Ζήτω η Σοσιαλιστική Επανάσταση! – 222 έργα ζωγραφικής με τα γεγονότα που συγκλονίζουν τον καπιταλισμό – Ειρήνη και Γη (6 από 12)

Tου Μαρξ
τον κάθε τόμο
ανοίγαμε,
όπως ανοίγουμε
τις γρίλιες
του σπιτιού,
μα και χωρίς διαβάσματα
εμείς το ξεδιαλύναμε
σε ποια παράταξη να πάμε
και να καταταχθούμε πού.

Μαγιακόβσκη (19 Ιουλ. 1893 – 14 Απρ. 1930)
Μ’ όλη μου τη φωνή (Μτφ. Γιάννης Ρίτσος. Κέδρος 1970, σ. 120)

*

Ζήτω η σοσιαλιστική επανάσταση!

Pyotr Vasiliev (1909-1989). Marx, Englels, Lenin, Stalin. 1942

222 έργα ζωγραφικής, 98 καλλιτεχνών,

με τα γεγονότα που συγκλονίζουν τον καπιταλισμό

Σε 12 συνέχειες

6/12

Ολόκληρο το Αφιέρωμα (1-11 και ο Επίλογος με 32 Αφίσες)

*

Σημειώσεις, σχόλια, τεκμηρίωση με στοιχεία καλλιτέχνη, τιτλοφόρηση αρχείων (jpg) και λεζάντες (βλ. σημ. τέλους), μεταφράσεις και λοιπό πληροφοριακό υλικό, Κατάλογος Καλλιτεχνών, επιμέλεια:

Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο

(15 Οκτ. – 30 Νοε. 2017, Οκτ. 2018)

*

ΣΤ.

Ειρήνη και Γη

20 έργα

26 Οκτώβρη: Ο Λένιν ανακοινώνει την εξουσία των Σοβιέτ στην ιστορική Συνδιάσκεψη του Δευτέρου Πανρωσικού Συνεδρίου των Σοβιέτ, στο Ινστιτούτο Σμόλνυ.

1. Vladimir Alexandrovich Serov 1910-1968. Ο Λένιν διακηρύσσει τη σοβιετική εξουσία στο Σμόλνυ, Πετρούπολη 1917. 1954-Oil on canvas 160x123cm. (Σε αυτόν τον πίνακα εικονίζεται με τον Στάλιν. Βλ. και πίνακα 2.)

*

Διάταγμα του ΙΙ Πανρωσικού Συνεδρίου των Σοβιέτ για το σχηματισμό της Κυβέρνησης των Εργατών και των Αγροτών, 26 Οκτωβρίου (8 Νοε.) 1917

Το Ρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ των Εργαζομένων, των Αντιπροσώπων των Στρατιωτών, και των Αγροτών αποφασίζει (rusarchives.ru):

Τη δημιουργία προσωρινής εργατοαγροτικής Κυβέρνησης, ώστε να προχωρήσουμε στη διακυβέρνηση της χώρας, εν αναμονή σύγκλησης της Συντακτικής Συνέλευσης, η οποία θα αναφέρεται στο Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού.Η διαχείριση των διαφόρων κλάδων της δημόσιας ζωής έχει ανατεθεί σε επιτροπές των οποίων η σύνθεση θα πρέπει να εξασφαλίζει την εφαρμογή του προγράμματος που ανακοινώθηκε από το Συνέδριο, σε στενή σύνδεση με τις μαζικές οργανώσεις των εργαζομένων ανδρών και γυναικών, ναυτών, στρατιωτών, αγροτών και εργατών.Η κυβέρνηση ανήκει στο συλλογικό όργανο των προέδρων αυτών των επιτροπών, δηλ.το Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτροπών.

Ο έλεγχος των δραστηριοτήτων των Επιτρόπων του Λαού, και το δικαίωμα ανάκλησής τους ανήκει στο Συνέδριο των Σοβιέτ των Εργατών, των Αγροτών και των Στρατιωτικών Αντιπροσώπων και της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής.

Επί του παρόντος, το Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτρόπων αποτελείται από τα ακόλουθα πρόσωπα:

Πρόεδρος του Συμβουλίου των Λαϊκών Επιτρόπων – Βλαντιμίρ Ουλιάνοφ (Λένιν).
Επαρχιακοί Επίτροποι: Εσωτερικών Υποθέσεων – Α.Ι. Rykov· Γεωργίας – V.P. Milyutin·
Εργασίας – Α.G. Shlyapnikov·
Στρατιωτικών και Ναυτικών Υποθέσεων – Επιτροπή αποτελούμενη από: V.A. Avseenko (Antonov), Ν.V. Krylenko και F.M. Dybenko·
Εμπορίου και Βιομηχανίας – V.P. Nogin·
Δημόσιας Εκπαίδευσης – Α.В. Lunacharsky·
Οικονομικών – Ι.Ι. Skvortsov (Stepanov)·
Εξωτερικών Υποθέσεων – L.D. Bronstein (Τρότσκι)·
Δικαιοσύνης – G.I. Oppokov (Lomov)·
Τροφίμων – I.A. Teodorovich·
Ταχυδρομείων και Τηλεφωνίας – Ν.Π. Avilov (Glebov)·
Πρόεδρος σε Θέματα Εθνικοτήτων – I.Β. Ντζουγκασβίλι (Στάλιν)·
Η θέση του Λαϊκού Επιτρόπου για τις σιδηροδρομικές υποθέσεις δεν αντικαθίσταται προσωρινά.

