Σκοτεινή Θάλασσα: Κατεβαίνουμε σε απεργία διαρκείας! – Όταν το σενάριο ενός σίριαλ συναντά την ταξική γραμμή του ΠΑΜΕ…

Τι μπορεί να κρύβει μια “σκοτεινή θάλασσα”; Μια απεργία διαρκείας ενάντια στις απολύσεις. Τους εργοδοτικούς συνδικαλιστές που επιχειρούν να κρυφτούν πίσω από τον νόμο Αχτσιόγλου και… την έλλειψη τυπικής απαρτίας. Και την ανατροπή, με το δαιμόνιο της εργατικής τάξης, να βρίσκει τρόπο να ξεπεράσει τα τυπικά κωλύματα και να επιβάλει την απεργία στην πράξη.

Πώς και πού έγιναν όλα αυτά; Στο χτεσινό 15ο επεισόδιο της κοινωνικής σειράς “Σκοτεινή Θάλασσα”, που προβάλλεται στο Mega Channel. Που μας άφησε με την απορία να ψάχνουμε να βρούμε -σαν άλλος Σπύρος Παπαδόπουλος- μια λογική εξήγηση: Τι έγινε ρε παιδιά;

First we take Mega, then we take Berlin…

Ίσως είναι η καταγωγή της Ταμίλας Κουλίεβα, που έζησε τα παιδικά της χρόνια στη Σοβιετική Ένωση. Μπορεί να είναι επίσης ότι ο ιός του -κατά Μπογδάνο- “νεομαρξιστικού Netflix” κατέλαβε την ιδιωτική τηλεόραση και της δικής μας χώρας. Ή κάποιος άλλος αδιευκρίνιστος λόγος -κατά το “αδιευκρίνιστο ποσό” που θα έλεγε και μια υπουργική ψυχή. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρόκειται για μια καλτ, φαιδρή αναφορά -αντιθέτως. Γιατί όσα δείχνει το συγκεκριμένο επεισόδιο απέχουν από κάθε είδους καρικατούρα, αποτυπώνουν μια πραγματική κατάσταση και αγγίζουν ένα θέμα-ταμπού για την αποστειρωμένη ελληνική τηλεόραση των τελευταίων δεκαετιών.

Ας ξετυλίξουμε το νήμα, με τη βοήθεια και ενός νήματος στο Twitter, του δικού μας Γιάννη Α-Γιάννη.

Θρεντ: Όταν μια ανακοίνωση του ΚΚΕ, πέφτει μέσα στο σενάριο σειράς του MEGA. https://t.co/DSFSH75ujM

— Γιάννης Α-Γιάννης (@BrazucaWhore) February 21, 2022

Η επιχείρηση Δελλής στο Μεσολόγγι βρίσκεται σε άσχημη οικονομική θέση, αναζητά πόρους από ένα τραπεζικό δάνειο και ετοιμάζεται να προχωρήσει σε απολύσεις, για να μειώσει το εργατικό κόστος -που θα είναι και μια από τις βασικές απαιτήσεις της τράπεζας που θα δώσει το δάνειο.

Η Όλγα -που έχει ρωσική καταγωγή, όπως ακριβώς και η Ταμίλα Κουλίεβα- εργάζεται στην επιχείρηση και δε διστάζει να συγκρουστεί με τους Δελλήδες, για να υπερασπιστεί το δίκαιο και τα συμφέροντα των εργαζόμενων. Ο πρόεδρος του Σωματείου επιθυμεί να βρει μια συμβιβαστική λύση και θέλει να πιάσει τον Σάββα, τον σύζυγο της Όλγας, να τον πείσει να την συγκρατήσει, γιατί αρπάζεται εύκολα και πλακώθηκε με το αφεντικό στο εργοστάσιο, ενώ το πράγμα θέλει… διπλωματία!

