Γιουροβίζιον 2002: Η νύχτα των κρυστάλλων

Πριν ξεκινήσουμε νομίζω μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι αν ο Χρήστος Δάντης δεν είχε την ατυχία να γεννηθεί στην (τιμημένη κατά τα άλλα) Καισαριανή, αντί για το Μπρίστολ ή έστω το Εσσεξ, αγναντεύοντας τις όχθες του Τάμεση, το πιο πιθανό είναι ότι σήμερα θα φιγουράριζε στο πάνθεον των Βρετανών καλλιτεχνών και η αναγνώρισή του θα ξεπέρναγε κατά πολύ τα όρια, όχι της Ελλάδας, αλλά και της γηραιάς Αλβιώνος.

Θες αυτό το αλήτικο γρέζι στη φωνή, θες τα γυρίσματα, θες το ρεπερτόριο που ξεκινάει από βαρύ λαϊκό και καταλήγει… βασικά δεν καταλήγει πουθενά ό,τι θέλει λέει ο Χρήστος, θες η αναρχοαυτόνομη μπούκλα στο μαλλί. Δεν ξέρω είναι πολλά τα στοιχεία. Πώς θα ήταν άραγε σήμερα η μουσική βιομηχανία αν το “να κάνουμε push ups” το είχε πει μαζί με την Αντέλ και όχι με την Πωλίνα; Ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα. Αλλά πού να τα εκτιμήσει όλα αυτά ο Ελληνάκος που στην κρίσιμη ώρα, όταν έπρεπε να στείλει το Χρήστο να κατακτήσει τον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον το 2007, με την υπερκομματάρα No Madonna, τουλάχιστον 10 χρόνια πιο μπροστά από την εποχή του, έστειλε, το λέω και πραγματικά ντρέπομαι αυτή τη στιγμή, το Σαρμπέλ και το γεια σου Μαρία. ΤΟ ΣΑΡΜΠΕΛ. ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΜΑΡΙΑ 

Tο μέγεθος του Χρήστου φαίνεται από το παρακάτω βίντεο όπου μία Κινέζα τραγουδάει το No Madonna 13 χρόνια μετά την συμμετοχή του στην Γιουροβίζιον. Τον Σαρμπέλ ούτε Ελληνας δεν τον τραγουδάει τώρα.

Η αλήθεια είναι ότι για αρκετά χρόνια το διαγωνισμό της Γιουροβίζιον τον περνάγαμε λίγο στα ψιλά. Άμα δεν ήσουνα η Δάφνη Μπόκοτα δεν σου καιγότανε και καρφάκι. Δηλαδή εντάξει, την Μαριάννα Ευστρατίου στέλναμε και τον Ανδρέα τον Μικρούτσικο που έκλεψε το Thunderstruck των AC/DC και νόμιζε ότι ρόκαρε στο Γούντστοκ όταν χτυπιότανε με την κιθάρα πίσω από τη Βόσσου “Thunder σαν να μπαίνει η άνοιξη, Thunder ουρανού κατάνυξη” κάπου ώπα δηλαδή. Αλλά έπρεπε να πάει με το Κουτσουράκι να τους πάρει τα σώβρακα.  

Γενικά τα πράγματα κυλάγανε ήρεμα μέχρι που ένα άσημο νέο συγκρότημα αποτελούμενο από ένα αγόρι και μία κοπέλα που είχαν γεννηθεί και μεγαλώσει στη Σουηδία από Έλληνες γονείς εκπροσωπεί την Ελλάδα στο διαγωνισμό με το τραγούδι Die for you. Οι Antique με τον Νίκο Παναγιωτίδη και την Έλενα Παπαρίζου κατακτούν την τρίτη θέση, την καλύτερη που έχει πάρει ποτέ η χώρα στο θεσμό, και εκεί μας χτυπάει κατακούτελα η τρέλα. Εκεί λέμε θα τους λιώσουμε, πάμε να το πάρουμε, Γιουροβίζιον εθνικός στόχος. Θα σας λιώσουμε. Ερχόμαστε. 

