Μάνος Χατζιδάκις – Εγώ είμ’ ένα σύννεφο κι εσύ ένας καημός

Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1925 στη Ξάνθη. Έφυγε από τη ζωή στις 15  Ιουνίου 1994,  Αθήνα.

Από τους κορυφαίους Έλληνες συνθέτες μουσικής, γνωστός σε όλο τον κόσμο.

Πλούσιο είναι το έργο του: Για μια μικρή λευκή αχιβάδα. (1947), Γυάλινος κόσμος (1947), Ματωμένος Γάμος (1948), Λεωφορείον ο πόθος (1949), Έξι λαϊκές ζωγραφιές (1950), Καταραμένο φίδι (1950), Ο κύκλος C.N.S. (1953), Μαγική πόλις (1954), Παραμύθι χωρίς όνομα (1959), Ελλάς η χώρα των ονείρων (1960), Πασχαλιές μέσα στη νεκρή γη (1961), Οδός ονείρων (1962), America – America (1963), Μυθολογία (1965), Καπετάν Μιχάλης (1966), Επιστροφή (1970), Ο μεγάλος Ερωτικός (1972), Ο σκληρός Απρίλης του 45 (1974), Sweet movie (1974), Αθανασία (1975), Τα παράλογα (1976), Η εποχή της Μελισσάνθης (1980), Πορνογραφία (1982), Οι μπαλάντες ης οδού Αθηνάς (1984), Σκοτεινή Μητέρα (1986), Ήσυχες μέρες του Αυγούστου (1992), Αντικατοπτρισμοί (1993)  κ.ά.

Ο Μάνος Χατζιδάκις εξέδωσε, εκτός των άλλων και δύο ποιητικές συλλογές: Μυθολογία και Μυθολογία δεύτερη.

Θα αναφερθούμε με τα Δυο Ναυτικά Τραγούδια και με τον Κύκλο του C.N.S του Μάνου Χατζιδάκι.

*

Το 1947 ο Μάνος Χατζιδάκις γράφει τα Δύο Ναυτικά Τραγούδια, σε ποίηση Μίλτου Σαχτούρη, για φωνή και πιάνο, με ερμηνευτή τον Σπύρο Σακκά.

Ο Βαρκάρης των κεραυνών

Ο Βαρκάρης των κεραυνών γυρίζει
από ακτή σε ακτή
Δεν θέλει ν’ αράξει πουθενά
Δεν θέλει ν’ αράξει πουθενά
Δεν θέλει ν’ αράξει πουθενά
Μόνο στη βάρκα ψιθυρίζει
Φύγαν φύγαν τα νερά!
Φύγαν φύγαν τα νερά!

*

Ένας ναύτης στο φεγγάρι

Ποίηση: Μίλτος Σαχτούρης – Ερμηνεία: Σπύρος Σακκάς

Ένας ναύτης ψηλά
Στα κάτασπρα ντυμένος
Τρέχει μες στο φεγγάρι

Κι η κοπέλα απ’ τη γη
Με τα κόκκινα μάτια
Λέει ένα τραγούδι
Για να φτάσει ως το ναύτη

Φτάνει ως το λιμάνι
Φτάνει ως το καράβι
Φτάνει ως τα κατάρτια
Μα δε φτάνει στο φεγγάρι!

***

Ο Κύκλος του  C. N. S.

[Εδώ παρουσιάζονται τρία από τα έξι τραγούδια του κύκλου]

Μουσική – ποίηση: Μάνος Χατζιδάκις

«Τον Κύκλο του C.N.S. τον έγραψα το 1952, με αφορμή τον θάνατο του φίλου μου Etienne Röhrich Moritz, στις 9 Αυγούστου 1951 και τον χάρισα στον άλλο φίλο μου στη Βαρκελώνη, τον Carlo Novi Sanchez.

….

Ξεκίνησα από τον ελεγειακό χαρακτήρα των δημοτικών μας τραγουδιών και σύγχρονα θέλησα να προχωρήσω πιο πέρα, για να δώσω όσο γινότανε περισσότερο το μεσογειακό χαρακτήρα.

Τους στίχους τους έγραψα ή με τη μουσική ή πρώτα απ’ αυτήν, ακολουθώντας πιστά ή ψάχνοντας πολλές φορές μια φόρμα, ένα σχεδιάγραμμα που να περικλείει με λιτότητα ό,τι ήθελα να πω.

Το κλίμα του λιμανιού, του ερημικού λιμανιού με την απεραντοσύνη της αγριεμένης θάλασσας και με τη λυπητερή έκφραση τ’ ουρανού, νομίζω πως ταίριαζε καλύτερα στα τραγούδια μου αυτά, που θρηνολογούν τον άδικο χαμό ενός νέου παιδιού – θέμα παλιό μα πάντα πανίσχυρο και ζωντανό.

Τα τραγούδια αυτά – που μ’ απασχολήσανε ίσαμ’ ένα χρόνο για να τα ολοκληρώσω – τ’ αγαπάω ιδιαίτερα, γιατί μου φτιάξανε μερικά χρόνια ζωής από τα πιο δικά μου.»

                              Μάνος Χατζιδάκις

Με πνίγει τούτη η θάλασσα

Ερμηνεία: Σπύρος Σακκάς

Με πνίγει τούτη η θάλασσα
Που τόσο αγάπησα
Με πνίγει το τραγούδι της
Με πνίγει η ερημιά της

Κ’ είναι στα δάχτυλα ρυθμός
Ένας ατελείωτος καημός
Η ανάμνησή Του

Κ’ είναι Θεός
Κ’ είναι Χριστός
Κ’ είναι καραβοκύρης
Ο φίλος μου που μ’ άφησε
Κληρονομιάν Εσένα

*

Μια παραλία ερημική

Μουσική – ποίηση: Μάνος Χατζιδάκις | Ερμηνεία:  Σπύρος Σακκάς.

Θα περιμένω
Σε παραλία ερημική
Τ’ άγριο το κύμα να μου φέρει
Τα μάτια σου

Κι ό,τι μου φέρει θ’ αγαπώ
Γιατί θα ‘ναι δικό σου
Είτε πετράδι για φιλί
Για σημαδούρα

Θα περιμένω
Από το βράδυ ως το πρωί
Ως να γενώ
Εγώ
Μια παραλία ερημική
Να σε καλωσορίσει

*

Εγώ είμ’ ένα σύννεφο

Ερμηνεία:  Σπύρος Σακκάς | Μουσική – ποίηση: Μάνος Χατζιδάκις

Εγώ είμ’ ένα σύννεφο
Κ’ εσύ ένας καημός

Αχ, το παιδί μου χάθηκε στη θάλασσα
Καβάλα στ’ άλογο
Σφυρίζοντας λυπητερό σκοπό

Εγώ είμ’ ένα σύννεφο
Κ’ εσύ ένας καημός

Η μάνα μου τον στόλισε
Μ’ ανθό της πικνοδάφνης
Κι ο Χάροντας τον πότισε
Κρασί της λησμονιάς

Εγώ είμ’ ένα σύννεφο
Κ’ εσύ ένας καημός

Αχ, το παιδί μου χάθηκε στη θάλασσα
Καβάλα στ’ άλογο
Σφυρίζοντας λυπητερό σκοπό

Εγώ είμ’ ένα σύννεφο
Κ’ εσύ ένας καημός

Επιμέλεια αφιερώματος: Στρατής Γαλιάτσος