–Αν σπάσουμε και κάνει ο καθένας το δικό του, θα μας τσακίσει η εργοδοσία…
καταλήγει. Για να πάρει πληρωμένη απάντηση.
–Έλα ρε, και εγώ νόμιζα ότι είσαι με την εργοδοσία…

Η εταιρεία βρίσκεται σε μειονεκτική θέση και προβάλλει θεωρητικά το “αφήγημα” πως τις απολύσεις τις επιβάλλουν οι τράπεζες, ενώ υπάρχουν ενδοοικογενειακές αντιθέσεις για τις ευθύνες του καθενός και το σχέδιο διεξόδου που θα επιλέξουν -κάποιοι πχ προτιμούσαν “απλώς” μειώσεις μισθών, αντί για απολύσεις. Πραγματοποιούν ένα μίτινγκ κορυφής, για να συζητήσουν το rebranding της εταιρείας, αλλά οι εργαζόμενοι το διακόπτουν, μπαίνοντας στην αίθουσα συσκέψεων, για να πετάξουν συμβολικά ψάρια και να δώσουν το μήνυμα: ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ!

Οι εργαζόμενοι δεν τσιμπάνε το δόλωμα του εργοδοτικού αφηγήματος και προχωρούν σε έκτακτη Γενική Συνέλευση. Σε αυτήν ο πρόεδρος του Σωματείου και κάποιοι από τους εργάτες που είναι φοβισμένοι, προτείνουν να βγάλει ανακοίνωση το Προεδρείο, όπου θα καταδικάζει τις απολύσεις. Αλλά η πλειοψηφία έχει πιο ριζοσπαστικές διαθέσεις, ενώ δε λείπουν τα λεπτά, ειρωνικά σχόλια για τη “μετριοπαθή”, συμβιβαστική διάθεση των πρώτων.

“Να κάτσουμε δηλαδή στα αυγά μας, σαν κότες…”
“Φοβερή ιδέα, θα κατουρηθούν τα αφεντικά από την ανακοίνωση…”

Η πρόταση περνάει με μεγάλη πλειοψηφία. 2/7 pic.twitter.com/IywrmefIQi

— Γιάννης Α-Γιάννης (@BrazucaWhore) February 21, 2022

Το Σώμα της Συνέλευσης προχωρά σε ψηφοφορία και εγκρίνει την πρόταση για απεργία διαρκείας, μέχρι να παρθούν πίσω οι απολύσεις. Οπότε το τελευταίο οχυρό του εργοδοτικού συνδικαλιστή είναι… ο νόμος Αχτσιόγλου! Κάποιος από την ομάδα του Προέδρου παρατηρεί πως δεν υπάρχει απαρτία, γιατί αυτό απαιτεί να είναι παρόντες τουλάχιστον οι μισοί εργαζόμενοι της επιχείρησης…  Η Όλγα (Κουλίεβα) σημειώνει οργισμένη πως οι μισοί εργαζόμενοι έχουν νυχτερινές βάρδιες στο λιμάνι, ενώ άλλοι εργαζόμενοι μένουν μακριά. Συνεπώς είναι πρακτικά αδύνατο να έχουν όντως απαρτία, και είναι θαύμα που πρόλαβαν να έρθουν έστω και τόσα άτομα σε μια έκτακτη Γενική Συνέλευση!

Η λογική του νόμου Αχτσιόγλου αποκρούεται από τους εργαζόμενους. 4/7 pic.twitter.com/KZA4YpbD0Z

— Γιάννης Α-Γιάννης (@BrazucaWhore) February 21, 2022

Παρόλα αυτά, ο πρόεδρος επιμένει πως δε γίνεται να παρακαμφθούν οι διαδικασίες και ότι η βάρδια πρέπει να γίνει κανονικά. Το άλλο πρωί ο νομικός σύμβουλος του Σωματείου επιβεβαιώνει το τυπικό κώλυμα, βάσει καταστατικού, και έτσι ο Πρόεδρος επιβάλλει την αναβολή της απεργιακής κινητοποίησης, μέχρι νεωτέρας…, γιατί αλλιώς θα είχε κηρυχθεί παράνομη… (Ας σημειωθεί πως αυτό δε φαινόταν, ωστόσο, να τον προβληματίζει αρχικά, στην απόφαση για την… αιχμηρή ανακοίνωση). Και αν δεν υπάρχει πάλι απαρτία; ρωτάει η Όλγα. Θα φροντίσουμε να υπάρχει, απαντά ο πρόεδρος, για να θολώσει τα νερά…