Το Πρώτο Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτρόπων ή Συμβούλιο των Λαϊκών Κομισάριων (Soviet narodnykh kommissarov -Sovnarkom), που εκλέχτηκε από το Δεύτερο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ

*

2. Vladimir Alexandrovich Serov 1910-1968. Ο Λένιν διακηρύσσει τη σοβιετική εξουσία στο Σμόλνυ, Πετρούπολη 1917. 1954-Oil on canvas 160x123cm. (Σε αυτόν τον πίνακα εικονίζεται με εργάτες. Βλ. και πίνακα 1.)

Μετά το 20^ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος (14-25 Φεβ. 1956), ο Serov διατάχθηκε να μην φαίνεται ο Στάλιν και οι άλλοι πίσω από τον Λένιν, και να τους αντικαταστήσει με εργαζόμενους. Η ιστορική συνεδρίαση του δεύτερου Πανρωσικού Συνεδρίου Σοβιέτ πραγματοποιήθηκε στο Ινστιτούτο Smolny τον Οκτώβριο του 1917.

3. Nikolai Osenev 1909-1983. Η πρώτη λέξη της σοβιετικής εξουσίας (Ειρήνη). 1952

4. Alexander Izrailevich Segal 1905-1970. Το πρώτο διάταγμα της σοβιετικής εξουσίας. 1951

5. Ahmed Ibadullovich Kitaev 1925-1996. Τα πρώτα διατάγματα της σοβιετικής εξουσίας. 1940

6. Vladimir Alexandrovich Serov 1910-1968. Το Διάταγμα για την Ειρήνη. 1957

Το Διάταγμα για την Ειρήνη, 26 Οκτώβρη 1917. Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδας «Ιζβέστια», της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής και του Σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών αντιπροσώπων της Πετρούπολης, στο φύλλο 208 της 27 Οκτώβρη 1917.

Το Διάταγμα για την Ειρήνη (rusarchives.ru), καλεί τις εμπόλεμες δυνάμεις να συνάψουν αμέσως τρίμηνη, τουλάχιστον, ανακωχή για ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και ζητάει την άμεση αποχώρηση της Ρωσίας από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Με αυτό το Διάταγμα η Εργατοαγροτική εξουσία εξέφρασε την αποφασιστικότητά της να υπογράψει αμέσως ειρήνη χωρίς προσαρτήσεις και επανορθώσεις. Το Διάταγμα θεωρεί τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ως το μεγαλύτερο έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα και καλεί τους λαούς και το πιο πρωτοπόρο τμήμα τους, την εργατική τάξη, να επέμβουν στην υπόθεση της πάλης για την ειρήνη στον κόσμο.

Τα μεταγενέστερα διατάγματα των εργαζομένων περιγράφουν μέτρα για οκτάωρη εργασία, κατώτατο μισθό και τη διεύθυνση των εργοστασίων. Η θανατική ποινή καταργείται και πάλι.

*

ΙΙ Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ: Διάταγμα για την Ειρήνη

 

Η εργατοαγροτική κυβέρνηση, βγαλμένη από την επανάσταση της 24-25 του Οκτώβρη και στηριγμένη στα Σοβιέτ των εργατών, στρατιωτών και αγροτών βουλευτών, προτείνει σε όλους τους εμπόλεμους λαούς και στις κυβερνήσεις τους να αρχίσουν αμέσως διαπραγματεύσεις για μια δίκαιη, δημοκρατική ειρήνη.

Δίκαιη η δημοκρατική ειρήνη, που την ποθεί ολόψυχα η συντριπτική πλειοψηφία των εξαντλημένων, βασανισμένων και τυραννισμένων από τον πόλεμο εργατών και εργαζόμενων τάξεων όλων των εμπόλεμων χωρών -ειρήνη, που οι Ρώσοι εργάτες και αγρότες την απαιτούσαν με τον πιο κατηγορηματικό και επίμονο τρόπο ύστερα από την ανατροπή της τσαρικής μοναρχίας- τέτοια ειρήνη η κυβέρνηση θεωρεί την άμεση ειρήνη χωρίς προσαρτήσεις (δηλαδή χωρίς αρπαγή ξένων εδαφών, χωρίς βίαιη ενσωμάτωση ξένων εθνοτήτων) και χωρίς επανορθώσεις.

