Μάνος Λοΐζος – Ο σταθμός

Μάνος Λοΐζος
22 Οκτωβρίου 1937 – 17 Σεπτεμβρίου 1982

Ο Μάνος Λοΐζος με την πρώτη του δισκογραφική δουλειά, τον “Σταθμό”, έφερε ένα φρέσκο αέρα στην ελληνική μουσική. Εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1968 και εκείνη την εποχή ακούστηκαν πολύ τα τραγούδια από το έργο αυτό. Το δελφίνι – δελφινάκι, το παλιό ρολόι, η δουλειά κάνει τους άντρες και τα άλλα τραγούδια, ακούγονταν παντού.

Ο Γιάννης Καλατζής, η Λίτσα Διαμάντη, ο Δημήτρης Ευσταθίου και ο νεαρός τότε Γιώργος Νταλάρας, είχαν δώσει τον καλύτερο εαυτό τους.

Τους στίχους των τραγουδιών είχε γράψει, με πολύ μεράκι, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.

Στο τραγούδι “Όποιος δει το παλικάρι”, οι στίχοι είναι του ίδιου του Μάνου Λοΐζου.

Ο δίσκος κυκλοφόρησε την περίοδο της χούντας του ’67 και γι’ αυτό, δύο τραγούδια λογοκρίθηκαν. Πρόκειται για “το παλιό ρολόι” και το “πίσω από την πόρτα”, που μετά τις σχετικές αλλαγές των στίχων, εντάχθηκαν τελικά στο έργο, μαζί με τα άλλα τραγούδια.

Με τον “Σταθμό”, ακούγοντάς τον, ταξιδεύεις σε θάλασσες, σε γειτονιές, σε σταθμούς, με το δελφίνι, να σου γνωρίζει τον κόσμο, σε έρωτες που σβήνουν, αλλά και σε αγάπες, καινούργιες, ανασταίνονται όλα τα συναισθήματα σου και στο τέλος σε καλωσορίζει η  αισιοδοξία, σε πιάνει από το χέρι, για να δεις τη ζωή διαφορετικά.

Γιατί επαναστατικά τραγούδια δεν είναι μόνο τα λόγια που ξεσηκώνουν, με τη σχετική δύναμη της μουσικής, αλλά είναι και αυτά που έχουν τον τρόπο να ξυπνάνε όλα τα συναισθήματα.

Στρατής Γαλιάτσος

Ο πρώτος μεγάλος δίσκος (LP), της ΜΙΝΟS, (εταιρεία “Μίνως Μάτσας και Υιός”), καθώς μέχρι τότε κυκλοφορούσαν δίσκοι της “ODEON” και “PARLOPFONE”. “Ο σταθμός” είναι ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος του Μάνου Λοΐζου, σε συνεργασία με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Η παρουσίαση του δίσκου έγινε 13 Δεκεμβρίου 1968, από τον ηθοποιό Δημήτρη Μυράτ. Χρόνος κυκλοφορίας 1968.

Από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

«Ακούγοντας τα τραγούδια του “ΣΤΑΘΜΟΥ” νομίζεις ότι βαδίζεις πλάι- πλάι με το βαθύ αίσθημα, ότι δίνεις ένα κομμάτι από την καρδιά σου στην συγκίνηση, ότι λες καλημέρα στον ρομαντισμό, ότι ρίχνεις μια ματιά στη μελαγχολία, ότι κάνεις συντροφιά με τη χαρά και την αισιοδοξία, στο τέλος, ότι γίνεσαι ένα, με αυτό τον ίδιο τον “ΣΤΑΘΜΟ”.

Ο “ΣΤΑΘΜΟΣ” σας φέρνει κοντά στα πιο καινούργια, τα πιο γοητευτικά, τα πιο πολύτιμα μυστικά της σύγχρονης λαϊκής μουσικής του τόπου μας. Σας δίνει την ευκαιρία σήμερα κιόλας, να γεμίσετε την ψυχή σας με τις μελωδίες του και να χαρίσετε νέα ζωντάνια στις αισθήσεις σας με τους ρυθμούς και τους στίχους του.

Ο ίδιος ο Μάνος Λοιζος λέει:

Η ορχήστρα ξεθυμαίνει στο τελευταίο της κομμάτι, τα πολύχρωμα φώτα σβήνουν ένα – ένα, το πανηγύρι κοντεύει να πάρει τέλος και τα παιδιά παίρνουν καθ’ ένα το δρόμο του… Η πρώτη πρωινή βροχή, τους ψιλοβρέχει το μέτωπο. Μέσα απ’ αυτό το κλίμα ζωντάνεψαν τα τραγούδια και οι μουσικές του “ΣΤΑΘΜΟΥ”, μέσα από τον απόηχο της ορχήστρας, το ξέφτισμα της γιορτής και το αχνό φως της καινούργιας ημέρας που έρχεται…!

Οι στίχοι των τραγουδιών που βρίσκονται στον “ΣΤΑΘΜΟ” ανήκουν στον Λευτέρη Παπαδόπουλο και είναι ένα κομμάτι από την ψυχή του ποιητή. Είναι για πρώτη ίσως φορά, που ο Λευτέρης δίνει τον καλύτερό του τον εαυτό.

….

Τούτο το τεράστιο σε αξία μουσικό έργο, αποδίδεται από τον καθιερωμένο πια Γιάννη Καλατζή, την μοναδική Λίτσα Διαμάντη, τον κλασσικό στο είδος του Δημήτρη Ευσταθίου και το καινούργιο ταλέντο: Τον Γιώργο Νταλάρα.

