«Ένας αητός γκρεμίστηκε και το βουνό εσείστηκε…» – Ένας χρόνος χωρίς τον Αντώνη Ρεπάνη
Από τους σημαντικότερους συνθέτες της χρυσής εποχής του λαϊκού τραγουδιού, αυτοδίδακτος δεξιοτέχνης της κιθάρας και εργάτης του πάλκου, θαυμάσια φωνή που δεν μοιάζει με καμιά άλλη, ο Αντώνης Ρεπάνης ανήκει δικαιωματικά στη γενιά των μεγάλων που πέρασαν με τα τραγούδια τους μέσω της λαϊκής συνείδησης στην αθανασία.
Στις 30 του Μάη 2020 συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τη μέρα που έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος ερμηνευτής, κιθαριστής και δημιουργός του λαϊκού τραγουδιού Αντώνης Ρεπάνης.
Από τους σημαντικότερους συνθέτες της χρυσής εποχής του λαϊκού τραγουδιού, αυτοδίδακτος δεξιοτέχνης της κιθάρας και πραγματικός εργάτης του πάλκου, θαυμάσια φωνή που δεν μοιάζει με καμιά άλλη, ο Αντώνης Ρεπάνης ανήκει δικαιωματικά στη γενιά των μεγάλων που έφυγαν από τη ζωή για να περάσουν με τα τραγούδια τους μέσω της λαϊκής συνείδησης στην αθανασία.
Γεννήθηκε στις 14 του Αυγούστου 1933 στο Περιστέρι. Λάτρης της βυζαντινής μουσικής από παιδί ο Αντώνης Ρεπάνης μαγεύτηκε από τα λαϊκά ακούσματα, παρακολουθώντας τον Γρηγόρη Μπιθικώτση να τραγουδά παρέα με τον μεγαλύτερο αδελφό του, που έπαιζε κιθάρα, στο σπίτι τους. Όταν οι «μεγάλοι» έφευγαν από το σπίτι, τότε ο μικρός Αντώνης ξεκρεμούσε την κιθάρα του αδελφού του από τον τοίχο και ιχνηλατούσε με τα παιδικά του δάχτυλα ήχους και δρόμους. Ίσως να «σκάλιζε» κιόλας από τότε τις πρώτες, ακατέργαστες, δικές του μελωδίες…
Στα 17 του ανεβαίνει για πρώτη φορά στο λαϊκό πάλκο στο Περιστέρι, στο πλευρό του φίλου και συνεργάτη του Δημήτρη Γκούτη, σημαντικού δημιουργού του λαϊκού τραγουδιού και στιχουργό μεγάλων επιτυχιών του Ρεπάνη («Παλιατζής», «Αγάπη μου επικίνδυνη» κ.ά.) και άλλων.
«Πού να γυρνάς, πού να γυρνάς
και πού τις ώρες σου περνάς…»
Εξαιρετικός κιθαριστής και τραγουδιστής ο Αντώνης Ρεπάνης θα εμφανιστεί σε δεκάδες λαϊκά κέντρα διασκέδασης (μεταξύ των οποίων τα θρυλικά «Τριάνα του Χειλά», «Κουλουριώτη», «Φαληρικόν», «Τζίμης ο χονδρός») δίπλα σε σπουδαίους λαϊκούς συνθέτες, δεξιοτέχνες του μπουζουκιού και τραγουδιστές, όπως ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Πάνος Γαβαλάς, ο Σταύρος Τζουανάκος, η Πόλυ Πάνου, ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Στέλιος Μακριδάκης, ο Γιάννης Καραμπεσίνης, η Ρίτα Σακελαρίου και πολλοί άλλοι.
«Όλος ο κόσμος με μισεί γιατί μ’ αγάπησες εσύ
να χωρίσουν προσπαθούν δυο καρδιές που αγαπούν…»
Στη δισκογραφία εισέρχεται το 1958, ηχογραφώντας τραγούδια του καταξιωμένου από τότε λαϊκού συνθέτη Μπάμπη Μπακάλη, μεταξύ των οποίων τη διαχρονική επιτυχία «Όλος ο κόσμος με μισεί» (στίχοι: Κώστας Βίρβος). Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, παράλληλα με την τραγουδιστική του πορεία αρχίζει να συνθέτει δικά του τραγούδια. Η συνάντησή του με την σπουδαία Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου στη συνέχεια θα είναι η αφορμή να γεννηθεί η «Διπρόσωπη», που γνωρίζει τεράστια επιτυχία.
«Στα όπα όπα σ’ είχα και σε ζηλεύανε
να βρούνε τέτοιον άντρα κι άλλες γυρεύανε…»
Με τη μελωδική χαρακτηριστική φωνή του ο Αντώνης Ρεπάνης ερμήνευσε με μεγάλη επιτυχία εκτός από δικά του και τραγούδια των Βασίλη Τσιτσάνη, Μάρκου Βαμβακάρη, Γιάννη Παπαϊωάννου, Απόστολου Καλδάρα, Μπάμπη Μπακάλη, Θόδωρου Δερβενιώτη, Δημήτρη Γκούτη, Βασίλη Βασιλειάδη κ.ά. («Αρχόντισσα», «Βαδίζω και παραμιλώ», «Ανεβαίνω σκαλοπάτια», «Γιατί γλυκιά μου κλαις», «Σου ’δωσα διαζύγιο», «Εσύ γλυκιά μου μόνο», «Στο σταυροδρόμι», «Όλος ο κόσμος με μισεί» και πολλά ακόμα).
Δικές του συνθέσεις τραγούδησε ο ίδιος και άλλοι τραγουδιστές, όπως ο Στράτος Διονυσίου, ο Πάνος Γαβαλάς, η Πόλυ Πάνου, η Πίτσα Παπαδοπούλου, η Ρίτα Σακελλαρίου, ο Χρηστάκης, ο Μανώλης Αγγελόπουλος, ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο Δημήτρης Κοντολάζος κ.ά.
«Αητόπουλο γεννήθηκες μ’ αητό να ζευγαρώσεις
αητούς κι εσύ να δώσεις…»
Μερικά μόνο από τα τραγούδια που έγραψε ο ίδιος κι έγιναν μεγάλες επιτυχίες που αντέχουν στο χρόνο: «Γιατί κοντά μου κάθεσαι ακόμα», «Δυο γυναίκες, δυο αγάπες», «Τ’ αγκάθια της καρδιάς σου», «Είναι η σκέψη μου τρελή», «Πού να γυρνάς», «Γιατί αχάριστη», «Στο σταυροδρόμι», «Έτσι είναι πάντα μ’ ένα αντίο», «Ποια είσαι εσύ», «Παλιατζής», «Αγάπη μου επικίνδυνη», «Χτες το βράδυ στην ταβέρνα», «Ένας αετός γκρεμίστηκε», «Άσ’ τε με απόψε μοναχό», «Πωλούνται όνειρα», «Θυσιάστηκα», «Μα τι λέω» και πολλά ακόμα.
Ακμαίος και μάχιμος στο πάλκο επί πολλές δεκαετίες, για πολλά χρόνια ο Αντώνης Ρεπάνης εισέπραττε την αγάπη του κόσμου στο αγαπημένο του στέκι, το λαϊκό κέντρο «Αστροφεγγιά», απέναντι από τον Άγιο Λουκά στα Κάτω Πατήσια, με τη φωνή του ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία να μεταφέρει, σε όσους είχαν την τύχη να τον απολαύσουν από κοντά, αναλλοίωτο το άρωμα της χρυσής εποχής του λαϊκού μας τραγουδιού…