Η κυβέρνηση της Ρωσίας προτείνει σε όλους τους εμπόλεμους λαούς να κλείσουν αμέσως τέτοια ειρήνη και δηλώνει πως είναι έτοιμη να προβεί αμέσως τώρα, χωρίς την παραμικρή αναβολή, σε κάθε αποφασιστική ενέργεια για την τελική επικύρωση όλων των όρων αυτής της ειρήνης από τις πληρεξούσιες συνελεύσεις των λαϊκών αντιπροσώπων όλων των χωρών και όλων των εθνών.

Λέγοντας προσάρτηση ή αρπαγή ξένων εδαφών η κυβέρνηση εννοεί, σύμφωνα με την περί δικαίου αντίληψη της δημοκρατίας γενικά και των εργαζόμενων τάξεων ειδικά, κάθε ενσωμάτωση σ’ ένα μεγάλο ή ισχυρό κράτος μιας μικρής ή αδύνατης εθνότητας, χωρίς την εκφρασμένη ρητά, καθαρά και ελεύθερα συγκατάθεση και επιθυμία αυτής της εθνότητας, άσχετα από το πότε έγινε αυτή η βίαιη ενσωμάτωση, άσχετα επίσης από το βαθμό ανάπτυξης ή καθυστέρησης αυτού του έθνους που το προσαρτούν με τη βία ή το κατακρατούν με τη βία μέσα στα σύνορα ορισμένου κράτους. Άσχετα, τέλος, από το αν το έθνος αυτό ζει στην Ευρώπη ή σε μακρινές υπερπόντιες χώρες.

Αν οποιοδήποτε έθνος κατακρατείται με τη βία μέσα στα σύνορα ορισμένου κράτους, αν, παρά την εκφρασμένη επιθυμία του έθνους αυτού –αδιάφορο αν η επιθυμία έχει εκφραστεί στον Τύπο, σε λαϊκές συνελεύσεις, σε αποφάσεις των κομμάτων ή με ξεσηκώματα και εξεγέρσεις ενάντια στην εθνική καταπίεση- δεν του παραχωρείται το δικαίωμα να λύσει με ελεύθερες εκλογές, αφού αποχωρήσουν όλα τα στρατεύματα του έθνους που προσαρτά ή γενικά του ισχυρότερου έθνους και χωρίς τον παραμικρότερο καταναγκασμό, το ζήτημα των μορφών της κρατικής του υπόστασης, σε τέτοια περίπτωση η ενσωμάτωσή του είναι προσάρτηση, δηλαδή κατάκτηση και καταναγκασμός.

Η κυβέρνηση θεωρεί σαν το μεγαλύτερο έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα τη συνέχιση αυτού του πολέμου για το μοίρασμα ανάμεσα στα ισχυρά και πλούσια έθνη των αδύνατων εθνών που έχουν κατακτήσει, και δηλώνει επίσημα πως είναι αποφασισμένη να υπογράψει αμέσως τους όρους μιας ειρήνης, η οποία θα βάλει τέρμα σ’ αυτό τον πόλεμο, με βάση τις αρχές που αναφέραμε και που είναι εξίσου δίκαιες για όλους, χωρίς εξαίρεση, τους λαούς.

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση δηλώνει ότι  τους πιο πάνω όρους ειρήνης δεν τους θεωρεί καθόλου τελεσιγραφικούς, δηλαδή δέχεται να συζητήσει και οποιουσδήποτε άλλους όρους ειρήνης, επιμένοντας μόνο στο να προταθούν όσο το δυνατό πιο γρήγορα από οποιαδήποτε εμπόλεμη χώρα και να διατυπωθούν με τη μεγαλύτερη σαφήνεια, έτσι που να αποκλείεται εντελώς κάθε διφορούμενο σημείο και κάθε μυστικότητα κατά την πρόταση των όρων της ειρήνης.

Η κυβέρνηση καταργεί τη μυστική διπλωματία, εκφράζοντας από την πλευρά της τη σταθερή απόφασή της να διεξαγάγει όλες τις διαπραγματεύσεις εντελώς ανοιχτά μπροστά σε όλο το λαό, αρχίζοντας αμέσως τη δημοσίευση όλων των μυστικών συμφώνων που έχει επικυρώσει ή συνάψει η κυβέρνηση των τσιφλικάδων και των καπιταλιστών από το Φλεβάρη ως τις 25 του Οκτώβρη 1917. Η κυβέρνηση δηλώνει ότι ακυρώνει απόλυτα και αμέσως όλες τις διατάξεις που περιέχουν τα μυστικά αυτά σύμφωνα, στο μέτρο που οι διατάξεις αυτές αποβλέπουν, όπως συνέβαινε στις περισσότερες περιπτώσεις, στο να εξασφαλίσουν ωφελήματα και προνόμια στους Ρώσους τσιφλικάδες και καπιταλιστές, στο να διατηρήσουν ή να αυξήσουν τις προσαρτήσεις που έκαναν οι μεγαλορώσοι.

