Κοινοί Θνητοί – Χαρτάκι

Το νέο τραγούδι των Κοινών Θνητών, με στίχους σε δύο γλώσσες.

Spotify: https://open.spotify.com/artist/1KAJV…
Facebook: https://www.facebook.com/koinoi.thnitoi/
Instagram: https://www.instagram.com/koinoi.thni…
SoundCloud: https://soundcloud.com/koinoi_thnitoi

Βασίλης Φωτιάς: Στίχοι/Τραγούδι/Κιθάρα
Παναγιώτα Ευφροσύνη:Ραπ/Στίχοι/Αρτγουόρκ
Αντώνης Μεϊμάρης: Μουσική/Παραγωγή /Κιθάρα/Μπάσο/Mix/Master

Τόσα χρόνια διχασμένος κακομοίρης γελαστός
Συνειδητοποιημένος μα μικροαστός
Δεν ξεχώριζες για να το παίξεις και καλά
Αλλά έκανες και θέατρα πολλά για να γελάν οι άλλοι
Και το πληρώνεις ακριβά
Δεν σε παίρνει πια κανείς στα σοβαρά, δεν έμεινε ρετάλι
Μα κατά βάθος ξηγιέσαι και καλό παιδί
που μια ομορφιά πριν κλείσει μάτι θε να δει
Γι’αυτό κι εσύ καμιά φορά
Όταν κλείνεσαι βαθιά στα σκοτεινά και τους γυρίζεις πλάτη
Είναι για να βρεις κάτι αληθινό να πεις
Βαρέθηκες τη σάλτσα και το μπόλικο αλάτι
Κι όταν ξεβαρεθείς θα βαρεθείς
Ξανά μανά θα σκυλοβαρεθείς, σε έχει για πελάτη
Η ειρωνεία σου κλείνει το μάτι.

Λες πολλά, φλυαρείς, χίλια θες, ένα μπορείς
κάνε κάτι πριν σφυρίξει και πέσεις να κοιμηθείς
δεν το ξέρει κανείς αυτό που ψάχνεις για να βρεις
του καθένα είναι ένα και του κανενός κανένα
Κι αν δεν πετύχει; Και σπάσεις κάνα νύχι;
Κανόνισε να κλαίγεσαι, στο λέω θα γαμηθείς!
λες πολλά, φλυαρείς, χίλια θες, ένα μπορείς,
κάνε κάτι πριν σφυρίξει και πέσεις να κοιμηθείς

Φαντασμένος και έχει ο Θεός και μη φοβάσαι Χάρο,
Δεν τρέχει κάστανο μεγάλε, το’ δω δει το έργο.
Μες στην ατάκα, τη δήθεν πως τα ξέρεις όλα,
Διάβασες πέντε έξι φιλοσόφους που σου ρίξαν φόλα
Κι εσύ αντί να κρατήσεις τα καλά
Σταμάτησες κει γύρω στα μισά, μηδενιστής κι ανάρχας.
Γυρεύεις δρόμο να βαδίσεις μοναχός
Σκοτάδι θα σου μείνει αν δε μοιράζεσαι το φως.
Ήρωες και είδωλα που λειτουργούν εμπορικά
Φαίνονται όμορφα και τα ναρκωτικά
Σ’ ένα ακρογιάλι στο Μαϊάμι ο τραγουδιστής
Είναι θεός επί σκηνής
Γιατί κάνει όλα αυτά που δε μπορείς
Σε νιρβάνα ηθοποιός και θεατής, φτιαγμένη από χαρτάκι
Για να καείς…

Everybody walking with a noose around their necks,
Looking for the treasure buried in that secret chest,
We’re working, we’re running, we’re basically just struggling
Drowning in the self created enemy,
Which we all depend on helplessly and heavily.
You grow up and you loose your fearless self expression,
Trying everlastingly to teach yourself a lesson
Stuck inside a world that’s never ending,
Though are thoughts and words are ever condescending
We’re forcing expectations, relations and caught up in temptations
Stuck inside a shell where we dwell and we dream… did our lives turn out in all the ways in which it seemed?
You’re aware now, beware now, your thoughts an endless well now
It’s up to you to walk outside the fence,
To regain the fearless self expression lost in future tense.