Την επόμενη χρονιά σε ένα κατάμεστο ΡΕΞ, και τον Χρήστο Παπουτσή πρώτο τραπέζι πίστα να εκπροσωπεί την κυβέρνηση, η Δάφνη Μπόκοτα με αποκαλυπτικό σιθρού εκρού σακάκι και μαύρο μπουστάκι παρουσιάζει τον ελληνικό τελικό της Γιουροβίζιον στον οποίο λαμβάνουν μέρος 10 (ΔΕΚΑ!) τραγούδια. Από τα δέκα, μία κριτική επιτροπή θα δώσει την πρόκριση στα πέντε καλύτερα όπου θα μπουν σε διαδικασία ψηφοφορίας του κοινού και τελικά θα επιλεγεί το καλύτερο μετά από τις  τηλεφωνικές γραμμές και γνώμη της επιτροπής σε ποσοστό 50-50.  

Τα παρατράγουδα όμως ξεκίνησαν πριν ακόμα μπούμε στην τελική πεντάδα. Το τραγούδι Beautiful life που ερμηνεύει το ντουέτο Ελίνα Κωνσταντοπούλου – Μάριαν Γεωργίου, αν και αναμενόταν να πρωταγωνιστήσει μένει εκτός του δεύτερου γύρου. Σε ένα ξέσπασμα μπροστά τις κάμερες η Ελίνα Κωνσταντοπούλου καταγγέλλει σκευωρία εις βάρος της και εξ επίτηδες αποκλεισμό της για να μην φτάσει το τραγούδι της στην ψηφοφορία του κοινού. Όταν όμως ήρθαν να πάρουν την Ελίνα δεν μίλησα, γιατί δεν ήμουνα Ελίνα.  

Ο υπέροχος Κώστας Μπίγαλης με μία μελωδική μπαλάντα ξεδιπλώνει την ποιότητα και την εμπειρία του με τη νεαρή Μιρέλα Φραγκοπούλου να τον πλαισιώνει σε ένα ντουέτο που κλείνεις τα μάτια και σε ταξιδεύει. Let me be the one, άφησε με να είμαι ο μοναδικός, δεν άφηνε τίποτα αμετάφραστο η Δάφνη Μπόγκοτα.  To be together με την εντυπωσιακή MLV (Μαρία Λουίζα Βασιλοπούλου για τους αδαείς) σε κόκκινο φόρεμα με σκίσιμο μέχρι κάτω από τους γλουτούς και κραγιόν της φωτιάς σε αγγλογαλλικό στίχο παρακαλώ να διεγείρει τα πάθη. Πέγκυ Ζήνα σε μία ποπ στιγμή στην καριέρα της, παίζοντας αρμόνιο στην εισαγωγή, ντυμένη στα λευκά, παρέα με γυναικείο γκρουπ χορευτριών σε ένα γιουροβιζιονικό υπερθέαμα είναι τόσο απλό αυτό που εγώ θα σου πω Love is a wondeful thing and you know what i mean ohhh babyyy. Κι εκεί που έχουμε μερακλώσει και γουστάρουμε και αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι θα κατακτήσουμε την Ευρώπη βγαίνει ένα υβρίδιο Ρόμποκοπ και Μπαλούρδου επί σκηνής και ξεκινάει τις προσοχές βγάζοντας ταυτόχρονα κάτι άναρθρές κραυγές τύπου ΗΕΥ heyy heyyy. Ο Μιχάλης Ρακιντζής με το τραγούδι S.A.G.A.P.O. ίσως προσπαθεί με κάποιο αδόκιμο τρόπο να μας πει κάτι. Με στρατιωτικού τύπου μπότες, κάποιου είδους στολή και πρόσθετα στους ώμους κακοποιεί τα μάτια μας και τα αυτιά για τρία λεπτά και αποχωρεί. Tην πεντάδα ολοκλήρωσαν κάποιοι MOTIVE, γελάει ο κόσμος, κανείς δεν τους θυμάται, φάγανε την Ελίνα, τα είπαμε παραπάνω.  

