Η Κατιούσα προτείνει: «Η Θεσσαλονίκη του Νίκου Παπάζογλου» του Λ. Χαρωνίτη (Στη μνήμη του τραγουδοποιού με το κόκκινο μαντήλι)
Σαν σήμερα, έφυγε πρόωρα από τη ζωή ο Νίκος Παπάζογλου. Οι μουσικές του, οι διαλεγμένοι στίχοι, οι εξαίρετοι μουσικοί συνεργάτες του, οι ενορχηστρώσεις, ακόμα και τα μηχανήματα εγγραφής του δικού του στούντιο (“Αγροτικόν”), όλα φέρουν την αυθεντική σφραγίδα του χειροποίητου, τη γνώση, το μεράκι και τη μαστοριά του Ν. Παπάζογλου
Σαν σήμερα, στις 17 του Απρίλη 2011, έφυγε πρόωρα από τη ζωή, νικημένος από τον καρκίνο, ο Νίκος Παπάζογλου. Από την ηχογράφηση του πρώτου του τραγουδιού, τις ερμηνείες του στην «Εκδίκηση της γυφτιάς», το 1978, την ηχογράφηση του πρώτου προσωπικού του δίσκου («Χαράτσι»), το 1984, μέχρι το 2010 με τη μια και μοναδική συμμετοχή του σε δίσκο με παραδοσιακά τραγούδια της Κιμώλου, πότε με την «Ταχεία Θεσσαλονίκης», πότε με τη «Λοξή Φάλαγγά» του και πότε μοναχικά, σε στούντιο, θέατρα, μουσικές σκηνές και στάδια, τοποθέτησε αθόρυβα και με μαστοριά το δικό του λιθάρι στο οικοδόμημα του ελληνικού τραγουδιού.
Οι μουσικές του, οι διαλεγμένοι στίχοι, οι εξαίρετοι μουσικοί συνεργάτες του, οι ενορχηστρώσεις, ακόμα και τα μηχανήματα εγγραφής του δικού του στούντιο («εργαστήριο ηχογραφήσεων “Αγροτικόν”»), όλα φέρουν την αυθεντική σφραγίδα του χειροποίητου, τη γνώση, το μεράκι και τη μαστοριά του Νίκου Παπάζογλου.
Τιμώντας τη μνήμη του, το Αρχείο της ΕΡΤ ψηφιοποίησε και παρουσίασε ένα επεισόδιο από τη σειρά δραματοποιημένων ντοκιμαντέρ «Επέστρεφε…», σε σενάριο – σκηνοθεσία Λευτέρη Χαρωνίτη (παραγωγή 1998).
Ο αγαπημένος τραγουδοποιός μιλά για την πόλη που γεννήθηκε και έζησε όλη του τη ζωή, τη Θεσσαλονίκη. Θυμάται πώς, παιδί ακόμη, ξεκίνησε να την εξερευνά ακολουθώντας τα λεωφορεία, τις όμορφες στιγμές που πέρασε στο 57ο Δημοτικό Σχολείο με τη δασκάλα του, την κυρία Αμαλία, που τον έκανε να ερωτευτεί τη μάθηση, αλλά και τα «Τσακάλια» της γειτονιάς του, στα παλιά Λαδάδικα, που τον έμαθαν να περπατά με τα χέρια. «Ήταν το σοβαρότερο μάθημα που έχω πάρει στη ζωή μου, νομίζω. Να βασίζομαι τόσο πολύ στα χέρια μου», τονίζει.
Ο Νίκος Παπάζογλου μιλά επίσης για τη μητέρα του, από την οποία διδάχτηκε την ισορροπία ανάμεσα στην τεχνική και το τραγούδι και τον πατέρα του, που ήταν αυτός που τον έμαθε τι σημαίνει αυτοθυσία. Αναπολεί τα γλέντια που στήνονταν με φίλους και συγγενείς, μέσα από τα οποία συνειδητοποίησε τι ακτινοβολεί το τραγούδι στην ψυχή του άλλου, αλλά και τις στιγμές που μικρός πήγαινε στην «Άκρη του Κόσμου» για να τραγουδήσει, πάνω στα τείχη δηλαδή του πύργου του Τριγωνίου. Κυκλοφορεί στη νέα πόλη της Θεσσαλονίκης κι αναγνωρίζει τα σημάδια της: δρόμους, κτίρια, εκκλησίες, τείχη, αλλά και τους ήχους, τις αισθήσεις, τις μυρωδιές, όλα όσα προστέθηκαν και διαμόρφωσαν την καλλιτεχνική προσωπικότητά του. Ο Νίκος Παπάζογλου, όμως, μιλά και για μια άλλη μεγάλη του αγάπη, τη θάλασσα, ενώ αναφέρεται και στις προσωπικές σχέσεις που έχει με τους συνεργάτες του, που είναι και η παρέα του.
Στην εκπομπή προβάλλεται φωτογραφικό υλικό από το προσωπικό του αρχείο, ακούγονται μερικές από τις γνωστές επιτυχίες του, ενώ τον βλέπουμε και στις συναυλίες που έδωσε στο ηφαίστειο της Νισύρου το καλοκαίρι του 1997.
Δείτε το βίντεο: