Κοινοί Θνητοί | Αλάνι

Για πείτε μου κι εμένα, τι πετύχατε;
Πώς εκμεταλλευτήκατε το χρόνο;
Τι θα αφήσετε απ’ όλο αυτό που είχατε;
Τη σάρκα και τα κόκαλα σας μόνο;

Εσείς λοιπόν, αλάνια, τι αφήνετε πίσω σας σε αυτόν τον κόσμο; Σάρκα και κόκαλα ή κάτι παραπάνω;

Η απάντηση στο νέο τραγούδι των ΚΘ.

Subscribe: https://goo.gl/Ajc9PQ

Spotify: https://open.spotify.com/artist/1KAJV…
Facebook:
https://www.facebook.com/koinoi.thnitoi
Instagram:
https://www.instagram.com/koinoi.thni…

~Βασίλης Φωτιάς: Στίχοι, Μουσική, Τραγούδι, Κλασσική Κιθάρα
~Αντώνης Μεϊμάρης: Μουσική Παραγωγή, Μπάσο, Πλήκτρα, Ηχογραφήσεις, Μίξη, Mastering
~Τάσος Μεϊμάρης: Ούτι, Artwork

Αλάνια καλησπέρα, τι κάνετε, καλά;
Για πείτε, τελικά όλα εντάξει;
Βρήκατε καμιά θέση να κοιτάτε από ψηλά;
Σας έδωσε η ζωή όσα σας είχε τάξει;
Πόσοι είναι ευτυχισμένοι από εσάς;
Και πόσοι εκπληρώσαν τα όνειρά τους;
Πόσοι είχαν από σας στ’ αλήθεια όνειρα
που να χωράν όλους εμάς στην αγκαλιά τους;

Για πείτε μου κι εμένα, τι πετύχατε;
Πώς εκμεταλλευτήκατε το χρόνο;
Τι θα αφήσετε απ’ όλο αυτό που είχατε;
Τη σάρκα και τα κόκαλα σας μόνο;
Για πείτε μου αλάνια μου κι αδέρφια,
παππούδες μου, γονείς μου και παιδιά
Πώς γίνεται ν’ ανάβουμε τα κέφια
όταν έχουμε σβήσει την καρδιά;

Στημένο το παιχνίδι από τα γεννοφάσκια του
Κι εγώ μικρός είδα κάτω από τη μάσκα του
Είδα πολλά και τρόμαξα κι είπα να φύγω
Γι’ αυτό κι υπήρξα παιδί μόνο για λίγο.
Αρνήθηκα τον ανταγωνισμό στο σχολείο
κι οι νότες ήταν λίγες στο ωδείο
Δεν έφτανε το μπόι της ψυχής μου η καριέρα
που θα ‘θελες να κάνω ρε πατέρα!
Αρνήθηκα γι’ αυτό δεν υποκρίθηκα
γι’ αυτό απ’ όλους και απ’ όλα κρίθηκα
Αρνήθηκα μέχρι και που γεννήθηκα
σε χρόνια εξελιγμένα και ανήθικα..
Τα έκανα μαντάρα, το μέλλον μου αβέβαιο
μα ένα είναι σίγουρο και βέβαιο:
πως αν υπάρξει δεύτερη φορά σ’ αυτή την πλάνη,
τα ίδια ο εγκέφαλος θα κάνει
Θα τρέχει σαν τρελός και δε θα φτάνει
Θα τερματίζει πρώτος και θα χάνει
Θα ψάχνει. Χωρίς να ξέρει αν θα βρει
κι άμα το βρει, δε θα ξέρει τι να το κάνει
Θ’ αράζει ως τα χαράματα στο ίδιο στέκι
μέχρι να μην αντέχει όρθιος να στέκει
Κι άμα σημάνει πείνα και βαρέσει καμπάνα,
θα τρώει στη γιαγιά που τον μεγάλωσε σαν μάνα
Θα λέει πολλά και θα το παρακάνει
λες και είναι βαλτός να με ξεκάνει
Θα γίνεται μαλάκας όταν μπλέκει με μαλάκες
και αλάνι όταν μπλέκει με αλάνι!
Θα παίζει και τα τραγούδια του θα γράφει
και θα ‘ναι πάλι στο γνωστό σινάφι
Με ‘κείνους που για ‘κείνον θα ματώναν άμα λάχει
Με ‘κείνον που για ‘κείνους δίνει μάχη

Αλάνια μου, λοιπόν, καλό ξημέρωμα
Σας είπα όλα αυτά που σας χρωστούσα
Συγγνώμη αν σας έφερα ξενέρωμα
Δε θα φώναζα αν δε σας αγαπούσα
Αλάνια μου κι αν πιάσατε το νόημα
Κι αν είδατε πολλές φορές το έργο
Θα σας το ξαναλέω για να το εμπεδώσετε
για να ‘χω το κεφάλι μου ήσυχο όταν φεύγω
Για ν’ αναλογιστώ κι εγώ τι πέτυχα
και πώς εκμεταλλεύτηκα το χρόνο
Και πως απ’ όλα αυτά που είχα
πίσω δε σας άφησα τη σάρκα και τα κόκαλά μου μόνο
Αλάνια μου καλά κι αγαπημένα
Όπου κι αν είστε, θέλω να θυμάστε
μονάχα αυτόν τον στίχο από ‘μένα:
Να ονειρεύεστε μόνο όταν δεν κοιμάστε..
Μονάχα αυτόν τον στίχο από ‘μένα:
Να ονειρεύεστε μόνο όταν δεν κοιμάστε..

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: