7+1 ταινίες για τις 7 και βάλε δεκαετίες της Μπάρμπρα Στρέιζαντ

Σήμερα έχει γενέθλια και εμείς αποφασίσαμε να της αφιερώσουμε όχι ένα αλλά δυο κείμενα. Ένα για την μουσική της καριέρα και ένα για την καριέρα της στην μεγάλη οθόνη. Ξεχωρίσαμε 7 ταινίες μια που έχει συμπληρώσει επτά και διανύει την όγδοη δεκαετία της ζωής της και voila σαν τις δίνουμε απλόχερα.

Η αγαπημένη Μπάρμπρα Στρέιζαντ λεγόταν στην πραγματικότητα Μπάρμπαρα όπως όλες οι άλλες κοινές Μπάρμπαρες εκεί έξω. Αυτό δεν της άρεσε καθόλου και επέλεξε να το αλλάξει και καλά έκανε διότι δεν μοιάζει με καμία άλλη Μπάρμπαρα εκεί έξω, γιατί λοιπόν να μην ξεχωρίσει και σε αυτό;

7 αγαπημένες ταινίες που την είδαμε, την θαυμάσαμε, κλάψαμε και γελάσαμε μαζί της βρίσκονται ακριβώς κάτω από αυτές τις γραμμές και εσείς δεν έχετε παρά να μας ακολουθήσετε.

1. Τα καλύτερα μας χρόνια

Εναλλακτικός τίτλος θα μπορούσε να ήταν ”Κλάψτε μέχρι τα μάτια σας να πεταχτούν από τις κόγχες”. Αλλά δεν έχουν φαντασία εκεί στο Χόλιγουντ και δεν το σκέφτηκαν. Ένα ζευγάρι, η Εβραία μαρξίστρια Κέιτι και ο κομφορμιστής Χάμπελ συναντιούνται στο πανεπιστήμιο και αντιπαθούν ο ένας τον άλλο σφόδρα. Πως να ταιριάξει μια -στο περίπου- κομμουνίστρια με έναν τέρμα απολιτίκ; Και όμως, στο Χόλιγουντ ταιριάζουν και η αιτία είναι ο Θεός έρωτας που είναι θεόστραβος.

Ερωτεύονται, παντρεύονται, χωρίζουν και μας χαρίζουν μια από τις πιο μελαγχολικές τελευταίες σκηνές χωρισμού.

Αυτή η ατάκα κόλαφος:

–Είναι υπέροχο το κορίτσι σου ”Χάμπελ” (όπου Χάμπελ το αντίστοιχο όνομα του αγοριού που θέλετε)

Αν με δείτε στο δρόμο και έχετε παίξει και εσείς τις υπεράνω, λέγοντας τα καλύτερα λόγια για την γκόμενα που είδατε να κουβαλάει το αντικείμενο του πόθου σας μαζί του, ελάτε να κάνουμε ένα high-five εμείς οι αξιοπρεπείς.

2. Ένα αστέρι γεννιέται 

Πρόκειται για την τρίτη προσαρμογή της ταινίας ”Ένα αστέρι γεννιέται” , την τέταρτη αν μετρήσουμε την ταινία ”What price Hollywood?”, την πέμπτη αν μετρήσουμε την ταινία ”Η αγάπη μας” με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ένας αυτοκαταστροφικός  ροκ σταρ τραγουδιστής/στιχουργός με ονόματι Τζον Νόρμαν Χάουαρντ που μεθοκοπά ολημερίς, γνωρίζει την τραγουδίστρια Έσθερ και ερωτεύονται. Σιγά σιγά από δευτεράντζα τραγουδίστρια σε τοπικά μπαρ γίνεται διάσημη τραγουδίστρια στο πλάι του και πρώτο όνομα στην μαρκίζα. Αυτός βουλιάζει μαζί με την καριέρα του ενώ τραγουδά ”Τι ήσουνα; Τι ήσουνα; Μια παξιμαδοκλέφτρα, και τώρα που σε πήρα εγώ παίρνεις Γκράμμυ, άτιμη”… Κάπως έτσι σε αγγλική βερσιόν.

Τελικά, ο τύπος σκοτώνεται σε τροχαίο και εκείνη του συγχωρεί τα πάντα και του αφιερώνει και το βραβείο της στην μνήμη του. Στην βερσιόν με την Αλίκη αν δεν κάνω λάθος χορεύουν επί σκηνής όλοι οι πρωταγωνιστές μονιασμένοι (εκτός απο την Κατερίνα Χέλμη).