Απευθυνόμενη στις κυβερνήσεις και στους λαούς όλων των χωρών με την πρόταση να αρχίσουν αμέσως  ανοιχτές διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ειρήνης, η κυβέρνηση δηλώνει από την πλευρά της πως είναι έτοιμη να διεξαγάγει αυτές τις διαπραγματεύσεις τόσο με αλληλογραφία και με τον τηλέγραφο, όσο και με διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους αντιπροσώπους των διάφορων χωρών ή σε διάσκεψη αυτών των αντιπροσώπων. Για να διευκολύνει τις διαπραγματεύσεις αυτές η κυβέρνηση διορίζει έναν πληρεξούσιο αντιπρόσωπό της στις ουδέτερες χώρες.

Η κυβέρνηση προτείνει σε όλες τις κυβερνήσεις και στους λαούς όλων των εμπόλεμων χωρών να συνάψουν αμέσως ανακωχή και δηλώνει πως θεωρεί από την πλευρά της επιθυμητό να συναφθεί η ανακωχή αυτή τουλάχιστον για 3 μήνες, δηλαδή για χρονικό διάστημα εντελώς αρκετό τόσο για να διεξαχθούν οι διαπραγματεύσεις ειρήνης με συμμετοχή των αντιπροσώπων όλων χωρίς εξαίρεση των λαών ή των εθνών που πήραν μέρος στον πόλεμο ή που αναγκάστηκαν να πάρουν μέρος σ’ αυτόν, όσο και για να συγκληθούν πληρεξούσιες συνελεύσεις των αντιπροσώπων των λαών σε όλες τις χώρες για την οριστική επικύρωση των όρων ειρήνης.

Κάνοντας αυτή την πρόταση ειρήνης στις κυβερνήσεις και στους λαούς όλων των εμπόλεμων χωρών, η Προσωρινή εργατοαγροτική κυβέρνησης της Ρωσίας απευθύνεται επίσης ιδιαίτερα στους συνειδητούς εργάτες των τριών πιο προηγμένων εθνών της ανθρωπότητας, των πιο μεγάλων κρατών που παίρνουν μέρος στο σημερινό πόλεμο: της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας. Οι εργάτες των χωρών αυτών έχουν προσφέρει τις μεγαλύτερες υπηρεσίες στην υπόθεση της προόδου και του σοσιαλισμού: τα μεγάλα παραδείγματα του κινήματος των χαρτιστών στην Αγγλία, μια σειρά επαναστάσεις κοσμοϊστορικής σημασίας που έκανε το γαλλικό προλεταριάτο, τέλος, ο ηρωικός αγώνας ενάντια στον έκτακτο νόμο στη Γερμανία και η δημιουργία μαζικών προλεταριακών οργανώσεων στη Γερμανία ύστερα από μακρόχρονη, επίμονη, πειθαρχική δουλειά που αποτελεί υπόδειγμα για τους εργάτες όλου του κόσμου. Όλα αυτά τα πρότυπα προλεταριακού ηρωισμού και ιστορικής δημιουργίας αποτελούν για μας την εγγύηση ότι οι εργάτες των χωρών αυτών θα καταλάβουν ότι τα καθήκοντα που επωμίζονται τώρα είναι η λύτρωση της ανθρωπότητας από τις φρίκες του πολέμου και από τις συνέπειές του, ότι οι εργάτες αυτοί με την ολόπλευρη, αποφασιστική και ανεπιφύλακτη ενεργητική δράση τους θα μας βοηθήσουν να φέρουμε σε αίσιο πέρας το έργο της ειρήνης και μαζί το έργο της απελευθέρωσης των εργαζόμενων και εκμεταλλευόμενων μαζών του πληθυσμού από κάθε σκλαβιά και από κάθε εκμετάλλευση.

26 Οκτώβρη 1917

(Πηγή: http://1917.antapocrisis.gr/1917/10/26/)

*

7. Vladimir I. Nekrasov 1924-1998. Το Διάταγμα για την Ειρήνη

8. Vladimir Alexandrovich Serov 1910-1968. Το Διάταγμα για τη Γη. 1957

Το φύλλο αρ. 209 της εφημερίδας «Ιζβέστια», της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής και του Σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών αντιπροσώπων της Πετρούπολης, στις 28 Οκτώβρη 1917, με το Διάταγμα για τη Γη.

Το Διάταγμα για τη Γη (rusarchives.ru) καταργεί την ιδιοκτησία και αναδιανέμει τη γη μεταξύ των αγροτών. Στην εισήγησή του, ο Λένιν αναφέρει: «Η κυβέρνηση της Εργατοαγροτικής Επανάστασης πρέπει πρώτα πρώτα να λύσει το ζήτημα της γης, ζήτημα που μπορεί να καθησυχάσει και να ικανοποιήσει τις τεράστιες μάζες της αγροτικής φτωχολογιάς» («Άπαντα», τόμ. 35, σελ. 23, εκδ. Σύγχρονη Εποχή).

