«Θρέψε κοράκια / Cria cuervos» – Αποχαιρετώντας τον σπουδαίο Ισπανό σκηνοθέτη Κάρλος Σάουρα

«Θρέψε κοράκια/Cria cuervos»,1975.

(Αποχαιρετώντας τον σπουδαίο Ισπανό σκηνοθέτη Κάρλος Σάουρα) 

Απώλειες, καλά κρυμμένα οικογενειακά μυστικά, απιστίες, αυστηρά κοινωνικά ήθη και ένας ονειρικός κόσμος που μέσα σε αυτόν η μικρή οκτάχρονη Άννα ζωντανεύει το πρόσωπο της αγαπημένης της μητέρας. Που μέσα σε αυτόν τον κόσμο «σκοτώνει» αυτούς που θεωρεί υπεύθυνους για την απώλειά της και που με την μεγάλη ευκολία που μπορεί μέσα στο παιδικό της μυαλό να σκορπίσει τον θάνατο, με την ίδια ευκολία μπορεί να δώσει ζωή σε ό,τι αγάπησε προσπαθώντας να εγκλιματιστεί η ίδια σε έναν άλλον καινούριο κόσμο που ανοίγεται μπροστά της. Έναν κόσμο που κατατρύχεται από πολλά ερωτηματικά που η παιδική σκέψη δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις, που οι μεγάλοι δεν μπορούν να αντιληφθούν την έκταση και το βάρος που αυτά φέρουν μένοντας αναπάντητα στο παιδικό μυαλό. Και που η διαχείριση αυτών των ερωτηματικών καθώς και οι απαντήσεις τους προσλαμβάνουν άλλες διαστάσεις, μεταφερόμενα σε έναν αυτοδημιούργητο φανταστικό κόσμο, όπου εκεί όλα πλέον λύνονται, όλα απαντώνται μέσα από τα όνειρα, τις παραισθήσεις, τους εφιάλτες, τα παραμύθια, τις μουσικές και τις αναμνήσεις.

Καμία νοσταλγική διάθεση για την παιδική ηλικία που χάνεται, για την σκληρότητα της απώλειας που βιώνεται σε αυτή, με ένα βλέμμα όμως και μια ματιά που αφουγκράζεται και που συναισθάνεται τη ματιά και το βλέμμα του μικρού κοριτσιού σε μία χώρα που βγαίνει από τα βαθιά σκοτάδια της δικτατορίας του Φράνκο για να υποδεχτεί μια άλλη εποχή, που υπόσχεται περισσότερη ελευθερία, που ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία. Με μία αισιοδοξία που και η ίδια η Άννα καταφέρνει να βρει, αφού πρώτα έχει συμβιβαστεί με την ιδέα του θανάτου, νιώθοντας ότι μπορεί να παλέψει μαζί του ή να παίξει μαζί του όπως στο κρυφτό που παίζει με τις αδελφές της και που εξαρτάται από την ίδια ο θάνατός τους στο παιχνίδι και η επαναφορά τους στη ζωή. Κυρίαρχος πάντα η ίδια των παιχνιδιών που επινοεί και παίζει και με τη χαμένη μητέρα της. Μιας κυριαρχίας που γεννιέται από την πεποίθηση και την αφέλεια του παιδικού τρόπου σκέψης όπου όλα γυρίζουν και στρέφονται γύρω από τον εαυτό της και ταυτόχρονα ελέγχονται από αυτόν. Έτσι με ένα απλό ανοιγοκλείσιμο των ματιών της μπορεί και βλέπει τη μητέρα της, την φέρνει κοντά της όταν τη χρειάζεται, ενώ ταυτόχρονα της δίνει την εικόνα που της αρμόζει, μια εικόνα που οι συνθήκες ζωής δεν της επέτρεψαν να καλλιεργήσει, δεν της επέτρεψαν να χτίσει . 

Ένα δυνατό και διεισδυτικό ψυχογράφημα, μια βαθιά μελέτη στον τρόπο διαχείρισης των τραυματικών εμπειριών που συσσωρεύονται κατά τη διάρκεια των παιδικών χρόνων, που η λήθη και η ενήλικη ζωή έχουν πάντα την τάση να εξωραΐζουν, δημιουργώντας επίπλαστες νοσταλγίες. Μια μελέτη και σπουδή στον παιδικό κόσμο και στον τρόπο που τα γεγονότα που συμβαίνουν έξω από αυτόν διεισδύουν σε αυτόν και φιλτράρονται μέσα από τη σκέψη των παιδιών. Μία ταινία σταθμός που σε κάνει να δεις τον κόσμο των παιδιών με τα δικά τους μάτια, να ταξιδέψεις σε αυτόν και μετά από αυτό το ταξίδι ίσως να ανασύρεις και εσύ δικές σου αληθινές μνήμες. Ένα ταξίδι που σίγουρα σε κάνει να νιώσεις…

Μας το χάρισε ο Κάρλος Σάουρα που έφυγε την Παρασκευή 10/2/ 2023 από τη ζωή, για το δικό του μεγάλο ταξίδι.

Τον ευχαριστούμε πολύ…