έρχονται από μακριά  και  έθιμα   μπλέκονται τόσο αρμονικά δημιουργώντας το πολύχρωμο αποκριάτικο   γαϊτανάκι; 

Τίποτα  δεν προέκυψε και παρέμεινε στη ζωή του ανθρώπου αν δεν είναι απαραίτητο για την διαβίωσή του,  αν  δεν είναι  τρόπος έκφρασης  η δυνατότητα  αντισυμβατικής  επικοινωνίας και εκδήλωσης.

Γιατί φόρεσε την μάσκα; Για να μην αναγνωρίζεται; Να κρύβει τα συναισθήματα του, την κοινωνική του θέση, την θλίψη  η να μπορέσει κάτω από την ανωνυμία να απελευθερωθεί  πετώντας από πάνω του τις απαγορευτικές άγκυρες   του  κατεστημένου; Ένα κατεστημένο που επιβάλει  την λέξη απαγορεύεται  σε  ότι δεν είναι αρεστό, πρέπον και θίγει δεδομένες συμπεριφορές ακόμα και εκφράσεις  των ομορφότερων συναισθημάτων. Πόσοι έρωτες, φιλίες, οι ωραιότερες ανθρώπινες σχέσεις δεν ξεκίνησαν αυτές τις μέρες της μεταμόρφωσης.                                                                                                                                               

Εκδηλώσεις εντάχθηκαν σταδιακά στον θεσμό και τον μαζικοποίησαν.  Συμμετοχές με διαφορετικές κοινωνικές αφετηρίες συνθέτουν το Καρναβαλικό ποτάμι που ξεχειλίζει δημιουργίες, φαντασία, χαμόγελα, έρωτα, μελαγχολία, ευρηματική σατιρική διακωμώδηση καταστάσεων  και των εξουσιών.  Κυριαρχεί η σάτιρα που δεν είναι απαραίτητα απόρροια  κωμικού γεγονότος αλλά τρόπος  ευφάνταστης παρουσίασης οποιουδήποτε συμβάματος (ενέργειας, δήλωσης, στάσης, επιλογής). Στόχος το χαμόγελο, η χαρά, η συμμετοχή της παρέας  και τέλος το ξεφάντωμα  όπως  ο καθένας   έχει την δυνατότητα και την φαντασία.

Διάρκεια αυτού  θεσμού ένας με δυο μήνες. Μια   χρονική νησίδα αποφόρτισης  από την σκληρή πραγματικότητα, περίοδος ανάτασης και ενίσχυσης  των αποθεμάτων ενέργειας για την ανηφόρα της καθημερινότητας.

Ήρθε και φέτος αυτή η πολυπόθητη γιορτή. Δύσκολοι καιροί. Πόλεμος στην γειτονιά, γενοκτονία λίγο μακρύτερα, προσπάθειες συγκάλυψης ενός εγκλήματος  που προ διετίας  συγκλόνισε τον κόσμο, οικονομικές ανισότητες και απίστευτες προκλήσεις από τον νέο κάτοικο του Λευκού Οίκου με μια παρέα δισεκατομμυριούχων να επιθυμούν  υποταγή  του πλανήτη με  χυδαία  αισθητική   δεκαετίας 1935-45, και απαξίωση κάθε κεκτημένου.

 Σε αυτό το περιβάλλον η πόλη μας για άλλη μια χρονιά θα γίνει  πρωτεύουσα του  κεφιού, της σατυρικής καλλιτεχνικής  δημιουργίας, του ξεφαντώματος και κυρίως της  πολυδιάστατης έκφρασης  των παιδιών.  Μέλημα  μας αυτή την γιορτή  να την βελτιώνουμε  ποιοτικά,  αισθητικά, να την προστατεύουμε από παραφωνίες, εμπορευματοποίηση  και συμπεριφορές ακρότητας  που τίποτα κοινό δεν έχουν με το Καρναβάλι.  Το κεφάτο  ποτάμι της ζωής με χρώματα, ρυθμούς,  ξεχειλίζει τους δρόμους της πόλης με τις προσωπικές η συλλογικές  εμπνεύσεις   δημιουργίας, διακωμώδησης και έκφρασης. Τρέχει να προλάβει την εφήμερη διάρκεια του πριν επανέλθει η καθημερινότητα, ο αγώνας  της επιβίωσης, η παρακολούθηση των θλιβερών δελτίων ειδήσεων για τις αυθαιρεσίες των ισχυρών. Ο θεσμός έχει προφανή λόγο που τόσο εκφραστικά μπήκε στον κύκλο της ζωής μας.                                                                                                              

Κυριακή  βράδυ, δάκρια στα μάτια του Αρλεκίνου, καύση του Βασιλιά.  Οι πιστοί του δεν πτοούνται. Ο Δήμαρχος  αναγγέλλει  την έναρξη προετοιμασίας   Καρναβαλιού  του επόμενου χρόνου  και η φαντασία μέσα στο τελευταίο νυχτερινό  ξεφάντωμα   αρχίζει τα σχέδια για  την  μετά 360 ημέρες γιορτή χαράς, ανάτασης, έμπνευσης και έκφρασης.

Υ.Γ. ΚΑΛΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ.

Κωνσταντίνος Ε. Δραγώτης
Αντιπρόεδρος ΚΕΔΗΠ-Καρναβάλι Πάτρας