Μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά

Μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά ή χωρίς, τα θερινά σινεμά μεγάλωσαν γενιές σινεφίλ, προσφέροντας ταυτόχρονα μια επιλογή για έξοδο προσιτή σε όλα τα βαλάντια και τις ηλικίες, αλλά και, διαχρονικά, έναν αγαπημένο τόπο συνάντησης των ερωτευμένων.

Στις μέρες μας οι θερινοί κινηματογράφοι λιγόστεψαν και άλλαξαν, όμως, για όσους κάθισαν έστω και λίγες φορές στην άβολη σιδερένια καρέκλα με το πλαστικό κορδόνι, η αίσθηση να παρακολουθείς την αγαπημένη σου ταινία με ταβάνι το άπειρο δεν αλλάζει. Όπως δεν σταματάει κι ο μικρός φτερωτός θεός, παιχνιδιάρικα να σημαδεύει και να εκτοξεύει αδιάκριτα τα βέλη του.

Αντίθετα, αυτό που άλλαξε, και γιγαντώθηκε είναι η ολική σχεδόν ενσωμάτωση του χώρου του θεάματος στο σύστημα του κέρδους και η μετατροπή των κινηματογράφων (χειμερινών και θερινών) σε γρανάζια της βιομηχανίας παραγωγής θεάματος.

Οι λίγες εστίες αντίστασης που απομένουν, αποπνέοντας παράλληλα και μια νότα αισιοδοξίας ότι η ελπίδα δεν σβήνει, αντέχουν χάρη σε κάποιους ρομαντικούς (μα όχι αιθεροβάμονες) ιδιώτες του χώρου και μετρημένες στα δάχτυλα  κινηματογραφικές λέσχες. Επίσης χάρη σε κάποιες δημοτικές αρχές που η προτεραιότητά τους είναι να νοιάζονται και να μεριμνούν για τον άνθρωπο (για όλους τους ανθρώπους) και όχι πώς να γδάρουν στη φορολογία τους δημότες τους. Και, εκτός των άλλων, προτείνουν έναν κινηματογράφο που όχι μόνο τέρπει τις αισθήσεις, αλλά παράλληλα ψυχαγωγεί και εκπαιδεύει, προσφέροντας συγκινήσεις που στερείται ο άνθρωπος σήμερα.

Όσοι λοιπόν «ψήνεστε» για μια βραδινή έξοδο με σκοπό και αιτία, αναζητείστε τον καλό θερινό κινηματογράφο που θα επισκεφτείτε.

Αν ψάχνετε για το κάτι παραπάνω στην ουσία (ταινία) και όχι στις ανέσεις και την πολυτέλεια, και αν πιστεύετε ότι στην τέχνη μπορείτε να βρείτε αισιοδοξία και ένα μικρό φως ελπίδας, τότε κάποιο από τα προγράμματα προβολών (γιατί όχι και όλα)  στην Καισαριανή, το Χαϊδάρι, την Πάτρα, την Ικαρία, σίγουρα θα καλύψει τις απαιτήσεις σας. Επιπλέον, οι περισσότερες προβολές είναι με ελεύθερη είσοδο.

Οι προτάσεις δεν εξαντλούνται βέβαια σε αυτό το σημείωμα. Συμβαίνει μια καλή ταινία να προβάλλεται δίπλα μας, στη γειτονιά, στην πλατεία, στην αυλή ή στην ταράτσα ενός χώρου όπου συγκεντρώνονται άνθρωποι που αναζητούν μια διέξοδο από τη μουντάδα που μας περικλείνει. Το καλοκαίρι δεν φεύγει με τον Αύγουστο κι ο Σεπτέμβρης είναι μήνας προβολών, στα θερινά τα σινεμά. Γι’ αυτό μη σταματάτε να ψάχνετε και να ψάχνεστε.