Η Πολιτισμική Απολέπιση

Ο Ξαρχάκος, λες και βγαλμένος ως μικρόσωμος γίγαντας από ένα υπέροχο μελανόμορφο αγγείο, αντιδώρησε στο ΚΚΕ μια λέξη, ξεχασμένη ως στοιχείο της ίδιας της ομορφιάς, του κάλλους. Είπε ότι είναι το μόνο κόμμα ικανό για την Υπέρβαση. Δεν υπερέβαλε. Φώτισε σε κατασκότεινους καιρούς, την ειλικρινή, επίμονη, υπομονετική, βαθιά ανταποδοτική, και έμπρακτη  μεγάλη αγάπη των κομμουνιστών για την Τέχνη. Αυτήν που πηγάζει κι επιστρέφει σε τούτον τον αξιόμαχο ελληνικό λαό, ακόμα κι όταν οι πολιτισμικοί του θησαυροί και τα αισθητικά του κριτήρια χάνονται κάτω από μια επιδερμίδα,  από φαιόγκριζα σκληρά λέπια μιας ισοπεδωτικής εμπορευματοποιημένης και κακάσχημης υποκουλτούρας. Ειδικά στη μουσική είναι σαν το ΚΚΕ να αντιστέκεται στο συνονθύλευμα του ήχου Τικ Τοκ, επιμένοντας στον ήχο τικ τακ της καρδιάς μας.

Αυτή την πολιτική θέση και δράση, που τη βλέπεις και τη ζεις παντού, ανοιχτά και γενναιόδωρα, αλλά και τολμηρά είναι η αλήθεια, από τα αφιερώματα στο Χατζηδάκι  και στον Μπρέχτ, ως τον Μαρκόπουλο και τον Ξαρχάκο, στα φεστιβάλ της ΚΝΕ, τις εκδηλώσεις και τους διαγωνισμούς εικαστικών τεχνών, τις εκθέσεις, τα λευκώματα, τα ντοκυμαντέρ, ως τα στέκια  Πολιτισμού και το καφενείο της Σύγχρονης Εποχής, εγώ τα βλέπω ωσάν Απολέπιση. Μεγάλη υπόθεση να συμπεριλαμβάνεται στην πολιτική  οντολογία και πρακτική ενός κόμματος,  το ξελέπιασμα του ψαριού, με το οποίο χορταίνει ένας σπρωγμένος στην επιβίωση με όρους καπιταλιστικής σαπίλας και βαρβαρότητας, κι επομένως ασχήμιας, λαός. Στη γεωλογία μάλιστα, η απολέπιση είναι η αφαίρεση των σαθρών επιφανειακών πετρωμάτων μιας διαβρωμένης  επιφάνειας της γης, για να αναδειχθούν πολύτιμα υποκείμενα πετρώματα μεγάλης αξίας, όπως για παράδειγμα η ενορχηστρωτική ιδιοφυΐα του Σταύρου.

Γράφονται λιγότερα απ’ όσα περίμενα αλλά και ωραιότερα και πιο στοχαστικά απ’ αυτά που φανταζόμουν, γι’ αυτήν  την πραγματική προσφορά του ΚΚΕ στον πολιτισμό για το λαό. Όπως το να λέει κάποιος, καθόλου Κομμουνιστής, ότι πήγε μόνος του στο ΣΕΦ, και δεν αισθάνθηκε καθόλου μόνος του, απ’ την ώρα που έφτασε ως την ώρα που έφυγε, πλήρης και ευδαίμων και χορτασμένος από την ομορφιά του κόσμου τούτου.

Αυτή η πολιτισμική απολέπιση, και ως πολιτική επιλογή αλλά και ως ικανότητα του ΚΚΕ, ούτε εκτιμάται, ούτε αποτιμάται σε εκλογικά οφέλη. Είναι διαχρονικά υλοποιητική της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ή και του ταλέντου απ’ τους….εμπόρους λαών τε και ψυχών. Κρίνεται ιστορικά. Νεαροποιεί τις πληγές που δεν κλείνουν, όπως κάνουν οι καλύτεροι χειρουργοί, για να επιταχύνουν την ανάρρωση, για να ξορκίσουν το κακό των τραυμάτων. Δεν είναι λίγη. Δεν είναι πολλή. Δεν είναι μεγάλη  ή μικρή. Αυτή η απολέπιση είναι αναγκαιότητα, και ακριβό  βάλσαμο, κι απλά ωραία πολιτική επιλογή.

Λιάνα Κανέλλη
Βουλευτής ΚΚΕ Ά Αθηνών

Αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα “Τα Νέα του Σαββατοκύριακου” 21-22 Γενάρη 2023