*

ΙΙ Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ: Διάταγμα για τη Γη

 

1) Η ιδιοκτησία γης των τσιφλικάδων καταργείται αμέσως χωρίς καμία αποζημίωση.

2) Τα κτήματα των τσιφλικάδων,  όπως και όλη η γη που ανήκει στην αυτοκρατορική οικογένεια, στα μοναστήρια, στις εκκλησίες, μαζί με όλα τα σύνεργα και ζώα εργασίας, όλα τα κτίρια των αγροκτημάτων και όλα τα εξαρτήματά τους μπαίνουν στη διάθεση των επαρχιακών επιτροπών γης και των νομαρχιακών Σοβιέτ των αγροτών βουλευτών, ως τη σύγκληση της Συντακτικής Συνέλευσης.

3) Κάθε φθορά της δημευμένης περιουσίας, που από σήμερα ανήκει σε όλο το λαό, θεωρείται βαρύ έγκλημα που τιμωρείται από το επαναστατικό δικαστήριο. Τα νομαρχιακά Σοβιέτ των αγροτών βουλευτών παίρνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να τηρηθεί αυστηρότατη τάξη κατά τη δήμευση  των κτημάτων των τσιφλικάδων, για να καθοριστεί πόση έκταση γης και ποια ακριβώς γη υπόκειται σε δήμευση, για να γίνει ακριβής καταγραφή όλης της δημευόμενης περιουσίας και για να διαφυλαχτούν με τη μεγαλύτερη επαναστατική αυστηρότητα τα αγροτικά νοικοκυριά που περνούν στο λαό μαζί με όλα τα κτίρια, τα εργαλεία, τα ζώα, τα αποθέματα τροφίμων κτλ.

4) Σαν οδηγός για την πραγμάτωση των μεγάλων αγροτικών μετασχηματισμών, ως την οριστική λύση τους από τη Συντακτική Συνέλευση, πρέπει στο εξής να χρησιμεύσει παντού η παρακάτω εντολή των αγροτών που έχει διατυπωθεί από τη Συντακτική επιτροπή της εφημερίδας «Ιζβέστιγια του Πανρωσικού Σοβιέτ των Αγροτών Βουλευτών» με βάση τις 242 τοπικές εντολές των αγροτών και που δημοσιεύτηκε στο φύλ. αρ. 88 της εφημερίδας αυτής (Πετρούπολη, αρ. φύλ. 88, 19 του Αυγούστου 1917).

ΕΝΤΟΛΗ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ

« Το ζήτημα της γης, σε όλη την έκτασή του, μπορεί να λυθεί μονάχα από μια παλλαϊκή Συντακτική Συνέλευση.

Η πιο δίκαιη λύση του ζητήματος της γης θα είναι η παρακάτω:

1. Το δικαίωμα της ατομικής ιδιοκτησίας γης καταργείται για πάντα. Η γη δεν μπορεί ούτε να πουλιέται, ούτε να αγοράζεται, ούτε να νοικιάζεται ή να υποθηκεύεται, ούτε να απαλλοτριώνεται με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

Όλη η γη: η γη που ανήκει στο κράτος, στην αυτοκρατορική οικογένεια, στο στέμμα, στα μοναστήρια, στην εκκλησία, η παραχωρημένη γη, η γη που μεταβιβάζεται κληρονομικά, η γη που ανήκει στην ατομική ιδιοκτησία, στο δημόσιο και στους αγρότες κτλ. απαλλοτριώνεται χωρίς αποζημίωση, μετατρέπεται σε παλλαϊκή περιουσία και περνάει στη χρήση όλων αυτών που τη δουλεύουν.Στα πρόσωπα που ζημιώνονται από την ανατροπή των περιουσιακών σχέσεων αναγνωρίζεται μονάχα το δικαίωμα να παίρνουν βοήθημα από το δημόσιο για το χρονικό διάστημα που χρειάζεται για να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες ζωής.

2. Όλα τα πλούτη του υπεδάφους: μεταλλεύματα, πετρέλαιο, κάρβουνο, αλάτι κτλ. καθώς και τα δάση και τα νερά που έχουν πανκρατική σημασία, περνάνε στην αποκλειστική χρήση του κράτους. Όλα τα μικρά ποτάμια, λίμνες, δάση κτλ. περνάνε στη χρήση των Κοινοτήτων, με τον όρο ότι θα τα διαχειρίζονται τα τοπικά όργανα αυτοδιοίκησης.

