Ντέιβιντ Χάσελχοφ: Ένας ιππότης της ασφάλτου από το τείχος του Βερολίνου στα κύματα της Καλιφόρνια

Κάποιοι τον θυμούνται ως ”Ιππότη της Ασφάλτου” (δράττομαι της ευκαιρίας να πω ”όχι εγώ”, καθότι αγέννητη ή πολύ μικρή για να έχω μνήμη όταν παιζόταν Ελλάδα), οι περισσότεροι  τον θυμόμαστε με το κόκκινο βρακί του να παλεύει με τα κύματα  σώζοντας λουόμενους στο Λος ‘Άντζελες. Σήμερα κλείνει τα 66 του χρόνια και του ευχόμαστε χρόνια πολλά μπαίνοντας σε μια δική μας χρονομηχανή ώστε να πούμε δύο λόγια  για την καριέρα του.

Γεννήθηκε στην Βαλτιμόρη στις 17 Ιουλίου του 1952 από μητέρα νοικοκυρά και πατέρα υπάλληλο εταιρείας. Ο πρώτος του ρόλος ήταν ο Πίτερ Παν σε ηλικία 7 ετών.

Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος ήρθε στην τηλεόραση στο σήριαλ ”Ατίθασα Νιάτα” (1975-1982), σαν τον ατίθασο 24 χρονο Δόκτωρ Σνάπερ ο οποίος δύο αγάπες είχε δύο και στα δύο μοιράστηκε. Ανάμεσα στην δημοσιογράφο Κρις και την σερβιτόρα Σάλλυ η οποία απ’ ό,τι διάβασα πέρασε του λιναριού τα πάθη μαζί του και προκοπή δεν είδε. Ούτε η καριέρα του Hoff όπως τον λένε οι Αμερικάνοι έβλεπε προκοπή ως τότε. Έπαιζε από τη μια μπαλάφα στην άλλη.

Η κινηματογραφική του καριέρα.. Η ποια;

Στη μεγάλη οθόνη ξεκίνησε με την σεξοκωμωδία ” Η εκδίκηση των μαζορετών”  το 1976. Στην τρίτη ταινία του franchise ταινιών με μαζορέτες απο την Καλιφόρνια, η παρέα των κοριτσιών αναστατώνει για ακόμα μια φορά το Λύκειο Monta Vista με τα καμώματα του. Σεξ, ναρκωτικά και πολύς χορός μέσα σε μια ταινία με χονδροειδές εφηβικό χιούμορ. Αν αναρωτιόσασταν πως γράφτηκαν τα σενάρια του ”Ρόδα, τσάντα και κοπάνα” ή οι πολλές συνέχειες του ” Γρανίτα απο λεμόνι και μπόλικη τρέλα ” ή ” Γρανίτα από τζατζίκι” δεν έχετε παρά να δείτε ταινίες του ’70 από Αμερική ή τη γειτονική μας Ιταλία. Copy -paste.

Πόσο εύκολο ήταν να κάνεις καριέρα στα ’80s τελικά..

Ο ρόλος του Ντέιβιντ ως νεανία εραστή δεν έλεγε πολλά και τότε κυκλοφόρησαν οι πρώτες φήμες πως είχε έντονη κακοσμία στόματος λόγω κακής υγιεινής (μια άχρηστη πληροφορία που με στοίχειωνε χρόνια και δεν περίμενα ποτέ πως θα τη μετέδιδα και σε άλλους ποτέ..).

Ακολούθησε η ταινία ”Starcrash” .. Πριν συνεχίσω κρατηθείτε από ό,τι βρείτε .. Πρόκειται για μια διαστημική όπερα η οποία αντέγραφε στεγνά τα Star Wars, αν αυτά είχαν γυριστεί με budget από τα LIDL μέσα σε ένα κατάστημα τους, λίγο πριν ανοίξει τις πύλες του για να ξεκινήσουν τα ψώνια τους οι Αθηνέζοι. Αυτό..

