Χρήστος Λούφης: Στις συνθήκες που ζούμε δεν υπάρχει δημιουργία, μόνο επιβίωση

Βρισκόμαστε εν μέσω μιας πανδημίας, η οποία προέκυψε ξαφνικά την περασμένη Άνοιξη και μας άλλαξε όλα τα δεδομένα στην καθημερινότητά μας. Ο ίδιος, πώς βίωσες αυτή την αλλαγή πρώτα σε προσωπικό επίπεδο ζωής και έπειτα σε επαγγελματικό;

-Όλο αυτό που ζήσαμε και ζούμε ακόμα είναι πολύ δύσκολο, όχι μόνο για μένα, αλλά για όλους μας πιστεύω. Έψαχνα τρόπους να συντονιστώ με τα καινούρια δεδομένα. Βέβαια βρήκα χρόνο να διαβάσω, να ακούσω περισσότερη και διαφορετική μουσική, να ξεκουραστώ και να γελάσω – γιατί νομίζω ότι το γέλιο μας υπενθυμίζει ότι είμαστε ζωντανοί. Σε επαγγελματικό επίπεδο πιστεύω είναι ό,τι χειρότερο αυτό που ζούμε. Δεν υπάρχει διάθεση για δημιουργία κάτω από τέτοιες συνθήκες καθώς ο στόχος είναι ένας, η επιβίωση, γιατί καλλιτεχνικά η περίοδος αυτή είναι καταστροφική.

Ποιος πιστεύεις πως φέρει την ευθύνη για τη δυσχερή θέση που βρίσκεται ο κλάδος σήμερα; Είναι μόνο η κυβέρνηση; Είναι τα κακά προηγούμενα του κλάδου; Είναι μια μίξη αυτών των παραγόντων;

-Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι τόσα χρόνια και με διαφορετικές κυβερνήσεις, δε βρέθηκε ένας τρόπος ο καλλιτεχνικός χώρος να μην νιώθει ξεκρέμαστος και να ζει μόνιμα με ένα αβέβαιο μέλλον. Σίγουρα φταίει και η δική μας πλευρά που επαναπαυόμαστε σε καταστάσεις που μόνο κακό μπορούν να προκαλέσουν στο μέλλον.

Ξεκίνησες τη μουσική από νεαρή ηλικία και έφτασες με αργά και σταθερά βήματα να έχεις τους δικούς σου θαυμαστές. Κοιτώντας πίσω, ποια είναι τα σωστά ή τα λάθη που έκανες μέσα σε αυτήν την πορεία και θα ήθελες – αν κάποιος νέος τραγουδοποιός μας διαβάζει τώρα – να τα επισημάνεις;

-Η μουσική είναι ένα ατέλειωτο ταξίδι που για να το ξεκινήσεις πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να αντέξεις πολλά και διαφορετικά συναισθήματα. Τα λάθη μου με βοήθησαν να ξεκαθαρίσω το τι θέλω και τι ζητάω από αυτό που κάνω, με καλύτερη προσέγγιση. Αυτό που θα έλεγα σε όποιους ξεκινάνε, είναι ότι αν το θέλει κάποιος πολύ και είναι έτοιμος να εκτεθεί, να κριθεί και να δώσει το εκατό τις εκατό  για αυτό, τότε σίγουρα ξεκινάει σωστά.

Έχεις κυκλοφορήσει δύο δίσκους σε απόσταση χρόνου ο ένας από τον άλλο και ήδη ο τελευταίος σου με τον τίτλο “ΑΧΝΑ” κυκλοφόρησε το 2017. Δεν άγχεσαι πως αυτή η μακρά παύση μεταξύ των δίσκων σε καθιστά ευάλωτο σε μια εποχή που επιθυμεί το γρήγορο και εφήμερο ή ακόμα και ένα τραγούδι κάθε μήνα ώστε να ακούγεται το όνομα του καλλιτέχνη; Δεν έχεις τον φόβο της συνεχούς δημιουργίας;

-Ο κάθε δίσκος είναι μια κατάθεση ψυχής. Όλα τα ερεθίσματα, οι εικόνες, οι ιστορίες, τα συναισθήματα πρέπει να ντυθούν με μουσική και να βγάλεις το αποτέλεσμα που σου αρέσει. Αυτό δεν μπορεί να γίνει βιαστικά, εκβιαστικά και κατά παραγγελία όπως πολλές από τις δισκογραφικές εταιρείες απαιτούν από τους δημιουργούς. Θέλει χρόνο να ωριμάσει μέσα σου για να είσαι έτοιμος να το μοιραστείς με το κοινό σου. Δεν νιώθω την ανάγκη και το άγχος της συνεχούς δημιουργίας. Θέλω αυτό που κάνω να με εκφράζει και να με ταξιδεύει. Εκεί βρίσκεται  η ουσία για μένα.

Ακούγοντας τα τραγούδια σου, στάθηκα στο  τραγούδι “Amal” γιατί αγγίζει το ευαίσθητο θέμα των προσφύγων. Τι σημαίνει “Amal” και ποιο ήταν το ερέθισμα να γράψεις το τραγούδι αυτό;

-Ο λόγος που έγραψα αυτό το κομμάτι ήταν η σοκαριστική εικόνα του μικρού παιδιού, του Αϊλάν Κουρντί από την Συρία, που βρέθηκε πνιγμένο στην παραλία της Αλικαρνασσού προσπαθώντας να περάσει “απέναντι”, μακριά από τον πόλεμο. Amal σημαίνει ελπίδα στην Αραβική γλώσσα και στόχος μου είναι να προβληματίσω και να υπενθυμίσω ότι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να καταστρέφουμε τα όνειρα των παιδιών. Τα παιδιά είναι αυτά που μπορούν να αλλάξουν τον σκληρό κόσμο που ζούμε.

Πού και πώς σε βρίσκουν σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε μέσα στην πανδημία; Το να σε ακούσει κάποιος ζωντανά είναι πολύ δύσκολο κομμάτι. Τι εναλλακτικές έχεις σκεφτεί ο ίδιος ώστε να βρίσκεσαι σε επαφή με το κοινό σου;

-Αρκετά δύσκολο, αλλά γίνονται κάποιες live εμφανίσεις τηρώντας πάντα τα μέτρα ασφαλείας – οι οποίες ανακοινώνονται στη σελίδα μου στο Facebook και στο  Instagram. Ταυτόχρονα κάνω ήδη κάποιες κινήσεις για να οργανώσω live streaming που μπορεί να παρακολουθήσει περισσότερος κόσμος χωρίς περιορισμούς.

Αυτή την στιγμή έχεις κάποιο υλικό το οποίο μπορεί να αποτελέσει πιθανό υλικό για μελλοντικό δίσκο;

-Υπάρχει υλικό και θέλω να είμαι αισιόδοξος πως σύντομα θα μπορώ να το μοιραστώ μαζί σας.

Κλείνοντας, θα ήθελες να πεις κάτι στους αναγνώστες της Κατιούσας;

-Θέλω να πω πως τίποτα δεν αλλάζει αν ακολουθούμε και δεν πρωτοτυπούμε. Ο καθένας πρέπει να παλεύει για το καλύτερο… και όπως έχει πει ο Γιάννης Ρίτσος : “μην τους φοβάσαι, στον φόβο σου ποντάρουν”.