3. Τα κτήματα με ανώτερο αγροτεχνικό επίπεδο: κήποι, φυτείες, φυτώρια, δενδροκομεία, θερμοκήπια κτλ. δεν υπόκεινται σε διανομή, αλλά μετατρέπονται σε πρότυπα νοικοκυριά και παραδίνονται στην αποκλειστική χρήση του κράτους ή των Κοινοτήτων ανάλογα με το μέγεθος και τη σημασία τους. Η γη που βρίσκεται γύρω από τα σπίτια μαζί με τα περιβόλια τους και τους λαχανόκηπους, και στην πόλη και στο χωριό, παραμένει στη χρήση των σημερινών κατόχων της. Το μέγεθος των κομματιών αυτών και το μέγεθος του φόρου για τη χρήση τους καθορίζεται με νόμο.

4. Τα ιπποφορβεία, οι δημόσιες και ιδιωτικές εγκαταστάσεις εκτροφής ζώων και πτηνών καλής ράτσας κτλ. δημεύονται, μετατρέπονται σε παλλαϊκή περιουσία και περνούν στην αποκλειστική χρήση του κράτους είτε της Κοινότητας, ανάλογα με το μέγεθος και τη σημασία τους. Το ζήτημα της αποζημίωσης υπόκειται στην κρίση της Συντακτικής Συνέλευσης.

5. Όλα τα εργαλεία και τα ζώα της γης που δημεύεται περνάνε χωρίς αποζημίωση στην αποκλειστική χρήση του κράτους ή της Κοινότητας, ανάλογα με το μέγεθος και τη σημασία τους. Η δήμευση των εργαλείων και των ζώων δεν αφορά τους αγρότες που έχουν λίγη γη.

6. Δικαίωμα χρήσης της γης αποκτούν όλοι οι πολίτες του ρωσικού κράτους (χωρίς διάκριση φύλου) που επιθυμούν να την καλλιεργήσουν μόνοι τους με τη δουλειά τους, με τη βοήθεια της οικογένειάς τους ή συντροφικά, και μονάχα για όσο διάστημα είναι σε θέση να την καλλιεργούν. Δεν επιτρέπεται η χρησιμοποίηση μισθωτής εργασίας.

Σε περίπτωση ανικανότητας για εργασία ενός μέλους της αγροτικής Κοινότητας επί 2 χρόνια, η αγροτική Κοινότητα έχει την υποχρέωση να τον βοηθήσει σ’ αυτό το διάστημα, καλλιεργώντας από κοινού τα χωράφια του, ώσπου να αποκατασταθεί η ικανότητά του για εργασία.

Οι γεωργοί, που είτε από γεράματα είτε από αναπηρία έχασαν για πάντα τη δυνατότητα να καλλιεργούν προσωπικά τη γη, χάνουν το δικαίωμα χρήσης της, σε αντάλλαγμα όμως παίρνουν σύνταξη από το κράτος.

7. Η χρήση της γης πρέπει να είναι ίση, δηλαδή η γη κατανέμεται στους εργαζόμενους ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες, με μέτρο την εργασία ή την κατανάλωση.

Οι μορφές χρήσης της γης πρέπει να είναι εντελώς ελεύθερες: χωριστά αγροτικά νοικοκυριά, αγροκτήματα, κοινοτικά νοικοκυριά, συνεταιριστικά, όπως θα αποφασίζουν τα ίδια τα χωριά και οι συνοικισμοί.

8. Όλη η γη, ύστερα από την απαλλοτρίωσή της, γίνεται περιουσία όλου του λαού. Τη διανομή της ανάμεσα στους εργαζόμενους τη ρυθμίζουν τα τοπικά και κεντρικά όργανα αυτοδιοίκησης, αρχίζοντας από τις Κοινότητες των χωριών και των πόλεων, που είναι δημοκρατικά οργανωμένες χωρίς διάκριση κοινωνικής θέσης, και τελειώνοντας με τους κεντρικούς οργανισμούς των περιοχών.

Η γη υπόκειται σε περιοδικές αναδιανομές ανάλογα με την αύξηση του πληθυσμού και το ανέβασμα της παραγωγικότητας και του αγροτεχνικού επιπέδου της αγροτικής οικονομίας.

Κατά την αλλαγή των συνόρων των κλήρων ο πρωταρχικός πυρήνας του κλήρου πρέπει να μένει άθικτος.

Η γη των προσώπων, που παύουν να είναι μέλη της Κοινότητας, επιστρέφεται στο απόθεμα γης, δικαίωμα όμως προτεραιότητας να πάρουν τον κλήρο των μελών που έφυγαν έχουν οι πιο στενοί συγγενείς τους ή τα πρόσωπα που υποδείχνουν αυτά τα πρώην μέλη.

Η αξία των λιπασμάτων και των εγγειοβελτιωτικών έργων (ριζικές βελτιώσεις), που έχει καταβληθεί για τη γη, εφόσον δεν έχει χρησιμοποιηθεί ως τη μέρα που ο κλήρος επιστρέφεται στο απόθεμα γης, πρέπει να πληρώνεται.

Αν σε ορισμένα μέρη αποδειχτεί ότι το απόθεμα γης που υπάρχει δεν επαρκεί για να ικανοποιηθεί όλος ο ντόπιος πληθυσμός, τότε ο παραπανίσιος πληθυσμός πρέπει να μετοικήσει.

Την οργάνωση της μετοίκησης, καθώς και τα έξοδα για τη μετοίκηση και τον εφοδιασμό με εργαλεία κτλ. πρέπει να τα αναλάβει το κράτος.

Η μετοίκηση γίνεται με την εξής σειρά: πρώτα οι ακτήμονες αγρότες που επιθυμούν να μετοικήσουν, ύστερα τα μέλη της Κοινότητας που δεν είναι εντάξει, οι λιποτάκτες κτλ. και τέλος με κλήρο ή με συγκατάθεση».

Η εντολή αυτή που εκφράζει την κατηγορηματική θέληση της τεράστιας πλειοψηφίας των συνειδητών αγροτών όλης της Ρωσίας, ανακηρύσσεται προσωρινός νόμος, που ως τη σύγκληση της Συντακτικής Συνέλευσης θα εφαρμόζεται –ανάλογα με τις δυνατότητες– αμέσως και σε ορισμένα σημεία του με την απαραίτητη σειρά που θα καθορίζεται από τα νομαρχιακά Σοβιέτ των αγροτών βουλευτών.

5) Η γη των απλών αγροτών και των απλών κοζάκων δεν δημεύεται.

26 Οκτώβρη 1917- 2ο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ

(Πηγή: https://1917.antapocrisis.gr/1917/10/26/)

*

9. Georgy Konstantinovich Savitsky 1887-1949. Πρώτες μέρες της Οκτωβριανής Επανάστασης. 1949

*

10. Bozhiy Mikhail Mikhailovich 1911-1990. Το Διάταγμα για την Ειρήνη. 1957

Στριφογυρίζει φίδι ο δρόμος.
Σπίτια στο μάκρος του φιδιού…

11. Nina Fedorovna Korotkova 1904-1999. Krasnogvardeyka (Το κορίτσι από την Κρασνογκβαρντεΐσκαγια, περιοχή στα νότια της διοικητικής περιφέρειας της Μόσχας)

…Κι είναι δικός μου αυτός ο δρόμος
κι είναι δικιά μου η ζεστασιά κάθε σπιτιού.

Μαγιακόβσκη: Καλά Πάμε – Το Ποίημα του Οχτώβρη, 1926 – 1927
(Μτφ. Γιάννης Ρίτσος. Κέδρος 1970, σ. 119)

*

12. Viktor Mikhailovich Oreshnikov 1904-1987. Στο Αρχηγείο για την Άμυνα της Πετρούπολης. Nov. 1917. 1949

13. Vladimir Alexandrovich Serov 1910-1968. Νέα από το χωριό. 1959

14. Dmitry Kardovsky 1866-1943. Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτρόπων, Δεκ. 1917 και Ιαν. 1918 υπό την προεδρία του Λένιν. 1927

15. Nikolai Pavlovich Tolkunov 1917-1996. Το Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτρόπων δίνει στον Dzerzhinsky διάταγμα για την οργάνωση της Cheka. 7 Dec. 1917 – Καθιστός ο Σβερντλόφ.

Cheka (ή VCheKa): Πανρωσική Επιτροπή έκτακτης ανάγκης για την Καταπολέμηση της Αντεπανάστασης και του Σαμποτάζ. Ιδρύθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 1917 (με το παλιό ημερολόγιο) και τελούσε υπό την εποπτεία του Συμβουλίου Λαϊκών Επιτρόπων της Ρωσικής Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Σοβιετικής Δημοκρατίας (ΡΣΟΣΔ) και υπό την ηγεσία του Felix Dzerzhinsky (1877-1926).

16. Alexander Alexandrovich Deyneka 1899-1969. Αριστερός βηματισμός. 1941-Oil on canvas 140x330cm. The State Literature Museum Moscow Russia

17. Efanov Vasily Prokofievich 1900-1978. Λένιν και Γκόρκυ στο Γκόρκυ. 1950-1960-Oil on canvas 86x124cm

18. Alexander Alexandrovich Deyneka 1899-1969. Η Άμυνα της Πετρούπολης. 1928

19. Ivan Alekseevich Vladimirov 1869-1947. Λιμός. 1919

*

Περίοδος Εμφυλίου, Νοέμβριος 1917 – Οκτώβριος 1922, ανάμεσα στους Κόκκινους Επαναστάτες και στους Λευκούς θιασώτες της μοναρχίας, του καπιταλισμού και των διαφόρων σοσιαλιστικών μορφωμάτων του οπορτουνισμού.