*

Επίσης, ας προσθέσουμε, ότι η εταιρεία ΜINOS (“Μίνως Μάτσας και Υιός”), είχε αναφέρει ότι για την ηχογράφηση του δίσκου χρειάστηκαν δεκάδες ώρες δουλειάς, που σημαίνει πόσο απαιτητικός ήταν ο Μάνος Λοΐζος. Ακόμα και στη φωτογράφηση για το εξώφυλλο του δίσκου, ήθελε το καλύτερο αποτέλεσμα.

Ο σταθμός
Ορχηστρικό

***

Δελφίνι δελφινάκι

Από την ταινία τού Οδυσσέα Κωστελέτου “Ο Σταύρος είναι πονηρός”  (1970)

Το “δελφίνι δελφινάκι” ακούστηκε για πρώτη φόρα στον δίσκο “ο σταθμός”, το 1968.

***

Το παλιό ρολόι

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Ερμηνεία: Γιάννης Καλατζής

Η μουσική, ο στίχος και η ερμηνεία “δένουν” απόλυτα.

Οι στίχοι υπάρχουν στην περιγραφή του βίντεο.

Ακόμα και σε αυτό το τραγούδι κάποια λόγια λογοκρίθηκαν από τη χούντα του ’67! “Μα οι άνθρωποί μας δεν γυρίζουνε” έγινε: “μα τα χελιδόνια δεν γυρίζουνε”…

***

Ήτανε οκτώ εννιά

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας

Ήτανε οκτώ εννιά, φτιάχναν δύο ομάδες
και τις Κυριακάδες παίζαν στο στενό

Βούιζε η γειτονιά απ’ το φωνοκόπι
μπίσταγε το τόπι ως τον ουρανό

Μείναν ύστερα δύο τρεις, σμίγανε ανάρια
τα πικρά τα βράδια της μουντής βροχής

Το διαλάγανε νωρίς με τα μάτια κάτου
με τα βάσανά του μίλαγε ο καθείς

Ήτανε οκτώ εννιά κι ένας έχει μείνει
λιώνει στο καμίνι της μικρής ζωής

Μα στην ίδια γειτονιά, πάλι φωνοκόπι
πίσω απ’ το τόπι της χρυσής ζωής

***

Σ’ αποθύμησα
Ορχηστρικό

***

Γιάννης Καλατζής – Λίτσα Διαμάντη

Όποιος δει το παλικάρι

Στίχοι: Μάνος Λοΐζος
Λίτσα Διαμάντη – Γιώργος Νταλάρας (β’ φωνή)

***

Όποιος δει το παλικάρι

Στίχοι: Μάνος Λοΐζος
Μαρία Κορδερά – Μάριος Κώστογλου (β’ φωνή)

Από την ταινία του Ντίνου Δημόπουλου “Πυρετός στην άσφαλτο”  (1967). Εκεί ακούστηκε πρώτη φορά.

Οι στίχοι υπάρχουν στην περιγραφή του βίντεο

***

Μάνος Λοΐζος – Λευτέρης Παπαδόπουλος

Το μελαχροινάκι

Γιάννης Καλατζής

Οι στίχοι υπάρχουν στην περιγραφή του βίντεο

***

Δημήτρης Ευσταθίου – Γιώργος Νταλάρας

Η δουλειά κάνει τους άντρες

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Ερμηνεία: Δημήτρης Ευσταθίου

***

Η δουλειά κάνει τους άντρες

Ερμηνεία: Ελένη Ροδά

Από την ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου “Τρούμπα ’67”.

Το τραγούδι ακούστηκε πρώτη φορά στην ταινία αυτή με την Ελένη Ροδά, και κυκλοφόρησε και σε δίσκο 45 στροφών, το 1971.

Οι στίχοι εμπεριέχονται στην περιγραφή του βίντεο.

***

Πίσω από την πόρτα

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Ερμηνεία: Γιάννης Καλατζής

Ενδιαφέρον εχει, στην περιγραφή του βίντεο, η αναφορά στη λογοκρισία από τη χούντα και σε αυτό το τραγούδι!

***

Ο Μάνος Λοιζος ερμηνεύει τα τραγούδια:

Πίσω από την πόρτα (με τους αυθεντικούς στίχους) και Το παλιό ρολόι

Στα τραγούδια αυτά κάποιοι στίχοι λογοκρίθηκαν. Ο τίτλος του τραγουδιού “πίσω από την πόρτα”, ήταν αρχικά, “Το καρφί”. Ο Λ. Παπαδόπουλος, ήθελε να αναδείξει το εσωτερικό ενός φτωχόσπιτου και το καρφί δεν ήταν τίποτα άλλο, από μια απλή κρεμάστρα και όχι ο… χαφιές της εποχής! (για περισσότερες πληροφορίες, στην περιγραφή του προηγούμενου βίντεο).

Για το “παλιό ρολόι”: Στον τελευταίο στίχο το “μα οι άνθρωποί μας δεν γυρίζουνε” έγινε “μα τα χελιδόνια δεν γυρίζουνε”.

***

Φινάλε δεύτερου μέρους – ορχηστρικό

Στέλιος Ζαφειρίου, Χρήστος Ψαρρός (μπουζούκι), Δημήτρης Φάμπας, Σωτήρης Μαρίνος (κιθάρα), Τάσος Διακογιώργης (μεταλλόφωνο), Νίκος Τσεσμελής (μπάσο), Δημήτρης Βράσκος, Μπάμπης Μαλλίδης (μαντολίνο), Ανδρέας Αλεξανδράτος (πιάνο), Σπύρος Ρέγγιος (φλάουτο)  Σωτήρης Ταχιάτης (τσέλο), Α. Μιχαήλ (ντραμς).

Στρατής Γαλιάτσος