«Άνθρωποι δίχως μοίρα μόνοι, να ζούνε στο δικό τους ψέμα…»

«Αδιαφορία» είναι ο τίτλος του νέου τραγουδιού σε στίχους Γιώργου Μπίμη και μουσική – ερμηνεία του Αλέξανδρου Χατζηνικολιδάκη.

Αδιαφορία…

Περνούν σφυρίζοντας τα τρένα,
με μια πικρή αδιαφορία
και δε ρωτούν ποτέ για μένα,
για τη δική μου  ιστορία…

Με το δισάκι μου ζωσμένος,
σε ποιον παράδρομο να πάω,
εγώ που ήμουν γεννημένος
το φως του κόσμου ν’ αγαπάω.

Τον ήλιο παίρνω στο κατόπι
κι όπου κι αν θέλει ας με βγάλει,
ξένος παντού και ξένοι τόποι
κι ελπίδα δεν υπάρχει άλλη.

Είδα καπνούς, φωτιές και σκόνη,
– δάκτυλα π’ άγγιξαν το αίμα –
κι άνθρωποι δίχως μοίρα μόνοι,
να ζούνε στο δικό τους ψέμα…

Ο Γιώργος Δ. Μπίμης γεννήθηκε στη Λιβαδειά στις 12 Αυγούστου του  1955 από γονείς εργάτες γης. Τα παιδικά του χρόνια ήταν εξαιρετικά δύσκολα. Από παιδί αισθάνθηκε την ανάγκη να εκφραστεί μέσω της ποίησης. Από τότε που ένιωσε τον εαυτό του, διάβαζε, μελετούσε και έγραφε ποίηση την οποία όμως δεν την δούλευε παραπέρα λόγω έλλειψης χρόνου.

Στα δεκαπέντε χρόνια κατεβαίνει στην Αθήνα για σπουδές. Δουλεύοντας βάρδια στα εργοστάσια, από το Βοτανικό μέχρι τη Νέα Ιωνία, τελειώνει: τη Σχολή εργοδηγών Μηχανολόγων της ΣΕΛΕΤΕ,  τα ΤΕΙ του Πειραιά και την Παιδαγωγική Σχολή της ΣΕΛΕΤΕ.

Μετά από τη στρατιωτική του θητεία -με πανελλαδικό γραπτό διαγωνισμό, Φλεβάρης του 1982 – προσλαμβάνεται ως μόνιμος υπάλληλος της ΔΕΗ. Φοιτά για ένα έτος στη Σχολή ταχύρρυθμης εκπαίδευσης στη Φλώρινα και στη συνέχεια επιστρέφει για να εργαστεί στην ΔΕΗ περιοχής Λιβαδειάς.

Μετά από έξι χρόνια θητείας (Σεπτέμβρης του 1987) παραιτείται για να διοριστεί στην Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση την οποία υπηρετεί συνειδητά επί τριάντα συναπτά έτη.

Έζησε την εξέγερση του Πολυτεχνείου και έκτοτε εντάχτηκε στο αριστερό κίνημα.

Μέσα από την τέχνη της ποίησης προσπάθησε να προσεγγίσει τις μεγάλες αξίες της ζωής.

Από την εφηβική του ηλικία πίστεψε ακράδαντα πως τούτος  ο τόπος «είναι χτισμένος από πνεύμα» και πάνω σ’ αυτό το μοτίβο προσπάθησε να πορευτεί ολοζωής. Έχει γράψει πολλή ποίηση την οποία προσπαθεί να βάλει σε τάξη τώρα που ο χρόνος είναι με το μέρος.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, που είναι στη σύνταξη, έχει εκδώσει οκτώ βιβλία. Πέντε ποιητικές συλλογές, ένα θεατρικό έργο, ένα μυθιστόρημα κι ένα βιβλίο με δοκίμια.    Επίσης,  σε όλο αυτό το διάστημα δημοσιεύει ποιήματα, κείμενα και δοκίμια  σε ηλεκτρονικά περιοδικά και στον τοπικό τύπο.

Είναι τακτικός συνεργάτης στην ιστοσελίδα Κατιούσα και στο alt.gr

Παράλληλα γράφει στίχους για τραγούδια. Στίχους του έχουν μελοποιήσει οι μουσικοί: Παντελής Θαλασσινός, Εύα Φάμπα, Αλέξανδρος Χατζηνικολιδάκης, Στέφανος Ψαραδάκος, Θοδωρής Καρέλλας, Τάσος Παπαθανασίου  και Ουνούφριος Παντής.

Ο Γιώργος Δ. Μπίμης είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.