Under the sun – «Ντοκιμαντέρ για ένα δικτάτορα»
Θα ήταν πχ, τηρουμένων των αναλογιών σα να παρουσίαζε ο Ριζοσπάστης ξένες τηλεοπτικές σειρές και να έγραφε δίπλα στο House of cards ως κριτική: ενδοαστικές αντιθέσεις και δολιχοδρομίες.
Με αυτό τα βαθυστόχαστο σχόλιο ξεμπερδεύει ο κριτικός ταινιών του Βήματος, Γιάννης Ζουμπουλάκης, παρουσιάζοντας δωρικά τη δουλειά του Βιτάλι Μάνσκι.
Καταφέρνει έτσι να μοιάζει με κάτι hushtag στο τουίτερ που σου ζητάν να περιγράφεις λάθος, σατιρίζοντας μια ταινία.
Θα ήταν πχ, τηρουμένων των αναλογιών σα να παρουσίαζε ο Ριζοσπάστης ξένες τηλεοπτικές σειρές και να έγραφε δίπλα στο House of cards ως κριτική: ενδοαστικές αντιθέσεις και δολιχοδρομίες.
Μόνο που αυτό είναι καρικατούρα – χιούμορ, ενώ η κριτική του Βήματος είναι πραγματική.
Αναρωτιέται κανείς πώς θα παρουσίαζε ο ίδιος κριτικός πχ ένα ντοκιμαντέρ για τον Τραμπ, το ρατσιστή πρόεδρο των ΗΠΑ, και αν θα είχε τα ίδια μέτρα και σταθμά: πχ ένα ντοκιμαντέρ για ένα φασίστα…
Η κριτική του Βήματος αποσιωπά ότι ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ δεν είναι φίλα προσκείμενος στη ΛΔ της Κορέας και την πολιτική της ηγεσία. Προφανώς όμως, εφόσον δεν αναπαράγει πιστά τις «αντικειμενικές ειδήσεις» για τα σκυλιά και τη μαύρη μαρμάγκα, που τρώει τους συγγενείς του Κιμ, τους αντιφρονούντες και τους αντίζηλούς του, δεν είναι άξιο λόγου για περισσότερα, απ’ τη σκοπιά του κριτικού και της εφημερίδας.
