«Έντεκα ρωμαλέα μοιρολόγια που θρηνούν τη ζωή, την αγάπη και το όνειρο»
“Στα «Θαλασσινά φεγγάρια» αποκαλύπτεται με επιβλητικό τρόπο, μια πλευρά του ταλέντου του Θεοδωράκη, που, χωρίς να είναι άγνωστη, δεν είναι ωστόσο πολύ οικεία στο μεγάλο κοινό…”
Μια μουσική πρόταση με αφορμή την αποψινή αυγουστιάτικη πανσέληνο. Ο δίσκος «Θαλασσινά φεγγάρια» σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη και στίχους του ποιητή Νίκου Γκάτσου κυκλοφόρησε το 1974 και περιλαμβάνει τα τραγούδια:
1) Θα ρίξω πέτρα στη ζωή – Γρηγόρης Μπιθικώτσης
2) Κοιμήσου παλικάρι – Βίκυ Μοσχολιού
3) Φέρτε μου τη θάλασσα – Γρηγόρης Μπιθικώτσης
4) Νύχτα δίχως άκρη – Βίκυ Μοσχολιού
5) Το πανηγύρι των άστρων – Γρηγόρης Μπιθικώτσης
6) Σήμερα βράδιασε νωρίς – Βίκυ Μοσχολιού
7) Τ’ όνειρο καπνός (Στης νύχτας το μπαλκόνι) – Μαρία Φαραντούρη
8) Στου κόσμου την ανηφοριά – Γρηγόρης Μπιθικώτσης-Μιχάλης Ιωαννίδης
9) Το εκκρεμές – Μαρία Φαραντούρη
10) Στράτα τη στράτα – Γρηγόρης Μπιθικώτσης-Μιχάλης Ιωαννίδης
11) Το ματωμένο φεγγάρι – Μαρία Φαραντούρη
Σε άρθρο του Θανάση Γιώγλου στην ιστοσελίδα ogdoo.gr διαβάζουμε:
«Οι στίχοι των τραγουδιών του νέου αυτού μεγάλου δίσκου – που κυκλοφόρησε από την «Κολούμπια» σ’ ένα θαυμάσιο Άλμπουμ που φιλοτέχνησε ο Μίνως Αργυράκης – είναι προσφορά του ποιητή Νίκου Γκάτσου. Η ενορχήστρωση δε και η διεύθυνση της ορχήστρας ανήκει στον ίδιο τον Μίκη Θεοδωράκη.
Στα «Θαλασσινά φεγγάρια» αποκαλύπτεται με επιβλητικό τρόπο, μια πλευρά του ταλέντου του Θεοδωράκη, που, χωρίς να είναι άγνωστη, δεν είναι ωστόσο πολύ οικεία στο μεγάλο κοινό. Μια πλευρά γεμάτη τρυφερότητα και λυρισμό όπου το αίσθημα και το πάθος, υποταγμένα σε μια ήρεμη ενατένιση της ζωής, βρίσκουν την τέλεια έκφρασή τους σε απαλούς αλλά και δυναμικούς ρυθμούς, που έχουν πάντα τις ρίζες τους στη μεγάλη παράδοση του λαϊκού μουσικού μας πολιτισμού.
Στην επανέκδοση του δίσκου σε cd, το 2005, η στιχουργός Αγαθή Δημητρούκα, σύντροφος του Νίκου Γκάτσου έγραφε:
ΤΑ ΡΩΜΑΛΕΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ Κάποτε που ο Νίκος Γκάτσος με συμβούλευε να γράφω ρωμαλέα τραγούδια, στην ερώτηση «τι εννοούσε», απάντησε «όχι συναισθηματικά, όχι ατμοσφαιρικά τραγούδια». Κι όταν του ζήτησα ένα παράδειγμα με στίχους δικούς του, μου έδωσε πρόθυμα τα έντεκα ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ. Έντεκα ρωμαλέα μοιρολόγια που θρηνούν τη ζωή, την αγάπη και το όνειρο, σε ίαμβο φυσικό με εξαιρέσεις ρητορικού τροχαϊκού μέτρου και σε χρόνους παρελθόντα, παρόντα και μέλλοντα.
Ακολουθεί ολόκληρος ο δίσκος. Καλή ακρόαση!