3. Υentl

Η ταινία επικεντρώνεται σε μια μικρή Εβραιοπούλα που ονειρεύεται να σπουδάσει το ιερό βιβλίο των Εβραίων, το Ταλμούδ το 1914. Σε μια συντηρητική εποχή και μέσα σε μια πιο συντηρητική κουλτούρα μόνο αν είσαι άνδρας μπορείς να το καταφέρεις αυτό και έτσι η μικρή Εβραιοπούλα, ντύνεται άνδρας και δανείζεται το όνομα του νεκρού αδερφού της. Τα ευτράπελα δίνουν και παίρνουν στην ταινία όπως φαντάζεστε, με την μικρή Εβραιοπούλα να ανάβει και να κορώνει συχνά για έναν ντελικανή Εβραίο που γνωρίζει καθώς σπουδάζει. Ο ντελικανής ονομάτι Αβιγκντόρ παρότι είναι άνδρας με τα ούλα του (και τα δόντια του προφανώς ) ωστόσο καλοβλέπει τον μικροκαμωμένο τυπάκο, όπως ο Παπαμιχαήλ καλοβλέπει τον Πίπη στην ταινία ”Η Αρχόντισσα και ο Αλήτης”.

Δεν θα πούμε πως πάλι η Στρέιζαντ αντέγραψε Αλίκη γιατί και οι δυο έχουν αντιγράψει Σέξπηρ που συχνά-πυκνά έντυνε γυναίκες σαν άνδρες ώστε να μπορέσουν να ξεφύγουν από την καταπίεση της κοινωνίας. Και εκείνος με την σειρά του αντιγραφέας ήταν. Στην τέχνη δεν υπάρχει παρθενογένεση.

Οι δυο άνδρες γουστάρονται στην ταινία και καλά κάνουν τα παιδιά αλλά να μην μας το παίζει ο Αβιγκντορ στρέιτ. Ξεκάθαρα πράγματα. Τέσπα, κάποια στιγμή αυτή του λέει την αλήθεια και αυτός σοκάρεται, θυμώνει, δεν την πιστεύει, μέχρι που του πετά το στήθος έξω και τότε πείθεται πως είναι γυναίκα (τον οποίο γούσταρε όταν νόμιζε ότι ήταν άνδρας. Το τονίζουμε αυτό). Ωστόσο να πούμε πως την άθλια περούκα σίγουρα την εμπνεύστηκε από την Αλίκη η Μπάρμπρα.

4. Σε αντίστροφη μέτρηση.

Αυτή η ταινία μας αρέσει οπότε κάνουμε λίγο pause στα αστεία. Είναι ίσως μια από τις πιο σοβαρές και άρτιες ερμηνείες σε δραματικό ρόλο που είχε ποτέ. Μια πεταλουδίτσα της νύχτας η Κλώντια, η Μπάρμπρα δηλαδή ως Κλώντια, σκοτώνει σε αυτοάμυνα τον πελάτη της. Η μητέρα της και ο πατριός της προσπαθούν να την βγάλουν τρελή ώστε να την γλιτώσουν από την φυλακή και να την βάλουν σε ψυχιατρείο.

Ο δικηγόρος της τελικά πείθεται για την πνευματική της διαύγεια και αποφασίζει να την βοηθήσει να δικαστεί στο δικαστήριο ως θύμα επίθεσης. Ταινία με πολλά μηνύματα η οποία για την εποχή της υπήρξε αρκετά πρωτοποριακή. Ξεκίνησε σαν θεατρικό έργο στην Νέα Υόρκη με άλλη πρωταγωνίστρια αλλά πήγε άπατο μέσα σε 3 μήνες ανεβάσματος. Διασκευάστηκε στην μεγάλη οθόνη για την Στρέιζαντ η οποία έπεισε και με το παραπάνω. Chapeau.

5. Ο πρίγκιπας της παλίρροιας

Σε πολλές ταινίες καταπιάνεται με θέματα γύρω από την ψυχολογία και σε αυτή την ταινία κάνει ακριβώς το ίδιο. Ταινία που ήταν να γυριστεί με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ σαν πρωταγωνιστή αλλά τελικά πήρε τον ρόλο ο Νικ Νόλτε. Τα δικαιώματα του έργου τα είχε αγοράσει ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ με σκοπό να γυρίσει την δική του ταινία αλλά όταν έμαθε πως η Στρέιζαντ έψαχνε τα δικαιώματα, της τα παραχώρησε ευγενικά ενώ αρνήθηκε να πάρει τον ρόλο δίπλα της ώστε να μην χαλάσει η μαγεία που είχαν δημιουργήσει από την ταινία τους ”Τα καλύτερά μας χρόνια”.

Ο προπονητής ποδοσφαίρου Τομ πρέπει να συναντήσει την ψυχίατρο της δίδυμης αδερφής του, την Σούζαν, ώστε να την βοηθήσει να θεραπεύσει τις τάσεις αυτοκτονίας της αδερφής του. Βαρύ και ασήκωτο έργο και τα βαριά και ασήκωτα έργα συνήθως σηκώνουν αγαλματίδια  Όσκαρ. Για επτά προτάθηκε, ανάμεσά τους για Όσκαρ καλύτερης φωτογραφίας αλλά τελικά δεν έφυγε με κανένα γιατί έπεσε την ίδια χρονιά με την ”Σιωπή των αμνών” με τον εξαιρετικό Άντονι Χόπκινς..

Για πρώτη φορά προτάθηκε γυναίκα Αμερικανίδα για το Όσκαρ καλύτερης φωτογραφίας αλλά δεν κατάφερε να κόψει το νήμα. Κάπου εδώ για να το ελαφρύνουμε λίγο, θα σας πω για το πόσο γκαντεμόσαυρα των Όσκαρ είναι η δύστυχη, που ένα έχει πάρει το 1968 για την ταινία ”Funny Girl” και αυτό μισό με την Κάθριν Χέμπορντ (Α’ γυναικείου ρόλου).

6. Ο καθρέφτης έχει δυο πρόσωπα 

Ο Γκρέγκορι είναι καθηγητής πανεπιστημίου στο τμήμα Μαθηματικών στο Κολούμπια όπου όλοι οι φοιτητές του τον αποφεύγουν, η Ρόουζ είναι μια μεσήλικη γυναίκα καθηγήτρια Φιλολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο και πολύ αγαπητή στους φοιτητές της.

Και οι δυο είναι ερωτευμένοι με άλλους αλλά καταλήγουν μαζί σε ένα γάμο χωρίς έρωτα ή σεξουαλική έλξη ώστε να ξεπεράσουν την απόρριψη από τους ”αγαπημένους” τους. Καταλήγουν φυσικά να ερωτεύονται, κάτι που συμβαίνει μόνο στο πανί και ποτέ στην πραγματική ζωή, όπου τα κολλήματα δεν θεραπεύονται μόνο και μόνο επειδή εσύ είσαι καλός με τον άλλον.

Ταινία που δεν ενθουσίασε τόσο την Στρέιζαντ όσο την γυρνούσε γιατί την έβρισκε άκρως αντι-φεμινιστική (και μεταξύ μας είναι) αλλά ήταν και ο τελευταίος μεγάλος ρόλος που έπαιξε επί της οθόνης. Από το 1996, ξαναεμφανίζεται ξανά το 2004 στο…

7. Πεθερικά της συμφοράς -Γονείς της συμφοράς

Ξέρω πως πολλοί δεν βρίσκεται αξιόλογη την μνεία σε αυτές τις δυο ταινίες και έχετε δίκιο. Είναι αμερικάνικες κωμωδίες που ξεχειλίζουν αμερικάνικο χιούμορ κακής ποιότητας και προχειροδουλειά από μακριά.. Ωστόσο ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο ως πεθερός, ο Ντάστιν Χόφμαν ως σύζυγος της Μπάρμπρα Στρέιζαντ και οι δυο γονείς του Μπεν Στίλερ κάνουν τα πάντα για να σώσουν τις σεναριακά ομολογουμένως κακές ταινίες.

Ο ρόλος του ανάλαφρου χίπικου ζευγαριού καταφέρνει να ξεχωρίσει μέσα στην ταινία και να δημιουργήσει εδώ και κει γέλια στους θεατές με τις άβολες καταστάσεις που βιώνει το κεντρικό πρωταγωνιστικό ζευγάρι.

Αυτές ήταν οι επτά ταινίες που επιλέξαμε για σας. Είπαμε να μην πάμε πολύ πίσω το χρόνο και να επικεντρωθούμε κυρίως σε γνωστές ταινίες που όλο και κάπου τις έχουμε δει. Ευχόμαστε χρόνια πολλά Μπάρμπρα, να χαίρεσαι τα πλούτη σου και την υγειά σου!