Ένα αεροσκάφος δέχεται επίθεση από μια άγνωστη ακτίνα και οι μοναδικοί επιζώντες είναι ένα πολύ σέξυ ζευγάρι (για ευνόητους λόγους). Αυτό το ζευγαράκι  αιχμαλωτίζεται από ένα σαδιστή βασιλιά και στέλνεται σε διαφορετικά στρατόπεδα εργασίας. Η γυναίκα καταφέρνει να αποδράσει φορώντας ένα ομολογουμένως άβολο κορμάκι από sex shop. Το αλάνι δεν πτοείται! Διασχίζει γαλαξία και σώζει  τον άνδρα. Κρυφά μηνύματα φεμινισμού.. Η χαρά του σμιξίματος δεν κρατά πολύ και μπλέκουν εκ νέου σε μια περιπέτεια αναζήτησης του πρίγκιπα Σιμόν, ρόλο τον οποίο παίζει ο Hoff. Στην διάρκεια αυτού του απίθανου, ψυχεδελικού και απίστευτα βαρετού για τους τηλεθεατές ταξιδιού τους συναντούν και λίγο από πλοκή του Dr.Who. Ταξιδεύουν από πλανήτη σε πλανήτη και από χρονική περίοδο σε χρονική περίοδο, παλεύοντας με Αμαζόνες, ανθρώπους των σπηλαίων και έναν διαβολικό μάγο .Ό,τι ακριβώς αντιμετωπίζουν και οι υπάλληλοι από τα LIDL Καλλιθέας όταν ανοίγουν Δευτέρα πρωί και στα πανέρια τους έχουν έρθει καινούργια ρούχα.. Αν ποτέ θέλει κάποιος να κάνει reboot την ταινία ας τηλεφωνήσει στο κατάστημα..

Ακολουθεί η ιταλική ταινία τρόμου The Witchery (La Casa 4) όπου ο Hoff αναλαμβάνει το ρόλο του φωτογράφου, ο οποίος μαζί με την κοπέλα του πρέπει να βρει ένα τρόπο να εξοντώσει την μάγισσα και να δραπετεύσουν σώοι από το ξενοδοχείο… Το εκπληκτικό με αυτή την ταινία είναι πως δέχτηκε να την κάνει το 1988 έχοντας στην πλάτη του ήδη την πρώτη του τηλεοπτική επιτυχία σαν Michael Knight!!! Τι να πω; Μάλλον ξεπλήρωνε κάποιο μαφιόζικο συμβόλαιο…

Η  σωτήρια τηλεοπτική του καριέρα.

Φτάνουμε στο 1982 και ο αγώνα του Hoff τώρα δικαιώνεται (έχει προηγηθεί η δικαίωση του ΠΑΣΟΚ το 1981 και η πρώτη φορά σοσιαλιστικά και αριστερά). Οι παραγωγοί τον φωνάζουν για μια σειρά που μόνο κάποιος που είχε παίξει σε τόσο κακές κινηματογραφικές ταινίες θα μπορούσε να εκτιμήσει πραγματικά. Στα όρια του γελοίου, του προτείνεται ο ρόλος ενός τιμωρού του εγκλήματος ο οποίος, ντυμένος με leathers, βολοδέρνει την Αμερική με ένα αυτοκίνητο που μιλά.. και πετυχαίνει! Γιατί ’80s!

Τα πάντα σε αυτή την σειρά ήταν ”κλεμμένες” ιδέες από κάπου αλλού. Η μουσική της σειράς ήταν ”κλεμμένη ” από το  συνθέτη Stu Phillips, από το Γάλλο συνθέτη Leo Delibes και το μπαλέτο ”Σύλβια”. Η ιδέα της σειράς ήταν μια μίξη του ”Μοναχικού καβαλάρη” και του ”Ο Χέρμπυ το κατσαριδάκι”. Ο ΚΙΤΤ ήταν ένα πειραγμένο μοντέλο PONTIAC FIREBRID του 1982, αλλά η μάσκα του αυτοκινήτου σχεδιάστηκε με βάση τον Cyclon, ένα ρομπότ το οποίο συμμετείχε στην σειρά Battlestar Galactica.. Όπως  έγραψε και ο Κηλαηδόνης σε στίχους στο τραγούδι ”Προς νέο συνθέτη” όλα τα στοιχεία της σειράς ”όλο κάτι να θυμίζουν, αλλά να μη ξέρουμε τι”. Ακαταμάχητο κόλπο που σε πιάνει πάντα  τον θεατή στον ύπνο.

