«Θα τραγουδάω τη χαρά πίσω απ’ τα βλέφαρα των φοβισμένων ματιών» – Έκθεση Ζωγραφικής και Χαρακτικής της Εύας Μελά στη Δημοτική Πινακοθήκη
Με μεγάλη συμμετοχή κόσμου εγκαινιάσθηκε στη Δημοτική Πινακοθήκη της Αθήνας η Έκθεση Ζωγραφικής και Χαρακτικής της Εύας Μελά, με τίτλο από τον στίχο του Παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούντ Νταρουίς (ΦΩΤΟ) – Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 30 Ιούνη.
Με μεγάλη συμμετοχή κόσμου εγκαινιάσθηκε στις 30 Μάη στη Δημοτική Πινακοθήκη της Αθήνας η Έκθεση Ζωγραφικής και Χαρακτικής της Εύας Μελά, με τίτλο από τον στίχο του Παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούντ Νταρουίς «Θα τραγουδάω τη χαρά πίσω απ’ τα βλέφαρα των φοβισμένων ματιών». Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 30 Ιούνη.
Στα εγκαίνια παρευρέθηκε ανάμεσα σε πολλούς εικαστικούς καλλιτέχνες, φιλότεχνους και φίλους, ο πρέσβης της Παλαιστινιακής Αρχής στην Ελλάδα Youssef Dorkhom, συνοδευόμενος από Παλαιστίνιους δημοσιογράφους. Το ίδιο βράδυ μεταδόθηκε βίντεο με εκτενές ρεπορτάζ για την έκθεση από τα παλαιστινιακά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Στην έκθεση της Εύας Μελά παρουσιάζονται έργα των τελευταίων χρόνων, εμπνευσμένα από τον στίχο Μαχμούντ Νταρουίς, από το ποίημά του «Υποσχέσεις της θύελλας».
Στα εγκαίνια παρευρέθηκαν τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκος Σοφιανός και Ελένη Μπέλλου, τα μέλη της ΚΕ Δημήτρης Γόντικας και Ελένη Μηλιαρονικολάκη, ο Σπύρος Χαλβατζής, αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974.
Η ηθοποιός Λίλα Καφαντάρη απήγγειλε το ποίημα του Παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούντ Νταρουίς «Σ’ αυτή τη γη υπάρχει κάτι που αξίζει να το ζήσεις», ενώ συνόδευσε με το ούτι του ο μουσικός Αλέκος Βρέττος.
Αφετηρία για τα περισσότερα έργα των τελευταίων χρόνων είναι ο «εγκλεισμός» σε καταυλισμούς και στρατόπεδα συγκέντρωσης που βιώνουν χιλιάδες άνθρωποι, θύματα των πολέμων, των ανταγωνισμών, μετανάστες και πρόσφυγες. Τα έργα, που αναφέρονται στην Παλαιστίνη, έχουν δημιουργηθεί τα περισσότερα την τελευταία τριετία. Πρόθεση ήταν να καταδειχθεί μια άλλη διάσταση της έννοιας του «εγκλεισμού». Του αναγκαστικού εγκλεισμού που ζουν τα παιδιά της Παλαιστίνης σε στρατόπεδα, σε καταυλισμούς και σε μικρές διάσπαρτες κουκκίδες γης, παιδιά που στερούνται το δικαίωμά τους στη ζωή, στην ελευθερία.
Παράλληλα εκτίθενται έργα με θέμα τη φύση, με αφορμή τη «φωτιά στο δάσος», όπως στην Εύβοια ή στη Δαδιά, αλλά και διάφορες δημιουργίες της τελευταίας δεκαετίας.
