Χρ. Ζαραλίκος: Αυτοί που μας κυβερνάνε, ζητάνε πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων σε όποιον μιλάει για ειρήνη!

Το χιούμορ κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει. Και αυτό το απέδειξε με τον καλύτερο τρόπο ο Χριστόφορος Ζαραλίκος χτες βράδυ, στην αντιπολεμική συναυλία στα Προπύλαια.

Πρώτα τρόλαρε τους πάντες, με ένα αλάνθαστο σκεπτικό. Ποια ήταν η μόνη περίπτωση να παίξουν τα κανάλια -αυτά που αγνόησαν προκλητικά το “ντου” της Σταμάτη και των μπράβων της στην παράστασή του- μια δική του δήλωση; Μα φυσικά αν έκανε ένα θετικό σχόλιο για το σόι την κυβέρνηση που κάνει κουμάντο σε αυτόν τον τόπο.

-Δεν έχω καμία σχέση με τη συναυλία, εγώ ήρθα να υπερασπιστώ τον γιο του Μητσοτάκη, που τον πρόσβαλε ο Αγγελάκας και ο Δημήτρης Μητσοτάκης. Εγώ πάω για μανούρα, αν θέλετε, ελάτε…

Στη συνέχεια, έκανε το καλύτερο φινάλε στη σκηνή -μετά τον Νταλάρα- και αποκάλυψε όσα συμβαίνουν στα παρασκήνια.

Η Σταμάτη με τον Γουίλ Σμιθ πλακώνουν τους αντιφρονούντες αντικυβερνητικούς. Οι καλλιτέχνες πίνουν βότκα με τα ρούβλια του Πούτιν που ξεπλένουν με μπαντανόβουρτσες. Ενώ όλοι φωνάζουν την Μποφίλιου Νατάσσα, με παχύ ρωσικό σίγμα.

Και ύστερα είπε και τα σοβαρά -που πολλές φορές τα λέει κανείς καλύτερα κάνοντας χιούμορ.

Είπε ότι πέσαμε στην εποχή της απόλυτης βλακείας, όπου όταν κάποιος συμμετέχει σε μια συναυλία ειρήνης, πρέπει να αποδεικνύει ότι είναι ενάντια στον πόλεμο και τον εισβολέα. Σα να λέει καλημέρα, αλλά να πρέπει να δείχνει και τον ήλιο, για να τον πιστέψουν…

Κι επειδή μιλάμε για τη σωστή πλευρά της ιστορίας, αυτοί που μας κυβερνάνε, όταν ακούν κάποιον να μιλάει για την ειρήνη, του ζητάνε πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Όπως έκαναν με τον Λαμπράκη, που τον κατηγορούσαν για πράκτορα…

Ο Ζαραλίκος ανέβασε στη σκηνή ένα πανό με το όνομα της Ελλάδας και το σήμα της ειρήνης, σαν αυτό που είχε ο Λαμπράκης εξοργίζοντας το κράτος που τον καταδίωκε με μανία, πριν στείλει τον Γκοτζαμάνη να τον σκοτώσει.

Σας θυμίζει κάτι αυτό;

Ρώτησε το κοινό του, πριν πάρει ένα αντίστοιχο πανό με το όνομα της Ουκρανίας και το σήμα της ειρήνης.

Και έκλεισε, συμπεραίνοντας.

Αυτή είναι η δική μας πλευρά της ιστορίας, να είστε περήφανοι που είστε εδώ απόψε.