Αντόνι Γκαουντί- Από δανδής καλλιτέχνης υποψήφιος άγιος της Καθολικής Εκκλησίας
Το κυριότερο έργο του, ο καθεδρικός της Sagrada Familia στη Βαρκελώνη, είναι σύμβολο της πόλης και από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα της Ισπανίας, αν και δεν ολοκληρώθηκε.
O Aντόνι Γκαουντί Κορνέ, που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1852 είναι αδιαμφισβήτητα ο διασημότερος Καταλανός αρχιτέκτονας, ιδρυτής του λεγόμενου “Καταλανικού Μοντερνισμού” κι ένας από τους σπουδαιότερους αρχιτέκτονες του 20ου αιώνα. Κανείς πριν από εκείνον δεν είχε τολμήσει να ενσωματώσει τόσο πλούσιο και πρωτότυπο διάκοσμο στα κτίριά του όσο εκείνος. Το κυριότερο έργο του, ο καθεδρικός της Sagrada Familia (Αγία Οικογένεια) στη Βαρκελώνη, είναι σύμβολο της πόλης και από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα της Ισπανίας, αν και δεν ολοκληρώθηκε.
Γεννήθηκε στην επαρχία της Ταραγκόνα και προερχόταν από οικογένεια μεταλλουργών, χωρίς ιδιαίτερη οικονομική άνεση. Έπασχε από ρευματισμούς δια βίου, γι’αυτό πήγαινε παντού με το γαϊδουράκι. Ο άφθονος ελεύθερος χρόνος του λόγω της πάθησής του, του έδωσε την ευκαιρία να μελετήσει τη φύση και τις μορφές της, κάτι που επηρέασε αργότερα το έργο του. Σε νεανική ηλικία θεωρούνταν μποέμ τύπος και δανδής, ενώ είχε επαφές με επαναστατικούς και αθεϊστικούς κύκλους. Από τα 31 του χρόνια αφιερώνεται στο κτίσιμο της Sagrada Familia και μετατρέπεται σε ασκητικό και βαθιά θρησκευόμενο άτομο. Ήταν τόσο απορροφημένος από το magnum opus του, που κατέληξε να κοιμάται στην οικοδομή. Η Καταλωνία βρισκόταν σε μια περίοδο οικονομικής και καλλιτεχνικής ανάπτυξης τη λεγόμενη “Αναγέννηση”, που συνοδευόταν από οικοδομικό οργασμό στη Βαρκελώνη, υπό την πατρωνία ισχυρών μεγαλοαστών, που λειτουργούσαν ως μαικήνες καλλιτεχνών, στην περίπτωση του Γκαουντί ο βιομήχανος Εουσέμπι Γκιουέλ. Η διεθνής έκθεση της Βαρκελώνης το 1888 ήταν άλλη μια ώθηση για το μοντερνιστικό κίνημα της Καταλωνίας.
Το στιλ του Γκαουντί διακρίνεται για τα ιδιαίτερα σχέδιά του, με τις κυκλικές μορφές, που εμπλουτίζονται συχνά από ζωϊκά και φυτικά μοτίβα. Ο Γκαουντί δημιούργησε επίσης περίπλοκες στέγες, προσόψεις γεμάτες φαντασία και πολύχρωμα μωσαϊκά, πάντα με έμπνευση τη φύση. Οι κατόψεις του είναι ακανόνιστες, οι καμπύλες και οι λοξές γραμμές κυριαρχούν, ενώ μεγάλη αγάπη έχει στα χρωματιστά κεραμικά πλακάκια. Επηρεάστηκε από το έργο του Γάλλου συντηρητή Βιογέ λε Ντυκ, ο οποίος κήρυττε έναν “Νέο γοτθισμό”, δίχως άκριτη υιοθέτηση παλιών προτύπων. Τα μεγάλα κτίσμα του παρελθόντος έπρεπε να αναλυθούν και να αμφισβητηθούν, ώστε να διεξαχθούν συμπεράσματα για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική.
Σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα την ώρα που πήγαινε στον Εσπερινό, στις 10 Ιούνη 1926, πριν προλάβει να ολοκληρώσει το έργο της ζωής του, το οποίο θεωρητικά θα έπρεπε να είχε ολοκληρώσει δεκαετίες πριν. Ως εκκλησία λειτούργησε από το 2010, όταν την επισκέφτηκε κι ευλόγησε ο πάπας Βενέδικτος το Νοέμβρη του 2010. Παράλληλα εδώ και χρόνια υπάρχει μια προσπάθεια αγιοποίησης του Γκαουντί, η οποία ανακινήθηκε και το 2015 από τον τωρινό πάπα Φραγκίσκο, χωρίς προς το παρόν να έχει προχωρήσει η διαδικασία.