Το ταξικό κίνημα, ωστόσο, ξέρει και άλλο μονοπάτι. Ο σύζυγος της Όλγας γυρίζει την πλάτη στον εργοδοτικό συνδικαλισμό, έστω και με ένα τέχνασμα, λέγοντας πως το δικό του καΐκι δεν παίρνει μπρος και μάλλον θα θέλει σέρβις… Σύντομα αποδεικνύεται πως κανένα καΐκι δεν έχει περάσει από ετήσιο σέρβις και -ω του θαύματος- καμιά βάρκα δεν παίρνει μπροστά! Και έτσι η βάρδια δεν βγαίνει ποτέ…

Η λύση δίνεται από τους αλληλέγγυους αυταπασχολούμενους που ο ένας μετά τον άλλον αρνούνται να κουνήσουν τα καΐκια τους. 7/7 pic.twitter.com/mDgFuZXV3z

— Γιάννης Α-Γιάννης (@BrazucaWhore) February 21, 2022

Έτσι ξεκινάει η απεργία και η Όλγα, που μένει ως απεργιακή φρουρά εκεί, δέχεται την επίσκεψη ενός φίλου της (Ζήσης), που της λέει πως άκουσε ότι έχουν κάνει κατάληψη στο λιμάνι, για να τον διορθώσει αμέσως.

Περιφρούρηση κάνουμε, όχι κατάληψη.

Στην ταξική πάλη δεν υπάρχουν χάπι εντ -όχι σε αυτή τη συγκυρία τουλάχιστον. Τα πάντα κατακτιούνται με κόπο και σκληρό αγώνα. Μπορούν να υπάρξουν όμως μικρές νίκες που δείχνουν την προοπτική. Και αν μη τι άλλο, δε βλέπουμε συχνά (βασικά σχεδόν ποτέ) στην ελληνική τηλεόραση τέτοιες σκηνές που να κουρελιάζουν την αντι-απεργιακή υστερία των δελτίων ειδήσεων και να αποτυπώνουν τόσο ρεαλιστικά τους συσχετισμούς και τις πολύπλευρες πιέσεις που δέχονται οι εργάτες, προκειμένου να μην αντιδράσουν και να υποστούν αγόγγυστα απολύσεις, μειώσεις μισθών και ό,τι άλλο θέλουν τα αφεντικά, που… “πιέζονται οικονομικά”.

Οπότε ακόμα και αν πρόκειται για μεταφορά μιας ισπανικής σειράς -όπου η υπόθεση εκτυλίσσεται στη χώρα των Βάσκων-, πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στους δημιουργούς της σειράς ( σενάριο Ζαχαρίας Μαυροειδής, Σπύρος Κρίμπαλης και Κωστής Σαμαράς) για το θάρρος τους. Γιατί αν μη τι άλλο χρειάζεται μπόλικο τέτοιο για να νικήσει κανείς τις δυσκολίες να πει την αλήθεια στον κόσμο της ιδιωτικής τηλεόρασης…

Όσο για τη συνέχεια; Αυτή δίνεται σήμερα το βράδυ με το νέο επεισόδιο της σειράς, αφού δείτε εδώ το χτεσινό, για να πιάσετε καλύτερα το νήμα της υπόθεσης. Αν και σε ό,τι αφορά το γενικό θέμα που πιάνει η σειρά, η συνέχεια δε θα γραφτεί στην οθόνη, αλλά στον δρόμο, με μαζικούς ταξικούς αγώνες…