Ο Μιχαλάκης και ο ΚΙΤΤ ήταν αχώριστοι τιμωροί του εγκλήματος για περίπου 4 χρόνια (1982-1986). Οι ηθοποιοί οι οποίοι έπαιζαν τους αντίστοιχους ρόλους είχαν ελάχιστες επαφές μεταξύ τους, καθότι τα γυρίσματα τους γινόταν σε διαφορετικά μέρη. Στην Ελλάδα προβλήθηκε από την κρατική τηλεόραση με τίτλο ”Ο ιππότης της Ασφάλτου”. Οι τσάκαλοι παραγωγοί βιντεοκασετών της εποχής οσμίστηκαν αμέσως την επιτυχία που θα είχε στην χώρα που στέφεται βασίλισσα στην καγκουριά και στο φτιαγμένο αμάξι και άμεσα χτύπησαν με ελληνική κωμωδιούλα. Τίτλο της  ”Ο Ιππότης της λακκούβας” (χαχαχα σατανάδες που τα βρίσκεται τέτοια αστεία απορώ) με τον Κώστα Βουτσά ως πρωταγωνιστή και το αυτοκίνητο του τον ΨΙΤΤ.. Στην ταινία εμφανίζεται και ο χαρακτήρας του Michael Knight τον οποίο υποδύεται ο Αλμπέρτο Εσκενάζυ .. ό,τι πιο κοντινό είχαμε σε εγχώριο Χάσελχωφ στην ελληνική επικράτεια τότε.

Όλα τα ωραία όμως κάποτε τελειώνουν και παρά την επιτυχία της σειράς, ο Hoff μένει μετέωρος μετά την ακύρωση του σόου και το 1987 τον βρίσκει άνεργο και με ένα διαζύγιο στην πλάτη. Όπως όλοι οι χωρισμένοι, βρίσκει παρηγοριά στο τραγούδι και χτυπά δίσκο με τον τίτλο ”Night Rocker” το οποίο πατώνει όπως ήταν αναμενόμενο. Κάπου εκεί η αντίστοιχη Σούπερ -Κατερίνα της Αμερικής διοργανώνει ένα διαγωνισμό. Η τυχερούλα, λέμε τώρα, θα έτρωγε ένα δείπνο με το ερείπιο της ζωής, σόρρυ τον Hoff . Νικήτρια αναδείχτηκε μια κοπελίτσα από την Αυστρία η οποία του αποκάλυψε πως ο δίσκος  του  είναι νούμερο ένα στα charts της πολύπαθης Αυστρίας, γενέτειρας και του Χίτλερ και πιθανόν εθισμένη μαζικά στο σαδομαζοχισμό… εικάζω.

Ο Χάσελχοφ καταλαβαίνει την ευκαιρία της αρπαχτής που απλώνεται μπροστά του ωσάν το Χαλί του Αλαντίν και δεν χάνει χρόνο φεύγει για περιοδεία στην Ευρώπη. Το τραγούδι του ”Looking for Freedom” γίνεται για 8 βδομάδες νούμερο ένα χιτ στην Δυτική Γερμανία του 1989 και τραγουδιέται από τους Γερμανούς την 1/1/1990 μπροστά στο γκρεμισμένο τοίχος. Δε θα μπορούσε να ξεκινήσει πιο δυσοίωνα εκείνη η χρονιά για τους Ανατολικο-Γερμανούς που γενικά η μοίρα τους πήγε τρένο από κει και ύστερα..

Λένε πως συνέβη ένα θαύμα εκείνο το βράδυ.. Οι πέτρες από μόνες τους ξαναέκτισαν μέρος του τείχους, αλλά μάταια… Οι πύλες του καπιταλισμού είχαν ανοίξει ήδη…

Baywatch: Τα καυτά ηλιοκαμένα κορμιά και η Πάμελα η πρώτη ονείρωξη των αγοριών της γενιάς μου (στάνταρ).

