Ξανά Λαός: Υπεραστικοί
Νέο τραγούδι, όπλο στη φαρέτρα μας
Φαίνεται ότι η πανεργατική, πανελλαδική απεργία στις 28 Φλεβάρη έχει ήδη καταφέρει να αφήσει το στίγμα της πριν ακόμα ξεκινήσει. Μετά από τους Κοινούς Θνητούς (Θα νικήσουμε), το Δημήτρη Μητσοτάκη και τους “112” (Δεν έχω οξυγόνο), τη Μαρία Παπαγεωργίου (Δεν έχω οξυγόνο), τους Suno & Jo Di (Δεν έχω Οξυγόνο) που κυκλοφόρησαν τραγούδια τις τελευταίες μέρες και ώρες, τραγούδι με αφορμή την αυριανή παλλαϊκή κινητοποίηση κυκλοφόρησαν μόλις και οι Υπεραστικοί.
Με τίτλο Ξανά Λαός και στίχους ξυράφι όπως πάντα, οι Υπεραστικοί δίνουν άλλο ένα τραγούδι για τα εκατομμύρια διψασμένα χείλη που θα βγουν αύριο στους δρόμους.
Η απεργία στις 28 Φλεβάρη είναι ήδη ιστορική για αμέτρητους λόγους: γιατί έγινε το σημείο αναφοράς όλης της λαϊκής οργής, γιατί έβαλε στα χείλη όλου του λαού το προωθημένο, ανατρεπτικό σύνθημα «Ή τα κέρδη τους ή η ζωή», γιατί μάζεψε όλο το δίκιο στη μεριά του λαού, κι όλο το άδικο στη μεριά των αστών. Ανάμεσα σε αυτούς τους λόγους είναι ότι έκανε τα συνθήματα στίχους, και τους στίχους τραγούδια. Κι όλα αυτά, ξαναλέμε, πριν αρχίσει…
Όπως γράφουν και οι Υπεραστικοί
Όλοι/ες στη γενική πανεργατική απεργία, όλοι/ες στους δρόμους, δύο χρόνια μετά το έγκλημα στα Τέμπη.
«Μειώνουν τις κοινωνικές δαπάνες για τους Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας και πουλάνε στο ιδιωτικό κεφάλαιο τους κερδοφόρους τομείς τους, τα “φιλέτα”.
“Απελευθερώνουν” τις μεταφορές, προωθώντας την ενιαία αγορά των σιδηροδρόμων.
Ενισχύουν τη μετατροπή της χώρας σε διαμετακομιστικό κέντρο.
Γίνονται “ανταγωνιστικοί”: μειώνουν το προσωπικό και τους μισθούς, εντατικοποιούνε την εργασία, ανατρέπουνε τις προϋπάρχουσες εργασιακές σχέσεις, καταργούνε τα δρομολόγια που δεν είναι κερδοφόρα.
Κάνουν το “πακέτο” ελκυστικό για τον ιδιώτη “στρατηγικό επενδυτή”.
Στρατηγική τους, η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης: κατάτμηση, εμπορευματοποίηση, ιδιωτικοποίηση, ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία.
Η σχέση κόστους/οφέλους είναι το παν. Η ζωή και η ασφάλεια του λαού είναι γι’ αυτούς κόστος. Το έγκλημα προδιαγεγραμμένο. Και η συγκάλυψη. Οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν».
«Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».
Στον δρόμο του αγώνα τιμάμε τους νεκρούς! Στον δρόμο του αγώνα γινόμαστε ξανά λαός!
Σαν θα βγούμε και πάλι στους δρόμους,
η σιωπή μας θα γίνει οργή,
με τις κόρες, τους γιους μας στους ώμους,
φύτρα βγάζει η έρημη γη.
Σαν θα βγούμε και πάλι στους δρόμους,
το σκοτάδι θα καίμε με φως.
Το άγιο μίσος θα διώχνει τους φόβους
σαν της πάλης κινήσει ο τροχός.
Ξανά λαός, ξανά λαός.
Σαν θα βγούμε και πάλι στους δρόμους,
η φωτιά που μας καίει βαθιά
θα ’ναι ανάσα, που ανοίγει τους ώμους
σαν το σώμα οξυγόνο ζητά.
Ξανά λαός, ξανά λαός.
Σαν θα βγούμε και πάλι στους δρόμους,
των νεκρών μας η άταφη οργή,
θα χαράζει στα χείλη τις λέξεις:
«Ή τα κέρδη τους ή η ζωή».
Ξανά λαός, ξανά λαός.
“Ξανά λαός”
Στίχοι – Μουσική – Ενορχήστρωση: Υπεραστικοί
Ηχοληψία – Μίξη: Casanos Riwada
Τοιχογραφία: Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ν. Λάρισας – Εικαστικό Επιμελητήριο Ελλάδος.
Καλλιτέχνες: Εύα Βασδέκη, Νίκος Γούλιος, Κίμωνας Διαμαντής, Μαρία-Ελένη Θαλασσινού, Θανάσης Καραμπάλιος, Στράτος Μπόμπολος.
