Ταϋγέτη – Αγέρωχη και αλύγιστη μπροστά στους βασανιστές της στο κολαστήριο της Μακρονήσου
Μένοντας γνωστή, όπως λίγοι, με το μικρό της όνομα, η Ταϋγέτη εκτός από δημοφιλής ηθοποιός ήταν μια καλόψυχη και τρυφερή γυναίκα που ανάβλυζε ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Μια συνειδητοποιημένη και μαχητική αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης, μια κομμουνίστρια που όταν χρειάστηκε υπερασπίστηκε με σθένος τις ιδέες της πληρώνοντας βαρύ τίμημα.
Μένοντας γνωστή, όπως λίγοι, με το μικρό της όνομα, η Ταϋγέτη εκτός από δημοφιλής ηθοποιός ήταν μια καλόψυχη και τρυφερή γυναίκα που ανάβλυζε ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Μια συνειδητοποιημένη και μαχητική αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης, μια κομμουνίστρια που όταν χρειάστηκε υπερασπίστηκε με σθένος τις ιδέες της πληρώνοντας βαρύ τίμημα.
Η Ταϋγέτη Μπασούρη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1914 και έφυγε από τη ζωή στις 28 του Γενάρη 2003.
Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Ωδείου και στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πρωτοβγήκε στο σανίδι στην αρχή της Κατοχής και το 1943 γίνεται μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Στα χρόνια της Κατοχής που ακολούθησαν συμμετείχε δραστήρια στο ΕΑΜ Θεάτρου, ενώ παράλληλα εντάσσεται στο ΚΚΕ.
Από το 1944 μέχρι το 1948 θα παίξει με το ΕΑΜικό «Θέατρο του Λαού», με τους ΕΑΜικούς «Ενωμένους Καλλιτέχνες», και με θιάσους άλλων ΕΑΜιτών πρωταγωνιστών.
Για τις ιδέες και την αντιστασιακή της δράση η Ταϋγέτη πιάστηκε και εξορίστηκε σε Χίο, Μακρόνησο, Τρίκερι, Αη Στράτη. Στο κολαστήριο της Μακρονήσου υπέστη φριχτά βασανιστήρια για να απαρνηθεί τις ιδέες της και να υπογράψει δήλωση. Στάθηκε αλύγιστη, αρνούμενη να υποκύψει στα άρρωστα ένστικτα των βασανιστών της, που τη σακάτεψαν όπως και χιλιάδες ακόμα κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές.
«Ξύλο άγριο με κλωτσιές στην κοιλιά και στο κεφάλι. Κατάβρεγμα με παγωμένο νερό μέσα στο χειμώνα. Βασανιστήρια, από κείνα τα εμπνευσμένα από το σαδισμό της κόλασης, να δένουν σε ένα σακί την γυναίκα μαζί με γάτες και να την πετάνε στη θάλασσα. Και μετά πάλι ξύλο. Κάθε μέρα. Μια υπογραφή και όλα θα τέλειωναν. Θα κλείνανε οι πληγές. Θα πέρναγε ο πόνος. Όχι. Δεν υπέγραψε την κρατική δήλωση μετάνοιας».
Η Ταϋγέτη θα εμφανιστεί ξανά στη σκηνή στα 1951 και θα υπηρετήσει με συνέπεια όλα τα θεατρικά είδη, παίζοντας κυρίως κωμικούς, ρόλους, ενώ από το 1955 θα συμμετέχει σε πολλές ταινίες του ασπρόμαυρου ελληνικού κινηματογράφου, και χρόνια αργότερα και στην τηλεόραση.
Από το 1984 η Ταϋγέτη θα εμφανίζεται στις σκηνές του Εθνικού Θεάτρου, στο οποίο θα παραμείνει μέχρι να καταφέρει, το 1992 και σε προχωρημένη ηλικία, να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα ένσημα και να συνταξιοδοτηθεί.
Δείτε ακόμα:
