Ίαν Χολμ: Ποια νέα περιπέτεια άραγε σας περιμένει στον Παράδεισο;

Γεννημένος 12 Σεπτεμβρίου του 1931 από Σκωτσέτζους γονείς μεσοαστικής οικογενείας. Ο πατέρας του υπήρξε ψυχίατρος και ένας από τους πρωτοπόρους της χρήσης ηλεκτροσόκ στην Ψυχιατρική Επιστήμη, ενώ η μητέρα του ήταν νοσοκόμα.

Μια τυχαία συνάντηση σε ένα οδοντιατρείο του άλλαξε εντελώς την ζωή. Σε ηλικία 18 ετών συναντά εκεί τον σαιξπηρικό ηθοποιό και μάνατζερ Χένρι Μπεϊντον σε ηλικία 56 ετών ακριβώς 2 χρόνια πριν εκείνος φύγει από τη ζωή. Ο Μπέϊντον υπήρξε ένας από τους καλύτερους σαιξπηρικούς ηθοποιούς στη Μεγάλη Βρετανία. Είχε υποδυθεί το ρόλο του Άμλετ πάνω από 2.000 φορές στην ζωή του στα 40 χρόνια καριέρα του. Εκείνος προτρέπει τον νεαρό Ίαν να δώσει για την Βασιλική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών ακούγοντας πως ο Χολμ έχει ήδη πάρει μια πρώτη γεύση της υποκριτικής τέχνης συμμετέχοντας στην ερασιτεχνική ομάδα του σχολείου του και πίστευε πως είχε κλίση προς τα εκεί. Τον προετοιμάζει στις εξετάσεις της Ακαδημίας, όπου και εισάγεται πανηγυρικά το 1949.

Αναγκάζεται να διακόψει δύο φορές τις σπουδές του, μια για να υπηρετήσει στον αγγλικό στρατό και μια εθελοντικά φεύγοντας τουρ με θεατρική ομάδα στην Αμερική. Αποφοιτά το 1952 και για 13 χρόνια παίζει στο αγγλικό θέατρο μικρούς ρόλους, αναρριχόμενος σιγά -σιγά τη σκάλα της επιτυχίας και φτάνοντας να παίζει πρωταγωνιστικούς την δεκαετία του ’60.

Το 1965, υποδύεται στο αγγλικό κανάλι BBC τον Ριχάρδο τον Τρίτο στην σειρά ”Ο πόλεμος των Ρόδων”. Δυο χρόνια αργότερα, το 1967, κερδίζει βραβείο Tony για τον ρόλο του ως Λένι στο έργο του Χάρολντ Πίντερ ”Η επιστροφή”.

Ένας από τους πρώτους αξιομνημόνευτους ρόλους του ήταν του ανδροειδούς Ας στην ταινία του Ρίντλεϊ Σκότ ”Alien”, όπου έπαιζε ”το κακό σπυρί ” της ταινίας. Η Ρίπλεϊ  a.k.a Σιγκούνέι Γουϊβερ, τον αντιπαθούσε και καλά έκανε. Η  ανυπακοή του να σπάσει την καραντίνα που είχε θέσει ο αρχηγός στο διαστημόπλοιο έγινε η αφορμή να μολυνθεί το μέλος του πληρώματος Κέιν και η καρδιά του να σκιστεί στα δυο από το ”Alien”.. Του άξιζε λοιπόν, που βραχυκύκλωσε, αποκεφαλίστηκε και του έκαναν ”ηλεκτροσόκ ” μέχρι θανάτου για να απαλλαχτούν από αυτόν. Λίγο ειρωνικό αυτό με το ηλεκτροσόκ ε;

Από την άλλη, αν δεν υπήρχε και ο Ας, δε θα υπήρχαν και οι συνέχειες της ταινίας…

Το 1981 υποδύεται τον Σαμ Μουσαμπίνι  στην ταινία ”Οι Δρόμοι της φωτιάς” της οποίας την μουσική υπογράφει ο Έλληνας συνθέτης Βαγγέλης Παπαθανασίου. Γι’αυτή την ταινία, κερδίζει ειδικό βραβείο στο φεστιβάλ των Καννών, BAFTA και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ ”Ηθοποιού σε υποστηρικτικό ρόλο”. Κερδίζει δεύτερο βραβείο BAFTA το 1989 για την τηλεοπτική σειρά ”Game, Set and Match”, η οποία στα νούμερα τηλεθέασης  πήγε άπατη.

