Λόγω τιμής: Η επιστροφή

Αρχικά να πω πως δεν είμαι από αυτές τις ξινισμένες που θέλουν ρεαλισμό στα τηλεοπτικά σήριαλ. Κανείς δεν θέλει να δει την μιζέρια να βγαίνει από την οθόνη ως σαν την Σαμάρα από την ταινία ”The Ring” και να κάθεται στο πλάι στον καναπέ χαϊδεύοντάς του τα μαλλιά. Όλοι μας αποζητούμε ”το παραμύθι” και την ”ωραιοποίηση” των καθημερινών καταστάσεων που βιώνουμε (άσε που θέλει πολύ ταλέντο να δείξεις τον ρεαλισμό χωρίς να προκαλέσεις αύξηση στα αντικαταθλιπτικά.. Οπότε ορθώς και κάποιοι κολυμπούν ανάλογα με τις δυνατότητες τους..), άλλωστε στην ιστορία αυτής της παρέας πάντα βρίσκαμε στοιχεία ”ονειρικά”..

Ένα παρεάκι εφτά ατόμων: Ο Μάνος, ο Βασίλης, ο Μιχάλης, ο Άρης, η Αθηνά, η Μάνια και η Ηρώ ήταν δεμένοι από τα παιδικά τους χρόνια στην Πάτρα. Αποφοίτησαν μαζί από το Λύκειο και μαζί πέρασαν σε σχολές στην Αθήνα τέλη δεκαετίας ’90. ΠΑΣΟΚΑΡΑ φουλ και Άγιος ο Θεός.! Με τα κοινωνικό-πολιτικά τους θέματα λυμένα και τα μαθήματα να τα περνούν μαγικά χωρίς διάβασμα (το έχουμε ξαναπεί αυτά στο ”Η Ελέν και τα αγόρια της”) επικεντρώθηκαν  κυρίως να λύσουν τα γκομενικά τους, όχι, μισό λεπτό … τα χαζογκομενικά τους.

Το γνωστό κεντρικό αγαποζεύγαρο ήταν η Ηρώ και ο Μάνος. Ακολούθησε κατά γράμμα την πεπατημένη όλων των κεντρικών αγαποζεύγαρων σε σειρές την δεκαετία του ’90. Τα φτιάχνουμε και τα χαλάμε γιατί:

α) Είμαστε σε υπαρξιακό αδιέξοδο και μέχρι να βρούμε τους εαυτούς μας πρέπει να μείνουμε μακριά ο ένας από τον άλλον.

β) Τρίτα άτομα μπαίνουν ανάμεσά μας

γ) Είμαι μάγκας και δεν αντέχω τις δεσμεύσεις

δ) Είμαι ανασφαλής και τρώγομαι συνέχεια με τα ρούχα μου χωρίς λόγο.

ε) Είμαστε και τα δύο παρλιακά και θα βρίσκαμε λόγο να χωρίσουμε ακόμα και για μια μπουγάτσα (καλά τα έλεγε η Ζορμπαλά στο άσμα).

Το ειδύλλιο έμπαζε από παντού, κυρίως γιατί ποτέ δεν είδαμε καμία σπουδαία έλξη μεταξύ των ηθοποιών.Έπαιζαν σαν υπνωτισμένα ενώ οι διακεκομμένοι διάλογοι της Παπαοικονόμου δεν βοηθούσαν καθόλου. Μόνιμα μέσα στην μίρλα η μια, και στο ”θα σου αστράψω καμία να δεις το Χριστό πυροσβέστη ” ο άλλος, όλοι οι τηλεθεατές είπαν σε κάποια φάση ”Άντε φύγετε πέρα κείθε μερελά”. Ειδικά όταν μετά από 787.484 χωρισμούς, εκείνος την περιμένει πάνω στη μηχανή για να φύγουν παρέα και εκείνη καθυστερεί γιατί οι γονείς της έρχονται από Πάτρα για να την κατσαδιάσουν που άφησε τη Νομική για την υποκριτική και αυτός φεύγει και κάνει να επικοινωνήσει 3 χρόνια.. Τέτοια υγιής αγάπη..