Ποιος δεν θυμάται την μουσική αυτής της σειράς ; Αυτό το slow motion το απόλυτα σεξιστικό, που δείχνει γυναικεία κορμιά να τρέχουν προς τα κύματα.. Αυτό δε το slow έγινε καθαρά για οικονομικούς λόγους. Δεν είχαν τρόπο να γυρίσουν αλλιώς τα πλάνα. Η πρώτη σεζόν γυρίστηκε το 1989, αλλά πάτωσε στην κυριολεξία. Ο Hoff του έδωσε φιλί ζωής ξανά το 1991 και μέχρι το 2001 υπολογίζεται πως πάνω απο 1 δισεκατομμύριο κόσμος είχε δει την σειρά. Κάπως έτσι το όνομα του μπήκε στο βιβλίο Γκίνες ως ηθοποιός με τις περισσότερες θεάσεις παγκοσμίως.

Το στόρι της σειράς έμπαζε νερά από παντού. Δύο ναυαγοσώστες – μυστικοί ντετέκτιβ έσωζαν από πνιγμό και κακοτοπιές τους λουόμενους, αλλά μεταξύ μας, κανείς δεν πρόσεχε την πλοκή, όλοι για την Πάμελα το παρακολουθούσαν και για το υπόλοιπο γυναικείο crew.

Την Πάμελα λίγο πολύ την πέρασαν στα 2 χρόνια ένα χέρι όλοι οι πρωταγωνιστές για τις ανάγκες της πλοκής (Πιστεύω πως όλη η σειρά ήταν μια καθαρή σκευωρία να μπαλαμουτιάσουν την Πάμελα τα αρσενικά του σετ) και ο μόνος που δεν πέρασε καλά ήταν ο Τόμμυ Λι τότε σύζυγος της Πάμελας για ευνόητους λόγους.

Η σειρά είχε και ένα νυκτερινό spin-off, όπου εκεί έπεφτε λίγο παραπάνω μπαλαμούτι καθότι τώρα μέσα στο λιοπύρι με αντιηλιακά και ιδρώτα να κυλά πόσο ωραίο να΄ταν; Οπότε κάνουν μια νυχτερινή βερσιόν και αρχίζουν τα φορέματα, τα τακούνια, τα βαψίματα, τα χτενίσματα, τα σμόκιν και τα σαξόφωνα..

Ακολούθησαν τρεις ταινίες..Όλες σε βίντεο, πράγμα αναμενόμενο..

Ο αγαπημένος της Αμερικής

Ο Hoff αποδείχτηκε εξαιρετικά τυχερός σαν άνθρωπος δεδομένου των κακών επιλογών του. Ρίσκαρε στις τηλεοπτικές του επιλογές, που  θα μπορούσαν να είχαν στεφθεί με απόλυτη αποτυχία αν κάποιος σκεφτεί τα σενάρια τους. Ένα αυτοκίνητο που μιλά και η διπλή ζωή πράκτορα ναυαγοσώστη δεν είναι ακριβώς ιδέες που θα τις έλεγες ”Καλή ιδέα αφεντικό”, αλλά κατάφεραν να κατακτήσουν το τηλεοπτικό κοινό.

Ο Hoff  απολαμβάνει την αναγνωρισιμότητα του ενώ είναι icon  στην Αμερική  και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία, η Γερμανία, η Αυστρία και Σκανδιναβικές χώρες. Στη Σουηδία είχε και δικό του νυχτερινό talk -show.

To 2000 απέκτησε το δικό του αστέρι στο Brooadway, όπου έχει πρωταγωνιστήσει σε ουκ ολίγες παραστάσεις όπως στο ” Δόκτωρ Τζέκυλ και Μίστερ Χάιντ ”, ”Οι Παραγωγοί” και στο ”Πίτερ Παν” ως Κάπτεν Χουκ αυτή την φορά. Το 2012 οι επιστήμονες ονόμασαν ένα είδος καβουριού προς τιμή του και λίγο αργότερα εμφανίστηκε στην παιδική ταινία  ”Ο Μπομπ Σφουγγαράκης ο Τετραγωνοπαντελονής”.

Γενικά έχει από εκείνες τις καριέρες που απορείς καθώς τις σκέφτεσαι ”Πώς τα κατάφερε ο τύπος;” και λογική εξήγηση δεν βρίσκεις.