Μετά την ολοκλήρωση των τραγουδιών η Δάφνη Μπόκοτα ανακοινώνει τις τηλεφωνικές γραμμές όπου οι τηλεθεατές θα μπορούν να ψηφίζουν το αγαπημένο τους τραγούδι (με χρέωση μόνο 0,26 ευρώ με ΦΠΑ παρακαλώ, όσο μία Babalu από το περίπτερο δηλαδή) και ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΕΙ ότι θα μπορούν να τηλεφωνούν μόλις ανακοινώσει ότι άρχισε η ψηφοφορία. Αμέσως μετά απολαμβάνουμε Live το boyband ΟΝΕ που εκπροσωπεί στο θεσμό την Κύπρο. Μετά από λίγα λεπτά η Δάφνη Μπόκοτα παίρνει το λόγο και ανακοινώνει το τέλος της ψηφοφορίας προ έκπληξης όλων. Κι όχι απλά το τέλος της ψηφοφορίας αλλά ανακοινώνει ότι υπήρξε σύμφωνη γνώμη επιτροπής και κοινού. Η συμμετοχή ξεπέρασε τα 100 χιλιάδες τηλεφωνήματα και με 33 χιλιάδες ψήφους νικητής της βραδιάς αναδεικνύεται ο Μιχάλης Ρακιντζής και το S.A.G.A.P.O. Σοκ. Και δέος. Παγωμάρα και βλέμμα στο κενό. Ασφαλώς και αρκετοί πανηγυρισμοί στο χώρο από τους οπαδούς του Μιχάλη Ρακιντζή. Τους πολυπληθείς οπαδούς του Μιχάλη Ρακιντζή, άλλωστε μιλάμε για τον άνθρωπο που ερμήνευσε το “Εγώ και ο πουφ“, είναι μεγάλη η διαδρομή.  

Ο Ρακιντζής περιχαρής ερμηνεύει το κομμάτι του για τρίτη και τελευταία φορά και στις πρώτες του δηλώσεις φαίνεται κάτι παραπάνω από αισιόδοξος. “Να περιμένετε το καλύτερο” σημειώνει “την πρωτιά!” ακούγεται από το κοινό, “γιατί όχι” αποκρίνεται ο Μιχάλης. 17ος βγήκε.

Το τρίτο ημίχρονο ήταν όμως αυτό με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Το ότι μιλάμε για σκάνδαλο είναι δεδομένο αλλά λίγο μετά άρχισαν και οι κατηγορίες σε δημόσια φόρα. Ο Θάνος Καλλίρης, δημιουργός του τραγουδιού της Πέγκης Ζήνα κατηγορεί τον Ρακιντζή ότι τραγούδησε playback, ο Κώστας Μπίγαλης στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΙ με τον Νίκο Ευαγγελάτο μιλάει ευθέως για επιλογή της ΕΡΤ να στείλει το Ρακιντζή στη Γιοροβίζιον, η Μαρία Λουίζα Βασιλοπούλου, βουρκωμένη, στο πρωινό του ΜΕGA στο Φώτη και τη Μαρία, αναφέρει ότι ο μπαμπάς της δεν κατάφερε να την ψηφίσει. Στο ίδιο μήκος κύματος η Πέγκη Ζήνα σε ζωντανή σύνδεση από την Πάτρα αναφέρει στο Μανόλη Καψή στο δελτίο του Alpha ότι κανένας συγγενής της δεν ψήφισε αφού η Δάφνη Μπόγκοτα δεν έδωσε ποτέ την έναρξη της ψηφοφορίας και ανακοινώνει απογοητευμένη ότι δεν θα ξανασχοληθεί με τη Γιουροβίζιον. Μια Ελλάδα αναστατωμένη και χωρισμένη στα δύο. Διχασμένη περισσότερο κι από το δημοψήφισμα του Τσίπρα σε ένα, και εκφράζω προσωπική άποψη εδώ, από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Δεν ξέρω αν είναι υπερβολή ειλικρινά αλλά πολλοί έχουν χαρακτηρίσει εκείνη τη βραδιά ως την νύχτα των κρυστάλλων της ελληνικής Γιουροβίζιον. Το αφήνω και ας κρίνει ο καθένας.

Από την άλλη ο Μιχάλης Ρακιντζής αντικρούει της κατηγορίες και σε ένα δικό του κατηγορώ, σε μια κατάθεση ψυχής στην Αννα Παναγιωταρέα υπερασπίζεται το τραγούδι του και ορκίζεται ότι σαν μουσικός, σαν άνδρας και σαν Κρητικός δεν συνέβει τίποτα μεμπτό εκείνη την μοιραία νύχτα. (Ναι καλά.)  

Ο Ελληνικός τελικός της Γιουροβίζιον αποτελεί ένα από το σκοτεινότερα μέρη του εν Ελλάδι θεσμού. Αν ποτέ νιώθω αδικημένος πάντα σκέφτομαι τον Κώστα Μπίγαλη και την Πέγκη Ζήνα και λέω δόξα τω Θεώ.