Άι, Ρόζα Λούξεμπουργκ, τι σου ’χω φυλαγμένα…

«”Η τάξη βασιλεύει στο Βερολίνο!” Ηλίθιοι δήμιοι! Η “τάξη” σας είναι χτισμένη πάνω στην άμμο. Αύριο η επανάσταση θα υψωθεί ξανά και βροντώντας τα όπλα της με τις σάλπιγγες να αντηχούν θα αναγγείλει προκαλώντας σας τρόμο: Ich war, ich bin, ich werde sein! ΗΜΟΥΝ, ΕΙΜΑΙ, ΘΑ ΕΙΜΑΙ!».

Με αυτά τα λόγια ολοκλήρωνε το τελευταίο άρθρο της, λίγες ώρες πριν δολοφονηθεί η Ρόζα Λούξεμπουργκ, από παραστρατιωτικές μονάδες που συγκροτήθηκαν για το χτύπημα της γερμανικής επανάστασης, την ίδια μέρα με τον Καρλ Λίμπκνεχτ Δολοφονήθηκε με χτυπήματα από τα κοντάκια των όπλων και το πτώμα της ρίχτηκε σ’ ένα ποτάμι.

“Η κόκκινη Ρόζα χάθηκε κι αυτή
Κανείς δεν ξέρει
Πού το κορμί της παραχώσαν
Έλεγε την αλήθεια στους φτωχούς
Γι’ αυτό κι οι πλούσιοι την σκοτώσαν…”
(Μπέρτολτ Μπρεχτ)

Η Ρόζα Λούξεμπουργκ γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 5 του Μάρτη 1871, στην Πολωνία. Διωκόμενη για την αγωνιστική της δράση από το τσαρικό καθεστώς πέρασε στη Γερμανία και εντάχθηκε στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Πολέμησε τις ρεφορμιστικές θέσεις του κόμματος και στη συνέχεια αντιτάχθηκε στον πόλεμο. Μαζί με τον Καρλ Λίμπκνεχτ πρωτοστάτησε στον Σπάρτακο και στην ίδρυση του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

“Άι, Ρόζα Λούξεμπουργκ, τι σου ’χω φυλαγμένα,
πάνω στο κάρρο σ’ είδα στα εννιακόσια εφτά.
Εγώ τότε κοιμόμουνα στο φως τού εικοσιένα
κι εξήντα χρόνια αργότερα σε βρήκα στα χαρτιά…”
(Μάνος Ελευθερίου)

Οι δυο ηγέτες του νεοϊδρυμένου τότε ΚΚ Γερμανίας και της εργατικής τάξης της χώρας τους, αποτελούν αιώνια σύμβολα στον αγώνα των καταπιεσμένων ενάντια στα δεσμά της εκμετάλλευσης.