Ο Τρότσκι, το Νέτφλιξ και η ΟΚΔΕ – Αντίδραση της οργάνωσης για το ρωσικό σήριαλ

Ο σχολιασμός ταινιών, σειρών κι εκπομπών από πολιτικά κόμματα δεν είναι από μόνο του κάτι ασυνήθιστο, πολλώ δε μάλλον πρωτοφανές. Γεγόνος όμως είναι πως είχαμε καιρό να δούμε ειδική ανακοίνωση πολιτικού φορέα για σήριαλ, κάτι που συνέβη με την οργάνωση ΟΚΔΕ (Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας), με αφορμή την εξαγορά της μίνι σειράς “Τρότσκι” του Νέτφλιξ από την ΕΡΤ. Πρόκειται για ρωσική παραγωγή που σε οχτώ επεισόδια ιστορεί πραγματικά και μη περιστατικά από τη ζωή του επαναστάτη που στράφηκε αργότερα κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Φαίνεται πως ο τρόπος παρουσίασης του Λέοντα δεν ικανοποίησε τους τροτσκιστές της ΟΚΔΕ, που εξέδωσαν ανακοίνωση, κάνοντας λόγο -από τη δική τους πολιτική σκοπιά προφανώς- για βιασμό της ιστορίας και καλώντας τη δημόσια τηλεόραση να μην προβάλει τη σειρά. Βέβαια ο εν Ελλάδι τροτσκισμός είναι σχετικά πολυσχιδής και ίσως οι υπόλοιπες μείζονες οργανώσεις του χώρου να μην έχουν ακριβώς την ίδια γνώμη, αν και κάτι μας λέει πως πιθανότατα η διαφοροποίησή τους δε θα είναι μεγάλη:

Στην ψηφιακή πλατφόρμα  Netflix είναι διαθέσιμη η σειρά «Τρότσκι», ρώσικη παραγωγή του 2017 που αποτελείται από οκτώ 50λεπτα επεισόδια και αγοράστηκε από την ΕΡΤ. Η σειρά επιχειρεί μία χυδαία και εξοργιστική διαστρέβλωση της προσωπικότητας του Τρότσκι και της ίδια της Ιστορίας. Τον παρουσιάζει ως ένα σκιώδη, αλαζονικό, αμοραλιστή, απάνθρωπο, ραδιούργο, μικρόψυχο άνθρωπο που συνεχώς μηχανορραφεί, εις βάρος ακόμη και των ίδιων των συντρόφων του, για να επιτύχει τον ένα και μοναδικό σκοπό του: να αναρριχηθεί στην εξουσία και να την διατηρήσει. Η  Ρώσικη Επανάσταση – το σημαντικότερο ιστορικό γεγονός του 20ου αιώνα- παρουσιάζεται ως ένα «πραξικόπημα» που εκείνος κατασκεύασε και ο Λένιν συμμετείχε  ως ένας αφελής υποτακτικός του. Ο Στάλιν δεν είναι παρά ένα καταπιεσμένο στέλεχος του κόμματος, με επιρροή μέσα στο μπολσεβίκικο κόμμα, που περιμένει υπομονετικά να του δοθεί η ευκαιρία να εκδικηθεί τον Τρότσκι. Η γραφειοκρατικοποίηση του μπολσεβίκικου κόμματος και του πρώτου εργατικού κράτους, η συνεχής και αταλάντευτη πάλη του Τρότσκι και της Αριστερής Αντιπολίτευσης για την υπεράσπιση της επανάστασης και του ρώσικου προλεταριάτου ενάντια στην γάγγραινα της σταλινικής γραφειοκρατίας, υποκαθίστανται από την προσωπική κόντρα, τον ανταγωνισμό και την ματαιοδοξία δύο στελεχών, του Τρότσκι και του Στάλιν.  Στο αποκορύφωμα του αίσχους και του ιστορικού παραλογισμού διαστρέβλωσης, ο Μερκαντέρ δεν είναι ο διορισμένος από τον Στάλιν δολοφόνος του Τρότσκι, αλλά ένας τακτικός και έμπιστος συνομιλητής του, που αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας την «αυτοκτονία» του Τρότσκυ που είχε τρελαθεί και ήταν όντας μισότρελος και γεμάτος τύψεις για τα «εγκλήματα» που έχει διαπράξει.

Ο Λ. Τρότσκι είναι μία από τις μεγαλύτερες και πιο συκοφαντημένες μορφές του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος. Σε αυτόν ανήκει η τιμή ότι βρέθηκε με τις θεωρητικές του αναλύσεις, αλλά και την πολιτική του δράση, συγχρονισμένος με την κίνηση της Ιστορίας και τις ανάγκες του προλεταριάτου. Ήταν ο ηγέτης της στρατιωτικής επιτροπής του Σοβιέτ της Αγίας Πετρούπολης που οργάνωσε την εξέγερση του Οκτώβρη που έδωσε την πλήρη εξουσία στα Σοβιέτ. Ο δεύτερος τη τάξει μετά τον Λένιν άνδρας στη Σοβιετική Ένωση που Τρότσκι οργάνωσε εκ του μηδενός και διεύθυνε τον Κόκκινο Στρατό των 5,5 εκατομμυρίων εργατών και αγροτών, που έσωσε την νεογέννητη επανάσταση από το στρατό των Λευκών και των ιμπεριαλιστών συμμάχων τους στον ρώσικο εμφύλιο (1917-1920). Στον Τρότσκι ανήκει το ιστορικό επίτευγμα του ότι ερμήνευσε το σύνθετο φαινόμενο της γραφειοκρατικοποίησης σχεδόν στη γέννησή του και ηγήθηκε διαμέσου της Αριστερής Αντιπολίτευσης του αγώνα εναντίον της. Η επικράτηση του σταλινισμού και η ήττα της Αρ. Αντιπολίτευσης σήμανε και την εξορία του Τρότσκι από τη χώρα των Σοβιέτ. Κυνηγημένος από τους σταλινικούς πράκτορες και ανεπιθύμητος από τις αστικές κυβερνήσεις, περιπλανήθηκε σε αρκετές χώρες, εξορίστηκε σε απομονωμένα νησιά και του επιβλήθηκαν πολλάκις περιορισμοί μετακίνησης και έκφρασης. Παρ’ όλες τις δυσκολίες η συμβολή του στην υπόθεση των εργαζομένων στάθηκε εξαιρετική πρώτον με τις έξοχες αναλύσεις του για το φασιστικό φαινόμενο και δεύτερον με την ίδρυση της 4ης Διεθνούς το 1938. Έζησε για να δει το χαμό όλων σχεδόν όλων των παιδιών του από τον σταλινισμό, μέχρι τη δολοφονία του από τον σταλινικό πράκτορα Μερκαντέρ, τον Αύγουστο του 1940 στο Καγιοάκαν του Μεξικού. Όπως στην καρδιά κάθε γνησίου μαρξιστή βρίσκεται η πίστη στον άνθρωπο που χωρίς αυτόν κάθε επαναστατική δραστηριότητα δεν θα είχε νόημα έτσι και ο Τρότσκι διατήρησε αυτή την ακλόνητη πίστη στη επαναστατική δυνατότητα του προλεταριάτου, μέχρι το τέλος της ζωής του.

Απαιτούμε από την ΕΡΤ να μην προβάλει την εκτρωματική σειρά που βιάζει την Ιστορία, προσβάλει την προσωπικότητα του Τρότσκι και υποτιμά την συμβολή του στην υπόθεση της απελευθέρωσης του προλεταριάτου.