Μπλέκεται ξανά με τους εξωγήινους στην ταινία ”Πέμπτο Στοιχείο”  του 1997 με συμπρωταγωνιστές τον Μπρους Γουίλις και την Μίλα Γιόβοβιτς, ως ο ιερέας Βίτο Κορνήλιους και εγώ τον πρωτοβλέπω μέσα σε αίθουσα κινηματογράφου το 2001 στην ταινία ”From Hell” με τον Τζόνι Ντεπ. Ο Ντεπ σαν επιθεωρητής που προσπαθεί να πιάσει τον Τζακ Αντεροβγάλτη και ο Χολμ ως γιατρός της βασίλισσας Βικτωρίας , Γουίλιαμ Γκούλλ. Ο Γκούλλ υπήρξε πραγματικό πρόσωπο και σπουδαία μορφή στο χώρο της ιατρικής προσφέροντας πολλά στο χώρο  : Πρώτος μελέτησε και έδωσε το όνομα στην ασθένεια ”Νευρική ανορεξία”, ενώ παράλληλα βοήθησε με τα συγγράμματά του να μάθουμε περισσότερα για την παραπληγία, το μυξοίδημα και το νόσο Μπράιτ. Στην ταινία φυσικά θεωρείται ύποπτος, αλλά δε θα αποκαλύψω λέξη παραπάνω…

Όλοι μας, γνωρίζουμε κυρίως τον Χολμ για τον ρόλο του ως θείο του Φρόντο στην τριλογία ”Ο άρχοντας των Δακτυλιδιών” και στην τριλογία prequel ”Xόμπιτ”, αλλά στην πραγματικότητα ήταν και ο πρώτος, το 1981, ο οποίος ενσάρκωσε τον ρόλο του Φρόντο Μπάγκινς στην τηλεοπτική μεταφορά των βιβλίων του Τόλκιν, όσο και στην ραδιοφωνική βερσιόν στο BBC. Είκοσι χρόνια μετά έπαιζε τον ρόλο του Μπίλμπο Μπάγκινς, τον θείο του Φρόντο, στις εν λόγω τριλογίες.

Τρεις φορές στην καριέρα του έπαιξε τον ρόλο του Ναπολέοντα Βοναπάρτη στις ταινίες: Time Bandits, που στα ελληνικά μεταφράστηκε ”Οι υπέροχοι ληστές και τα κουλουβάχατα της Ιστορίας”, στην ταινία ”Τα καινούργια ρούχα του Αυτοκράτορα”, καθώς στην τηλεοπτική σειρά του 1972 ”Ναπολέων και έρωτας”.

Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών έχοντας κοντά του 3 κόρες και 2 γιους και ένα μικρό εγγονό. Αποτέλεσε μια σεμνή παρουσία στο χώρο της υποκριτικής Τέχνης και κατάφερε χωρίς ποτέ να ”αντιμετωπιστεί” από τα στούντιο παραγωγής ως μεγάλο όνομα να αποσπά βραβεία και εξαιρετικές κριτικές, ακόμα και σε ταινίες με μέτριο έως καθόλου σενάριο.

Απο την Αγγλία της εποχής του Σαίξπηρ στην Γαλλία του Βοναπάρτη και απο τα βάθη του Διαστήματος έως την Μέση Γη μπορούμε να πούμε πως ”έζησε” υπέροχες περιπέτειες και ταξίδια μέσα απο τις πένες των σεναριογράφων. Αν υπάρχει Παράδεισος ίσως κάποιος άλλος εκεί πάνω συνεχίζει να του γράφει νέες ιστορίες.