Στο σήμερα αυτός αποφυλακίζεται και εκείνη μητέρα δύο παιδιών και παντρεμένη με έναν πλούσιο επιχειρηματία στα Κύθηρα (μέχρι τώρα το άρλεκιν το καθαρό, το τίμιο) έρχεται να τον συναντήσει Αθήνα μαζί με όλη την άλλη παρέα.

Τα άλλα μέλη της παρέας στριφογυρνούσαν γύρω από το κεντρικό αγαποζεύγαρο, όπως οι πλανήτες γύρω από το ηλιακό μας σύστημα.. Ο πιο χεσμένος από όλους μέσα στην παρέα ήταν ο Άρης.. Ο χαβαλές και το καλό παιδί της σειρά,ς που όλοι οι φίλοι του τρέχουν να πουν τα προβλήματά τους αλλά στη δική του ανάγκη, ως άλλος ναυαγός, έχει μια κρυμμένη μπάλα ονόματι Γουίλσον με την οποία συνομιλεί. Ενώ όλοι οι άλλοι πρωταγωνιστές τσουκ -τσουκ κάτι κάνανε ερωτικό, εκείνος δε φαινόταν μέχρι το τέλος της σειράς να έχει βρει τη φρενοβλαβή με την οποία θα ζευγάρωνε. Οψόμεθα σε αυτή την σεζόν να βρει και εκείνος μια με άλυτα προβλήματα από τον καιρό που συνελήφθη στην κοιλιά της μάνας της και να αποφασίσει να τα λύσει όλα πάνω του.. και πάνω μας.. Αυτή την στιγμή (και εδώ γελάμε) είναι ιδιοκτήτης ειδησεογραφικής ιστοσελίδας η οποία χτυπά το κατεστημένο… ή έστω το μπατσίζει..

Παράλληλα είναι αλληλέγγυος σε συλλογικές κουζίνες και εδώ να παρατηρήσω:

α) Πλέον που δεν έχουμε ΠΑΣΟΚΑΡΑ και έχουμε χάσει το όνειρο του σοσιαλισμού, η Μιρέλλα Παπαοικονόμου θέλει να μας θυμίσει την αλληλεγγύη.

β) Η Μιρέλλα Παπαοικονόμου πίστευε πως ήταν περιττό να μιλήσει το ’90 για πολιτική και κοινωνία γιατί οι νέοι της εποχής δεν το είχαν ανάγκη. Τώρα όμως ώριμοι, μπορούν να κάνουν αμήχανα σχόλια για μετανάστες, πρόσφυγες και ασυνειδησία των πολιτών.. Γιατί αυτά συζητούν οι μεγάλοι άνθρωποι.

γ) Μέχρι στιγμής η παρουσίαση του χαρακτήρα του Άρη ως ”παλεύω για το δίκιο και την αλήθεια” είναι τόσο ρηχή όσο και η Ανάβυσσος.

Στον αντίποδα, βρίσκεται ο Μιχάλης ή Τσίου ή ο κομπλεξικός φίλος που όλοι έχουμε στις παρέες μας. Ξεκίνησε σαν ένα ξιπασμένο πλουσιόπαιδο και κατέληξε ένα ξιπασμένος πλούσιος δικηγόρος. Γιατί τα λεφτά πάνε στα λεφτά. Κοντός και γαλανομάτης σαν ένα γνωστό Αθηναίο δικηγόρο που όλοι γνωρίζουμε και δεν θα επεκταθώ, τον είδαμε στο τρέιλερ να τον έχει ”καταπιεί” σχεδόν ο λευκός καναπές του σαλονιού (γιατί βάζετε κοντούς ανθρώπους σε μεγάλα έπιπλα; Εσείς οι σκηνογράφοι δεν το είδατε πως ήταν σαν κανίς σε λευκό καναπέ;) να μην μπορεί να διαχειριστεί τα προβλήματα της γυναίκας του λέγοντας την ατακάρα ”Εγώ είμαι δικηγόρος, όχι ψυχολόγος”, κάνοντας και μια έμμεση διαφήμιση στον κλάδο των ψυχολόγων. Υποψιάζομαι πως θα ‘ναι πολύ διεφθαρμένος και θα έρθει σε σύγκρουση με τον Ρομπέν των Δασών -Άρη -ιδιοκτήτη ιστοσελίδας (fun fact που ξέχασα να σχολιάσω.. Τι γραφεία ιστοσελίδας είναι αυτά; Φωτεινά, καθαρά, χωρίς τσιγαρίλα και καφέδες παντού; Δεν το έχεις Μιρέλα ούτε σαν εικόνα ….)