20. Mikhail Mikhailovich Bozhiy 1911-1990. Ο Στάλιν στον Εμφύλιο πόλεμο. Nov. 1917-Oct. 1922. Oil on canvas 110×148.5cm. 1950

Τη γης
που ο αγέρας της είναι γλυκύς
σαν το σιρόπι
μπορείς να τήνε παρατήσεις, να την κάνεις τσέρκι ή τόπι.
Όμως τη γης που πάγωσες μαζί της στο πέρασμα τέτοιων χειμώνων
ποτέ σου δε θα πάψεις να την αγαπάς στους αιώνες των αιώνων.
[…]
Εγώ τη γης ετούτη την αγαπώ βαθιά.
Μπορεί κανένας να ξεχάσει
το πού και πότε χόντραινε προγούλια και κοιλιά,−
όμως τη γης όπου μαζί της έχει πεινάσει
δε θα μπορέσει ποτέ πια
να την ξεχάσει!

Μαγιακόβσκη: Καλά Πάμε – Το Ποίημα του Οχτώβρη, 1926 – 1927
(Μτφ. Γιάννης Ρίτσος. Κέδρος 1970, σσ. 111, 115-116)

(Συνεχίζεται)

___________

Σημείωση:

Το αφιέρωμα είχε ετοιμαστεί για την Κατιούσα, σαν ελάχιστος φόρος τιμής στα 100 χρόνια της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Τεχνικοί λόγοι δεν επέτρεψαν τη δημοσίευσή του.

Φέτος, πρώτη επέτειο της δεύτερης 100ετίας, ο κόκκινος ήλιος με τον οποίον ο ρωσικός λαός έδιωξε τα επίγεια σκοτάδια εξακολουθεί να φωτίζει και να ζεσταίνει τον κόσμο της δουλειάς, τυφλώνοντας την αστική τάξη που ζει εις βάρος του.

Η Επανάσταση δεν καταθέτει ποτέ τα όπλα!

Απ’ τους μεσημβρινούς αναπηδώντας
κι απ’ τους θόλους του Άτλαντα
αφρίζει
κι αντιλαλεί ο χρυσόδετος ανεμοστρόβιλος:
φράγκα
δολάρια
ρούβλια
κορώνες
γιέν
μάρκα.

Οι μεγαλοφυΐες, oι πόρνες, τ’ άλογα και τα βιολιά
κι οι ελέφαντες
και τα μικροζητήματα της ζωής,
όλα εκεί μέσα πνίγονται.
Αυτός ο γλοιώδης θόρυβος
στουμπώνει το λαρύγγι
και τα ρουθούνια.

*

Μεις, με τη δόξα, θα λογαριαστούμε αλλιώς, −
δικιά μας δα κι αυτή μάς έχει λάχει –
ας γίνει για όλους μας ένα μνημείο κοινό
ο σοσιαλισμός
που εδραιώσαμε στη μάχη.

Μαγιακόβσκη, Ο Άνθρωπος – Μ’ όλη μου τη φωνή
(Μτφ. Γιάννης Ρίτσος. Κέδρος 1970, σσ. 61, 129-130)

* * *

Οι πίνακες προέρχονται από δεκάδες διαδικτυακές πηγές –επίσημες ή ανεπίσημες– σε ελεύθερη χρήση.

Τα πρωτογενή ηλεκτρονικά αρχεία (jpg), μετά την τεκμηρίωσή τους (σε πολλές περιπτώσεις τα στοιχεία δεν ήταν διαθέσιμα), τιτλοφορήθηκαν στην Αγγλική με όνομα και χρονολογίες καλλιτέχνη, χρονολογία-υλικό-διαστάσεις έργου (όπου υπήρχαν ή έγινε κατορθωτό να βρεθούν).

Βασικός στόχος ήταν ο άμεσος εντοπισμός των έργων σπουδαίων καλλιτεχνών που κατέγραψαν τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση, ώστε να δίνουν το ερέθισμα για περαιτέρω αναζήτηση.

Στις λεζάντες των πινάκων (που συμπίπτουν με την τιτλοφόρηση των ηλεκτρονικών αρχείων) μένουν αμετάφραστα, για οικονομία χρόνου, τα ονόματα των καλλιτεχνών και τα τεχνικά στοιχεία του πίνακα.

Στις ρωσικές πηγές σημαντική υπήρξε η μεταφραστική συμβολή της συντρόφισσας Ναυσικάς Τόλια.

Το υλικό ταξινομήθηκε σε ενότητες με βάση την ταυτότητα του έργου ή/και τις χρονολογίες των ιστορικών γεγονότων. Σε ελάχιστες (2-3) περιπτώσεις δεν βρέθηκαν στοιχεία του καλλιτέχνη (όνομα κλπ).

Ευπρόσδεκτη η όποια επισήμανση για λάθη και παραλείψεις.

(Ολοκληρώνεται σε 12 συνέχειες: 6/12)

Μπ. Ζ., 15 Οκτ. – 30 Νοε. 2017 και Οκτ. 2018

*

*