Ο Τσίου από παιδί φαινόταν πόσο κομπλεξικός θα ήταν μεγαλώνοντας. Ερωτευμένος με την Ηρώ, η οποία ούτε να τον φτύσει, προσπαθούσε συνέχεια να της χωθεί, όπως και τα κατάφερε, αφού έκαναν έρωτα για πρώτη φορά μεταξύ τους όντας η άλλη άρρωστη. Ακολούθησαν πολλά ”γιατί” και ”πώς”, τσιγάρα, μπουκάλια και ξενύχτια τα οποία τώρα σε αυτή την ηλικία θα τα έχουν μετανοιώσει όταν παίρνουν τις εξετάσεις για συκώτι και πνεύμονα αλλά τότε καθόλου.. Εν τω μεταξύ ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ο συναισθηματικός πόνος συνδυάζεται με τσιγάρο και αλκοόλ. Είτε νηφάλιος είτε θολωμένος ο/η άλλος/άλλη δεν σε θέλει. Πάρτο απόφαση και τράβα παρακάτω..

Οι ανδρικοί ρόλοι ολοκληρώνονται με το Βασίλη, κολλητό φίλο του Μάνου και εξίσου κομπιναδόρο, που η ζωή του χαμογέλασε όταν, μπαίνοντας σε ένα τυχαίο ταξί, πέτυχε ταξιτζή χωρίς μεταδιδακτορικό στην μπαρουφολογία ή έστω την ουφολογία (Φουράκη λείπεις :p ) αλλά τσίλικο και ξηγημένο ο οποίος είχε γερό κομπόδεμα για να στήσει μπίζνες με καντίνες.. Το ερώτημα είναι γιατί έπρεπε να συνεταιριστεί με τυχαίο νεαρό για να το κάνει, και η απάντηση παραμένει άγνωστη. Στο σήμερα τον βλέπουμε ιδιοκτήτη μπαρ με το όνομα ”’Αεροφλότ” και ως Κόκκινη Ματριόσκα με ρώσικη καταγωγή τον αγάπησα για ένα πικοδευτερόλεπτο.. ( αγαπάμε έτσι και αλλιώς Αλεξανδρή).

Οι άλλες κοπέλες της σειράς, ριγμένες εξίσου από την μοίρα, την ζωή και την πένα της Παπαοικονόμου είναι η Αθηνά και η Μάνια. Η Αθηνά ήταν η σιγανοπαπαδιά της σειράς. Έμεινε έγκυος στις αρχές από έναν φίλο του πατέρα της και μετά το πήγε τρένο.. Όπου έβλεπε αυξημένη ουρία πήγαινε και του έκανε τα γλυκά τα μάτια.. Τώρα λογικά θα πρέπει να στήνεται όξω από τα γηροκομεία για να γουστάρει.. αλλά φαίνεται πως η Παπαοικονόμου προνόησε και θα την εμπλέξει σε ερωτικό τρίγωνο. Θα την διεκδικούν μια γυναίκα και ένας άνδρας. Ναι, γιατί πλέον η εποχή μας σηκώνει τα λεσβιακά ζευγάρια στις οθόνες μας και τους ανταγωνισμούς.. Εγώ πάλι ελπίζω οι διεκδικητές να έχουν όλη την οδοντοστοιχία τους γερή και να μην έχουν υψηλό ζάχαρο και όλα καλά θα πάνε.. Όπως έλεγε και η προγιαγιά μου ”Έχει ο Θεός μανίκια και για τους ξεμανίκωτους” (κάπου εδώ να διευκρινίσω στην Αθηνά πως η προγιαγιά μου είναι νεκρή και δεν δέχεται προτάσεις συναισθηματικού περιεχομένου.. Τόσα κρύα αστεία και δεν με έχουν διώξει από την Κατιούσα.. Αντέχουν…)

Για το τέλος αφήσαμε την Μάνια, μια ευαίσθητη κοπέλα που το ειδύλλιο της με τον underground Φώτη, μουσικό, μας ήταν τόσο αδιάφορο όσο και το cottage τυρί πάνω σε παξιμάδι.. Στο σήμερα την βλέπουμε έγκυο και με μια μεγάλη κόρη (δε θα σχολιάσω πως οι νέοι της εποχής κάνουν γκράφιτι και χορεύουν τάνγκο σε αθηναϊκές πλατείες. Πιο ψέμα καταντά ντροπή..). Το πλάνο όπως τους βλέπαμε να τρέχουν πίσω από το φορείο όταν εκείνη κοιλοπονούσε, είναι ό,τι πιο αστείο θα μπορούσε να σκεφτεί ο σκηνοθέτης.

Και αφού συστηθήκαμε πάλι, ας κάνουμε και γενικά σχόλια για το χτεσινό επεισόδιο. Σαν μεγάλης διάρκειας διαφήμιση ήταν καλά σκηνοθετημένο, σαν σειρά όχι. Ένιωθες μια αποξένωση από τα πλάνα κυρίως γιατί δεν αναγνώριζες τίποτα από τη δική σου πραγματικότητα. Είπαμε όχι ρεαλισμό αλλά όλη αυτή ”η χλίδα” του πρώτου επεισοδίου δεν πατά πουθενά στο σήμερα. Σαν ένα καλοστημένο σκηνικό, όπου με το ζόρι κάποιος προσπαθούσε να σου βουτήξει το κεφάλι μέσα στη νοσταλγία με τα συνεχή φλας-μπακ. Τότε η σειρά μπορεί να είχε τις αστοχίες της, αλλά τουλάχιστον αναγνώριζες ένα urban τοπίο της Αθήνας.. Ας ελπίσουμε πως θα δούμε περισσότερα ρεαλιστικά πλάνα στο μέλλον γιατί… εντάξει, για τις ιστορίες δεν το περιμένω.

Αναμενόμενο να προσπαθούν ”να αγκιστρώσουν” τους  τηλεθεατές ποντάροντας στη νοσταλγία, αλλά ο τρόπος που το επέλεξαν στο πρώτο επεισόδιο ήταν κάπως… σαν κακό φλας-μπακ σε ελληνική βιντεοκασέτα. Τα πρόσωπα τα οποία βλέπουμε στη σειρά έχουν το αβαντάζ πως δεν έχουν ”φθαρεί” στην μνήμη μας από άλλους μεγάλους τηλεοπτικούς ρόλους. Αυτό είναι καλό για την σειρά, γιατί είναι όντως σαν να ξανασυναντάς ”παλιούς φίλους” που έχεις να τους δεις χρόνια. Από την άλλη δεν έχεις ”ζεστάνει” τον θεατή να τους κάνει κομμάτι του, οπότε το συνεχές φλας-μπακ με κάκιστη ανάλυση, δεν προσφέρει κάτι την δεδομένη στιγμή.

Ομολογώ πως βλέποντας την φθορά του χρόνου στους πρωταγωνιστές που γνώριζα παιδί, συγκινήθηκα, όχι για την παρέα αυτή αλλά για τα δικά μας χρόνια που έφυγαν και εκείνα που θα ‘ρθουν, και πραγματικά αισθάνθηκα την ανάγκη να στείλω ένα δυο μηνύματα με ”Θέλω να σε δω να γερνάς” αλλά σκεπτόμενη την απάντηση “Να γεράσεις εσύ μωρή πατσαβούρα, εγώ θα κάνω μπότοξ” θυμήθηκα τι φίλους έχω στην πραγματικότητα και κάπως έστρωσα το πλάσμα..

Υ.Γ: Στη σειρά υποτίθεται πως οι πρωταγωνιστές είναι 38  -40 ετών το πολύ, εφόσον στην σειρά όταν ξεκίνησε ήταν 18 ετών.. Βλέπετε τώρα γιατί δεν πρέπει να παίρνετε 25 plus ηθοποιούς να παίξουν τους εφήβους, κύριοι της παραγωγής; Γιατί 20 χρόνια μετά, αυτοί 40 δεν είναι με τίποτα..